İnsan kapitalının inkişafı: nəzəri aspektləri və qiymətləndirmə metodologiyası
7
əldə edilən biliklərdən, təcrübədən, enerjidən və s. ibarətdir və bunlar müəyyən vaxt
ərzində malların istehsalı və xidmətlərin görülməsi məqsədi ilə də istifadə edilə bilər.
Həmin biliklərin, təcrübənin qazanılmasını, sağlamlıqlarının qorunmasını və
yüksəldilməsini təmin etməklə xidmət müddətinin və keyfiyyətinin artırılması və mənəvi
tələbatın ödənilməsi üçün maddi təminatın yüksəldilməsi yollarının araşdırılmasını
təmin etmək isə insan potensialının inkişafı probleminin tədqiqi ilə bağlıdır.
Qeyd edək ki, əldə edilmiş potensialın malların istehsalı və ya xidmətlərin
göstərilməsinə yönəldilməsini insan kapitalı, insanların maddi və mənəvi tələbatlarının
ödənilməsi isə həyat səviyyəsi ilə əlaqəlidir. Məhsul istehsalının, xidmətlərin və s.
keyfiyyətinin yüksəldilməsi istiqamətində bilik və bacarıqların artırılması və yeni
texnologiyaların yaradılması və ya tətbiqi sayəsində yüksək nailiyyətlərin əldə edilməsi,
sağlamlığının qorunması, gözlənilən ömür müddətinin yüksəldilməsi ilə xidmət
müddətinin artırılmasının təmin edilməsi nəticəsində maddi və mənəvi tələbatın dolğun
şəkildə ödənilməsi isə insan potensialının inkişafı ilə bağlıdır.
Göründüyü kimi insan kapitalının inkişafı məsələsinin tədqiqi zamanı insan kapitalı
və həyat səviyyəsinin məcmusu istiqamətində araşdırmaların aparılması daha
məqsədəuyğun olardı.
Cəmiyyət üzvlərinin əməyə qarşı bacarıqlarının yığılması, fərdi işçi qüvvəsinin
inkişafı xeyli canlı və maddiləşdirilmiş zəhmət xərci tələb edir. Bu, insanda
maddiləşdirilmiş əməyin spesifik növü hələ ki, nisbətən az tədqiq edilmiş olaraq qalır.
V.S.Qoylonun yazdığı kimi, “ictimaiyyətin əsas istehsalat gücünün inkişafı və yaranma
texnologiyası iqtisadi elm tərəfindən az öyrənilib”. Bu istiqamətdə aparılan
tədqiqatlardan aydın olur ki, 1960-cı illərdən başlayaraq, əməyin keyfiyyətinə, xüsusilə
işçi qüvvəsinin təhsil səviyyəsinə və peşəkar hazırlığına güclü maraq yönəlmişdir. Məhz
həmin illərdə fərdi iqtisadi və sosial fayda verən insanların biliyini, vərdişini və digər
xüsusiyyətlərini təcəssüm etdirən insan kapitalı konsepsiyası meydana çıxmışdır. Bunun
əsasında “Çikaqo məktəbi”nin nümayəndələri - Nobel mükafatı laureatları Teodor Şults,
Herri Bekker, Barton Veysbord, Corc Mincer, Li Xansen kimi tanınmış amerika
iqtisadçıları dururdu.
Bundan başqa Alfred Marshall, Mark Blauq, S.Bouls, Joram, Riçart Reyat, F.Uelç,
B.Çizviki və s. elmi tədqiqatları ilə onu daha da inkişaf etdirdilər.
“Çikaqo məktəbi”nin nümayəndələri hesab edirdilər ki, təhsilə, səhiyyəyə,
miqrasiyaya və digərlərinə yönəldilən investisiyalar gələcəkdə böyük gəlirlər əldə etmək
məqsədi ilə səmərəli şəkildə qoyulur. İnsan kapitalına qoyulan investisiya və xərclər ailə
və bütün cəmiyyət üçün faydalı olmaqla, maddi tələbatın yüksəldilməsinə xidmət edir.
Henri Bekkerin “İnsan kapitalı” əsərində insanın motivlərinin və davranışının bəzi
aspektlərinə, həmçinin ona aid olan fiziki, emosional və mənəvi sağlamlığa insan kapitalı
kimi baxılırdı.
İnsan kapitalı nəzəriyyəsinin modeli nəzəri səviyyədə gələcəkdə rifahın
yaxşılaşdırılması nöqteyi - nəzərindən insan kapitalına investisiyanın səmərəliliyini
İnsan kapitalının inkişafı: nəzəri aspektləri və qiymətləndirmə metodologiyası
8
qiymətləndirməyə imkan verir. Güman edilir ki, həm xərclər, həm də belə qoyuluşdan
qayıtma müxtəlif formalarda mövcud olur.
Birbaşa xərclər - kitablar, təhsil haqqı, istiqrazların və ssudaların ödənilməsi;
Dolayı xərclər - əldən buraxılmış xərclər, hansı ki, təhsil alma zamanı əldə etmək
olardı.
Birbaşa qaytarma - bu ali təhsili olmayan işçi ilə müqayisədə gələcəkdə əmək
haqqının əlavə axınıdır.
Dolayı qaytarma - bu əməyin yaxşılaşdırılmış şəraiti, karyera perspektivi, sosial
təminat, daha yüksək sosial və ictimai status və s. kimi ixtisaslı işçilərin əldə etdikləri
pulsuz əlavə faydadır.
Tədrisin gedişinda yığılmış insan kapitalı, həmçinin işin gedişinda qazanılmış
vərdişlər özündə əmək haqqının potensial artımı yaxud daha prestijli işin əldə edilməsi
üçün dəyəri təşkil edir. İnsan kapitalı nəzəriyyəsi nəzərdə tutur ki, əmək haqqı
səviyyəsindəki fərqlər müxtəlif işçilərin əmək məhsuldarlığındakı fərqləri əks etdirir.
Təcrübəli işçilər daha yüksək son məhsuldarlığa malikdir və daha çox qazanırlar. İnsan
kapitalının aksioması, təhsilin alınmasına böyük investisiyalar əmək haqqının böyük
həcmini təmin etdiyi təqdirdə məqsədəuyğun olan vəziyyətdir.
1974-cü ildə C.Minser “Təhsil: təcrübə və gəlir” kitabında göstərirdi: “Yüksək təhsilli
mütəxəssislər tərəfindən qazanılan gəlir yaxud əmək haqqı, faiz dərəcəsinin nəzərə
alınması ilə ali məktəbdə bütün tədris dövrü ərzində yığılmış və toplanmış ali təhsilə
investisiyalarda “kapitallaşmış mənfəətdir”. Beləliklə, mütəxəssisin əmək haqqının iki
hissədən toplanması haqqında danışmaq olar:
Əsas əmək haqqı - bu ildə edilmiş əmək sərfinə görə mütəxəssisin mükafatlandırıl-
masıdır.
Əlavə əmək haqqı - bu keçmişdə həyata keçirilmiş tədris əməyinin sərfinə görə
mükafatlandırmaqdır.
Adətən, “insan kapitalı” ancaq qazanılmış vərdiş və biliyin əsasında təyin edilir və
ölçülür, halbuki insanın təbii xüsusiyyətlərini və xarakteristikalarını birləşdirən insan
kapitalının daha geniş anlayışı müxtəlif dərk edilməmiş vərdiş və digər xüsusiyyətlərin
rifahın yaradılmasında necə iştirak etdiyini daha adekvat göstərir və tədrisi də daxil
etməklə ətraf mühitin təsiri altında öz şəklini dəyişə bilər. İnsan kapitalı xüsusilə mədəni
mühitdə inkişaf edir.
Vərdişin və biliyin öyrənilməsi və qazanılması anadan olandan ölənədək olur. Bütün
həyatı müddətində fasiləsiz təhsil almaq konsepsiyası sadəcə yaşlıların təhsil alma və
peşəkar hazırlığın vacibliyini nəzərə çarpdırmır, həm də həyatın bütün mərhələlərində
təhsil almanı nəzərdə tutur. İnsan kapitalı aşağıdakı daxil edilən kontekstdə inkişaf edir:
-
Erkən uşaqlıq dövründə ailədə öyrətmə.
-
Erkən uşaqlığı daxil etməklə, formal təhsili və peşəkar hazırlıq, məcburi məktəb
təhsili, peşəkar yaxud ümumi təhsilin əlavə məcburi səviyyəsi, ali təhsil, əmək
bazarında peşəkar təhsil, yaşlıların təhsil alması və s.