199
Halictus mucoreus, Halictus patellatus, Halictus pollinosus,
Halictus ponticus,
Halictus semitectus, Halictus sexcinctus,
Lasioglossum albipes, Lasioglossum caspicum, Lasioglossum
costulatum, Lasioglossum equestre, Lasioglossum fulvicorne,
Lasioglossum lebedevi, Lasioglossum lucidulum, Lasioglossum
vagans, Sphecodes ferruginatus, Rophites canus, Dasypoda
argentata,
Dasypoda spinigera, Melitta leporina, Anthidium
cingulatum, Anthidium manicatum, Eoanthidium clypeare,
Aglaoapis tridentata, Megachile circumcincta, Megachile
rotundata,
Megachile
saussurei,
Chelostoma
grande,
Chelostoma mocsaryi, Heriades crenulatus, Osmia apicata,
Osmia leaiana, Amegilla albigena, Amegilla quadrifasciata,
Amegilla velocissima, Anthophora aestivalis, Anthophora
altaica,
Anthophora
atriceps,
Anthophora
crinipes,
Anthophora meridionalis, Anthophora plagiata, Eucera
caspica, Eucera cineraria, Eucera longicornis, Eucera
metallescens,
Eucera nigrifacies, Eucera nitidiventris, Eucera
tricincta, Tetralonia malvae, Tetraloniella dentata, Bombus
argillaceus, Bombus cullumanus, Bombus incertus, Bombus
persicus, Bombus sylvarum, Nomada emarginata, Nomada
succincta bağlarda, bostanlarda, əkin sahələrində, quru
sahələrdə, kolluqlarda, dağların güneyindəki otlu yamaclarda
və qayalıqlarda, kserofit yamaclarda, göllərin ətrafında, dağ
çəmənliklərində, enliyarpaqlı meşələrdə, meşə kənarlarında və
s. bitoplarda rast gəlinir.
Yüksək dağlıq zonası. Başlıca olaraq subalp, alp
çəmənlikləri ilə örtülü, ensiz zolaq şəklində olan zona 2400-
3906 m hündürlüklərlə əhatələnmişdir. Dağ-çəmən, çəmən-
bozqır bitkilik tipləri hər iki zona arasında keçid yaradır.
Çəmənlər floristik tərkibinə görə mürəkkəb və zəngindir.
Subalp hündür otluq formasiyaları meşə talalarında, meşə
kənarlarında,
çökək, nəmli sahələrdə yayılmışdır. Ot
senozlarının xarakterik bitki növləri 2350-3000 m hündürlükdə
hündürotluluq əmələ gətirir. Alp çəmənləri geniş əraziləri əhatə
edərək uca qayalıqlar arasında alp xalılarını əmələ gətirirlər.
200
Subalp və alp çəmənlərinin fitosenoloji quruluşu mürəkkəb
olub başlıca olaraq nəmli mezofil bitki növlərindən ibarətdir.
Yüksək dağlıq zonada arıkimilər 56 növlə təmsil
olunmuşdur. Hylaeus variegatus, Andrena anatolica, Andrena
tecta, Andrena wilkella, Lasioglossum marginatum, Sphecodes
albilabris, Pseudapis diversipes, Rophites foveolatus, Bombus
keriensis, Bombus mesomelas, Bombus incertus, Bombus
lucorum, Bombus melanurus, Bombus mlokosievitzi, Bombus
persicus, Bombus portchinsky, Bombus ruderarius, Bombus
velox, Xylocopa iris, Xylocopa valga növlərinə dağların cənub
qərb yamaclarındakı biotoplarda, maili düzənliklərdə, alp və
subalp çəmənliklərində daha çox rast gəlinir.
Arıkimilərin yüksəklik zonalarına görə paylanması
qanunauyğunluğu
aşağıdakı
histoqramda
göstərilmişdir
(Histoqram 5.2).
Histoqram. 5.2. Arıkimi növlərinin yüksəklik zonaları üzrə
yayılması.
Araşdırmalarımızdan belə bir nəticəyə gəlinmişdir ki,
Muxtar respublikanın yüksəklik zonalarında arıkimilərin
maksimum (183) növ sayı orta dağlıqda, minimum (56) növ
sayı isə yüksək daglıqda qeyd edilmişdir.
201
VI FƏSİL. ARIKİMİLƏRİN EKOLOJİ
XARAKTERİSTİKASI VƏ TƏSƏRRÜFAT
ƏHƏMİYYƏTİ
6.1. Arıkimilərin ekoloji xarakteristikası.
6.1.1. Trofik əlaqələri. Qidalanma tipinə görə
arıkimilər 2 əsas qrupa bölünür:
1. Dişiləri müxtəlif fəsilələrə mənsub olan, geniş növ
tərkibli, müxtəlif bitkilərdən tozcuq toplayan geniş polilektik
növlər, dişiləri müxtəlif fəsilələrə mənsub bəzi bitki
növlərindən tozcuq toplayan məhdud polilektik növlər.
2. Dişiləri başlıca və ya müstəsna olaraq bir fəsilənin
bitkilərindən tozcuq toplayan oliqolektik növlər. Bəzən tozcuq
ancaq bir və ya bir neçə yaxın cinslərə mənsub bitkilərdən
toplanılır (məhdud oliqolektik), yalnız bir növ bitkidən tozcuq
toplayan növ monolektikdir.
Muxtar Respublika arıkimilər faunasında polilektik
növlər ( Hylaeus confusus, Hylaeus gibbus, Hylaeus variegatus,
Andrena barbilabris, Andrena chrysopyga, Andrena dorsata,
Andrena flavipes, Andrena fulvida, Andrena labialis, Andrena
minutula, Andrena minutuloides, Andrena morio, Andrena
nitida, Andrena rosae, Andrena thoracica, Andrena tibialis,
Andrena vaga, Anthidium manicatum, Megachile rotundata,
Megachile
versicolor,
Osmia
caerulescens,
Amegilla
quadrifasciata, Amegilla velocissima, Anthophora acervorum,
Anthophora pedata və s.) üstünlük təşkil edirlər.
Andrena chersona, Andrena limbata, Andrena nobilis,
Andrena ovatula, Andrena truncatilabris, Andrena wilkella,
Systropha planidens, və s. oliqolektik növlərdir. Faunada
monolektik arıkimi növü aşkar edilməmişdir [21].
Müəyyən edilmişdir ki, arıkimilər Naxçıvan Muxtar
Respublikası florasının 37 fəsiləsinə, 117 cinsinə mənsub olan
373 entomofil bitki növündən qida mənbəyi kimi istifadə
edirlər (Əlavə, cədvəl 2). Fəsilələr üzrə arıkimilərin qida
spektri aşağıdakı cədvəldə öz əksini tapmışdır (Cədvəl 6.1).
Dostları ilə paylaş: |