çəkişmələri nəticəsində Q. Kaminskinin sıxışdırılması ilə əlaqədar olaraq Qafqaz
Bürosu onun Azərbaycanda işləməsini mümkün hesab etməyib öz sərəncamına
çağırdı (13, f.268, s.26, iş32, s.129).
Plenumda R. Axundov, V. Yeqorov, S. Qutin, M. Quliyev, H. Cəbiyev,
Mirzoyan, M. D. Hüseynov Qafqaz bürosunun qərarının əleyhinə çıxdılar,
yuxarıda adları çəkilənlərin fraksiyada iştirak etmədiklərini, buna görə də Qafqaz
bürosunun qərarının düzgün olmadığını sübut etməyə çalışdılar.
Qafqaz Bürosu AK(b)P MK plenumunun qərarı ilə razılaşmayıb S.
Qutinə, O. Şatunovskayaya və S. Ağamirova göstəriş verdi ki, dərhal RK(b)P MK-
nın sərəncamı ilə yola düşsünlər.
Lakin həmişə olduğu kimi partiya intizamından bəhs edən BK rəhbərliyi
Qafqaz Bürosunun qərarını yerinə yetirmədi və rayon partiya komitələri
katiblərinin komsomol və mətbuat nümayəndələrinin iştirakı ilə avqustun 22-də
şəhər partiya komitəsinin geniş plenumunu çağırdı. S. M. Kirov da plenumda idi.
Plenum aydın göstərdi ki, BK-nın rəhbərliyi prinsipsiz fraksiya mübarizəsinin
dərin bataqlığına yuvarlanmışdır. Çıxış edən kommunistlər MK-nın Qafqaz
Bürosunu tənqid atəşinə tutdular, öz qərarını dəyişdirməyi tələb etdilər.
Əsassız tənqidin digər hədəfi isə AK(b)P MK-nın keçmiş birinci katibi,
Bakı Soveti İcraiyyə Komitəsinin sədri Q. N. Kaminski oldu (13, f.268, s.26, iş
132, s.131). Kaminski məsələlərə obyektiv yanaşır, Nərimanovu düzgün başa
düşür və qiymətləndirirdi. Təbii ki, bu, Mirzoyan, Sarkis kimi öz vəzifəsindən sui
istifadə edib, partiyaya zidd olan, əqidəsiz düşmənçilik ruhunda tərbiyələnmiş
adamların ürəyincə deyildi, onlar necə olursa-olsun, Kaminskinin vəzifədən, hətta
Bakıdan uzaqlaşdırılmasına hər vəcdlə çalışırdılar və buna nail oldular.
S. M. Kirov Kaminskinin əleyhinə çıxış etdi. Kirovun və Mirzoyanın öz
çıxışlarında hansı məqsədi güddükləri aydın idi. Kirovun Azərbaycanda işə
başlamasından heç bir ay keçməmişdi. Təəcüblüdür bir ay ərzində o vəziyyəti necə
tələsik və düzgün qiymətləndirə bilərdi? Belə qısa müddətdə partiya təşkilatında
işlərin vəziyyətini, partiyadaxili mübarizənin keşməkeşliyini hərtərəfli obyektiv
aydınlaşdırmaq, kadrları öyrənmək mümkün deyildi. MK-nın yeni katibinin
müəyyən məsələlərdə qətiyyətsizlik göstərməsi, ardıcıl mövqe tutmaması bununla
izah edilirdi. Belə ki, AK(b)P MK plenumunun gedişində və yekunlarında da bu
cəhət özünü müəyyən dərəcədə göstərdi.
S. M. Kirov qeyd etdi ki, Qafqaz Bürosu indi başqa çıxış yolu görmür, heç
bir cərəyanı ləğv edə bilməz və geri çağırmaq kimi müvəqqəti tədbirlərə əl
atmalıdır. Qafqaz Bürosunun qərarları qüvvədə qalır və həyata keçirilməlidir.
MK-nın 22 avqust tarixli plenumunda «sollar» Mir Bəşir Qasımovun MK siyasi
Bürosunun tərkibindən çıxarılmasına və onun yerinə V. Q. Yeqorovun seçilməsinə
nail oldular (13, f.268, s.26, iş.32, s.132). Bu da Nərimanovun tərəfdarları S. M.
Əfəndiyev, D. Bünyadzadə və b. ilə M. D. Hüseynov, R. Axundov və b. arasında
ciddi toqquşmaya səbəb oldu. Nərimanov öz çıxışında qeyd edir: «Siyasi bürodan
Qasımovun çıxarılması məni bir qədər təəccübləndirdi, MK-da mən onu ən
səliqəli, işgüzar adam hesab edirdim. Həmişə siyasi büroda işləyib. Bir dəfə də
olsun yığıncaqları tərk etməyib. Protokolla bunu siz özünüz də aydınlaşdıra
bilərsiniz. Ağıllı, dərrakəli, özünü işdə çox intizamlı göstərib. Necə ola bilər ki,
Qasımovu fəhlələrin MK-dakı nümayəndəsini, srağa gün heç bir səbəb olmadan
işdən çıxardırlar. Yeqorov, M.D.Hüseynov mənim əleyhimədir. Belə olduqda
Siyasi Büroda məni dəstəkləyən olmayacaq (13, f. 609, s. l, iş. 85, s. 4).
N. Nərimanov Siyasi Büronun bu tərkibdə onun üçün qəbulolunmazlığını
qeyd edir, ərizə ilə müraciət və xahiş edirdi ki, onu tutduğu vəzifədən azad
eləsinlər.
1921-ci il avqustun 22-də Nərimanov MK-nın katibi Kirovun adına ərizə
yazıb plenumun iclasında oxunmasını xahiş etdi. Ərizənin surəti MK-nın Qafqaz
Bürosuna ünvanlanmışdı. N. Nərimanov yazırdı: «Siyasi Büroya dünənki
seçkilərdə MK-nın üzvləri R. Axundovun və H. Cəbiyevin çıxışları və seçkilərin
nəticələri məni bir daha inandırdı ki, Qafqaz Bürosunun qəti xəbərdarlığına
baxmayaraq, partiyamızda fraksiyaçılıq davam edir. Məlum qrup müəyyən
vaxtadək hər yerdə fəhlə sinfinin nümayəndəsi kimi Qasımov yoldaşın
namizədliyini irəli sürdü... Dünən isə bu qrup keçmiş siyasi büronun ən fəal
intizamlı üzvünün seçilməsinə maneəçilik törətdi, heç bir səbəb olmadan onu
seçilməyə qoymadı.
Seçkilər nəticəsində məlum qrupun 3 üzvü Siyasi büroya daxil oldu və
çoxluq təşkil etdi. Xalq Komissarları sovetinin başçısı kimi indidən deyə bilərəm
ki, Siyasi büroda belə bir çoxluq şəraitində mən ali partiya orqanlarından kömək
görməyəcəm, buna görə də Xalq Komissarlar Sovetinin sədri vəzifəsindən azad
olunmağımı plenumdan xahiş edirəm. Bu mənim qəti qərarımdır. Xalq
Komissarları Sovetinin sədri N. Nərimanov» (13, f.609, s.l, iş 71, s.76)
Həmin gün Mərkəzi Komitə N. Nərimanovun ərizəsinə baxdı və ərizəni
geri götürüb, ondan respublika Xalq Komissarları Sovetinin sədri vəzifəsində
qalmasını xahiş etdi. Lakin N. Nərimanov qəti etirazını bildirdi. Avqustun 23-də
plenumda Nərimanov AK(b)P MK-ya ərizə ilə müraciət etməsinin səbəblərini daha
ətraflı şərh edərək dedi: «Mərkəzdəki bəzi məruzələrimdən sonra mən buraya
müəyyən tapşırıqlarla göndərilmişdim». Məruzələrdə yeni sovet Azərbaycanında
necə siyasət yeritmək haqqında onun baxışları şərh olunmuş, Bakı Kommunasının
ibrət dərsləri nəzərə alınaraq belə bir fikir söylənmişdir ki, əgər biz istəyiriksə,
Bakını əlimizdə saxlayaq və sovet Rusiyası azad yaşayıb neftdən və neft
məhsullarından faydalansın, onda Azərbaycanla Bakını vəhdət halında
birləşdirməliyik. «Mən yola düşməzdən əvvəl düz bir saat Lenin yoldaşla
danışdım. O mənə dedi: necə lazım bilirsinizsə, necə istəyirsinizsə, eləcə edin».
Nərimanov dedi: «Gərgin zəhmət nəticəsində biz Azərbaycanın vəhdət təşkil
etməsinə, fəhlələr və kəndlilər arasında sıx əlaqə yaranmasına nail olmuşuq. İndi
başlıca vəzifə bu vəziyyəti qoruyub saxlamaq və dərinləşdirməkdir. Lakin bizim
Dostları ilə paylaş: |