54
dərdiyi məktubda dostuna yazır ki, ―Hüseyn Cavidin işinin
dalısınca olginən. Orucova o iki kitabı verdinmi?‖
1
. Çox
ehtimal ki, bu iki kitab ―Maral‖ və ―Bahar şəbnəmləri‖
məcmuəsi imiş. Bu əsərlərin ancaq 1917-ci ildə nəşr edildiyi
bizə məlumdur. Görünür, bütün səylərinə baxmayaraq, şair bu
iki əsəri 1917-ci ilə qədər çap etdirə bilməmişdir.
1913-cü
ilin
sentyabrında Cavid Tiflisdən Bakıya
Məhəmmədəli Sidqiyə göndərdiyi bir məktubda sevinclə,
nəhayət iş yeri tapdığını, müəllimliyə qəbul edildiyin yazırdı
2
.
1913-cü ilin tətil aylarını Cavid Naxçıvanda keçirir. Şair
buradan iyul və avqust aylarında Bakıya, Hüseyn Minasazova
və M.Ə.Sidqiyə göndərdiyi məktublarda M.Ə.Sidqidə olan
―Şeyx Sənan‖dan çox danışır və dönə-dönə ―Şeyx Sənan‖ı ona
göndərməsini xahiş edir. Bu ―Şeyx Sənan‖ın Cavidin
əlyazmasımı, ―Şeyx Sənan‖ əfsanəsinə aid başqa bir əsərin və
ya qeydlərin olduğunu müəyyən etmək mümkün olmur. Hər
halda məktubdakı həyəcanlı tələblər aydın göstərir ki, 1913-cü
ilin tətil aylarında Naxçıvanda olan Cavid 1912-ci ildə Tiflisdə
ikən başladığı ―Şeyx Sənan‖ faciəsi üzərində həvəslə
işləyirmiş.
1914-cü ilin birinci yarısında da şair ―Şeyx Sənan‖ üzərində
çalışmışdır. Bu faciənin bir çox variantı olmuşdur. Həmin
variantlar göstərir ki, Cavid əsər üzərində müəyyən fasilələrlə
dörd il işləmişdir. Son variant 1914-cü ilin axırlarında yazılıb
qurtarmışdır. Bunu A.Şaiqin xatirələri də təsdiq edir. Şaiq
1914-cü ildə ―Şeyx Sənan‖ı oxuduğunu və bəyəndiyini bildirir:
―...Mən gənc şairin arabir ―Tərəqqi‖ və ―Təzə həyat‖
qəzetlərində ―Salik‖ imzası ilə yazdığı mənzumələrini
oxuyurdum. Birpərdəli ―Ana‖ dramı mənə onun həm böyük
şair, həm də böyük dramaturq olacağı qənaətini bəxş edirdi.
1914-cü ildə ―Şeyx Sənan‖ faciəsini böyük bir həvəslə oxu-
muş, onun böyük müvəffəqiyyətini səmimi-qəlbdən təbrik
1
Rəf, arx. 25, 1915 (13).
2
Yenə orada, arx. 6, Q—3 (293).
55
etmişdim‖
1
.
Birinci imperialist müharibəsi, müharibənin törətdiyi
fəlakətlər Cavidin yaradıcılığına və dünyagörüşünə çox dərin
təsir göstərir. Şair öz səsini imperialist müharibəsinə qarşı
mübarizə aparan mütərəqqi qüvvələrin səsinə qoşur, imperialist
müharibəsinə qarşı bir çox qiymətli əsərlər yazır.
1915-ci ildə Cavid Bakıya gəlib 1916-cı ilin iyun ayına
qədər burada qalır. Bakıda o, ―Səfa‖ məktəbində Azərbaycan
dili dərslərini aparır, eyni zamanda bədii yaradıcılığını davam
etdirir. 1915-ci ildə Bakıda nəşr olunan ―Qurtuluş‖
məcmuəsinin birinci, ikinci və üçüncü nömrələrində ―Şeyx
Sənan‖ faciəsinin birinci və ikinci pərdələri nəşr olunur. 1917-
ci ildə may ayında ―Qardaş köməyi‖ məcmuəsində Cavidin
yanvar ayında yazdığı ―Hərb və fəlakət‖ şeiri çıxır. Həmin ildə
şair ―Uçurum‖ faciəsini bitirir.
A.Şaiq dostunun 1918-ci ildən ―İblis‖ faciəsi haqqında
düşünməyə başladığını, onun bu əsəri ―səssizcə‖ yazmağa
başladığını, 1919-1920-ci illərdə də bu əsər üzərində çalışdığını
ehtimal edib yazır ki, ―Cavid öz sənətini çox sevən, öz üzərində
çalışmağı bacaran şairdir. O, minlərcə göz önündə uçuşan möv-
zulardan yalnız ən çox sevdiyini, ruhuna və sənətinə ən çox
müvafiq gələnini yaxalar və onu bir müddət zehnində
hazırladıqdan sonra səssiz, kimsəyə sezdirmədən yazmağa
başlar. Ondan sormayınca hansı əsər üzərində çalışdığını
söyləməz, öz əsərini birdən-birə kamil surətdə meydana
çıxarmaq istərdi‖. Bu sözlərdən sonra şair əlavə edir ki,
―zənnimcə
―İblis‖
faciəsini
1918-ci
ildə
yazmağa
başlamışdır‖
2
.
Bakı kommunası dövründə, 1918-ci ildə ―Bakı ətrafı fəhlə,
əsgər və matros şurasının əxbarı‖ qəzeti 12-ci nömrəsində
Cavidin ―Hərb və fəlakət‖ şeirinin işlənmiş yeni variantını,
―Haqqını sən mübarizə ilə ala bilərsən‖ sərlövhəsi ilə çap
1
Rəf, arx. 25, Q-1 (30).
2
A.Şaiq. Mənim həyatım, şəxsi arxivi.
56
etmişdi.
Mart hadisələrindən bir neçə ay sonra Cavid Cənubi
Azərbaycana gedir, az sonra yenə Naxçıvana qayıdır. 1918-ci
ilin avqust ayında şair burada yoxsul kəndli ailəsindən olan
Mişkinaz ilə evlənir. O, dekabr ayına qədər Naxçıvanda qalıb,
―İblis‖ üzərində işləyir. 1919-cu ilin ortalarında Cavid
həmişəlik olaraq Bakıya köçür.
Azərbaycanda Sovet hakimiyyətinin qələbəsindən sonra
Cavidin həyatının yeni dövrü başlanır. Sosialist Bakısı, bütün
tərəqqipərvər yazıçılar kimi, Cavidi də qayğı ilə əhatə edir.
Teatrlar onun pyeslərini tamaşaya qoyur, əsərləri nəşr edilir.
Cavid ancaq bu illərdə özünə həmişəlik iş yeri tapa bilir. O,
teatr texnikumunda və Bakı darülmüəlliminində dil-ədəbiyyat
müəllimi təyin olunur, maarif işlərində, məktəblər üçün yeni
dərslik və proqramların tərtibində yaxından iştirak edir.
1920-25-ci illər arasında Cavid Azərbaycan Dövlət
Darülfünununda da müəllimlik edir. 1926-cı ildən etibarən şair
şəxsi təqaüdə çıxır, yalnız teatr texnikumunda həftədə bir neçə
saat dərs deyir.
Azərbaycanın yeni, azad həyatı Cavid yaradıcılığına çox
qüvvətli, müsbət təsir buraxır. 1926-cı ildən başlayaraq onun
yaradıcılığında və görüşlərində ciddi dönüş əmələ gəlir. Bu
zaman şair həyatda, məişətdə və şüurlarda əmələ gələn
yenilikləri, xalqın mədəni inqilab uğrunda mübarizəsini əks
etdirən ―Azər‖ poemasından parçalar nəşr etdirir.
1926-cı ildə Cavid dövlət hesabına Xalq Maarif
Komissarlığı tərəfindən Almaniyaya məzuniyyətə göndərilir.
Səfər ərəfəsində şairə belə bir şəhadətnamə verilmişdi:
―Bu şəhadətnamə verilir Azərbaycan şairi Hüseyn Cavid
Rasizadəyə ondan ötrü ki, şair Azərbaycan Xalq Maarifi
komissarının tərəfindən müasir Avropa ədəbiyyatını öyrənmək
və müalicə üçün 1926-cı ilin aprel ayının 10-dan oktyabrın
birinə qədər Berlin və Parisə göndərilir.
Xalq Maarif komissarı: müavini: Cəlil Məmmədzadə.
Dostları ilə paylaş: |