STRATEJİ TƏHLİL | Say 1 (12) • 2015
210
xidmətkeçmə (qanunla müəyyən olunmuş müddətdə hərbi xidmətdə olma)
qaydasıdır. Məlumdur ki, bilavasitə obyektə görə qruplaşdırma nəticəsində
müvafiq cinayətlərin vahid növ obyekti müəyyən olunur. Lakin göstərilən
cinayətləri birinci qrupun adına görə hərbi xidmət borcu və vəzifələri əleyhinə
olan cinayətlər adlandırmaq və həmin sahədə yaranan ictimai münasibətləri
sadalanan cinayətlərin növ obyekti kimi müəyyən etmək düzgün olmaz.
Bilavasitə obyekti hərbi qulluqçular arasında qarşılıqlı münasibətlərin
nizamnamə qaydaları olan və CM-in 328-332-ci maddələrində nəzərdə tutu-
lan cinayətlərlə CM-in 346-cı maddəsində nəzərdə tutulan (əsirlikdə olan hərbi
qulluqçunun cinayət hərəkətləri) və bilavasitə obyekti «Hərbi əsirlərlə davra-
nış haqqında» 12 avqust 1949-cu il tarixli Cenevrə Konvensiyasına uyğun
olaraq hərbi əsirlərlə davranış qaydaları kimi müəyyən edilən əməlin «Hərbi
intizamın ümumi qaydaları əleyhinə olan cinayətlər» adlanan bir qrupda
birləşdirilməsi, bilavasitə obyekti xüsusi xidmətkeçmə qaydaları olan və CM-in
336-340-cı maddələrində nəzərdə tutulan qarovul xidmətinin nizamnamə qay-
dalarını pozma, daxili xidmətin və ya patrul xidmətinin nizamnamə qaydalarını
pozma, döyüş növbəsi çəkmə qaydalarını pozma, sərhəd xidməti qaydalarını
pozma, ictimai qaydanın mühafizəsi və ictimai təhlükəsizliyin təmin edilməsi
üzrə xidmət qaydalarını pozma kimi əməllərin batmaqda olan hərbi gəmini
tərk etmə, hakimiyyətdən sui-istifadə etmə, hakimiyyət həddini aşma və ya
hakimiyyətdən istifadə etməmə, qulluğa səhlənkar yanaşma kimi cinayətlərlə
bir qrupda birləşdirilməsi heç bir məntiqə sığmır.
Hərbi əmlakı itirmə, zədələmə və ya məhv etmə ilə, yaxud onun tərkibinə
daxil olan yüksək təhlükə mənbələri ilə davranış qaydalarını pozmaqla əlaqədar
olan cinayətlər adlandırdığı dördüncü qrupda müəllif mövcud ziddiyyətləri
daha da kəskinləşdirərək hərbi əmlakın qorunması qaydaları əleyhinə olan
cinayətlərlə özünün də qeyd etdiyi kimi, yüksək təhlükə mənbələri ilə davranış
qaydalarının pozulması ilə əlaqədar olan cinayətləri birləşdirmişdir ki, bunu da
heç bir halda bilavasitə obyektə görə qruplaşdırma kimi qəbul etmək olmaz.
Qeyd olunduğu kimi, hərbi xidmət əleyhinə olan cinayətlər bütünlükdə
hərbi qulluğun müəyyən edilmiş qaydalarına, Cinayət Məcəlləsinin müvafiq
fəslinə daxil olan hər bir konkret cinayət isə hərbi qulluğun müəyyən edil-
miş bu və ya digər qaydasına qəsd edir. Odur ki, hərbi xidmət əleyhinə olan
cinayətlərin sisteminə daxil olan ayrı-ayrı əməllərin bilavasitə obyektinin
düzgün müəyyən edilməsi belə cinayətlərin sistemdaxili qruplaşdırılmasının
qüsursuz olmasına təminat verir ki, bu da öz növbəsində hüquqtətbiqetmə
təcrübəsində mümkün ola biləcək səhvlərin qarşısının alınmasında həlledici
əhəmiyyət kəsb edir. «Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, müəyyən qruplara
daxil olan ayrı-ayrı cinayətlərin bilavasitə obyekti bəzi hallarda həmin qrup-
ların bilavasitə obyektindən müəyyən qədər fərqlənir. Lakin bu, bütünlükdə
məsələnin
mahiyyətinə pozucu təsir etmir, ziddiyyət yaratmır» [4, s. 16].
A.C.Əliyev cinayət qanunu normalarının bilavasitə obyektə görə qruplaşdı-
rılması prinsipinə əsaslanaraq hərbi xidmət əleyhinə olan cinayətləri aşağıdakı
kimi qruplaşdırmağı təklif edir:
1) tabeçilik qaydaları və qarşılıqlı münasibətlərin nizamnamə qaydaları
əleyhinə olan cinayətlər – əmri icra etməmə, rəisə müqavimət göstərmə və
Say 1 (12) • 2015 |
STRATEJİ TƏHLİL
211
ya onu qulluq vəzifəsini pozmağa məcbur
etmə, rəisə qarşı zorakı hərəkətlər etmə,
hərbi qulluqçunu təhqir etmə, döymə və
ya işgəncə vermə, tabelik münasibətlərində
olmayan hərbi qulluqçular arasında qarşı-
lıqlı münasibətlərin nizamnamə qaydalarını
pozma (CM-in 328–332-ci maddələri);
2) hərbi xidmətdən boyun qaçırma
cinayətləri – hərbi hissəni və ya xidmət yeri-
ni özbaşına tərk etmə, fərarilik, öz sağlam-
lığına zərər vurmaqla və ya sair üsulla hərbi
xidmətdən boyun qaçırma (CM-in 333 –
335-ci maddələri);
3) xüsusi xidmətkeçmə qaydala-
rı əleyhinə olan cinayətlər – qarovul
xidmətinin nizamnamə qaydalarını poz-
ma, daxili xidmətin və ya patrul xidmətinin
nizamnamə qaydalarını pozma, döyüş
növbəsi çəkmə qaydalarını pozma, sərhəd
xidməti qaydalarını pozma, ictimai qay-
danın mühafizəsi və ictimai təhlükəsizliyin
təmin edilməsi üzrə xidmət qaydalarını poz-
ma (CM-in 336–340-cı maddələri);
4) hərbi vəzifə cinayətləri – hakimiyyətdən
sui-istifadə etmə, hakimiyyət həddini aşma
və ya hakimiyyətdən istifadə etməmə, qul-
luğa səhlənkar yanaşma (CM-in 341–342-ci
maddələri);
5) müharibə vaxtı, döyüş şəraiti və digər
ekstremal şəraitlə bağlı olan cinayətlər –
müharibə aparma vasitələrini düşmən üçün
qoyub getmə, batmaqda olan hərbi gəmini
tərk etmə, döyüş meydanını özbaşına tərk etmə və ya silah işlətməkdən bo-
yun qaçırma, əsirlikdə olan hərbi qulluqçunun cinayət hərəkətləri (CM-in 343
– 346-cı maddələri);
6) hərbi əmlakın qorunması qaydaları əleyhinə olan cinayətlər – hərbi
əmlakı itirmə, hərbi əmlakı ehtiyatsızlıqdan zədələmə, xarab etmə və ya məhv
etmə, hərbi əmlakı qəsdən məhv etmə və ya zədələmə (CM-in 347–349-cu
maddələri);
7) yüksək təhlükə mənbələri ilə davranış qaydaları əleyhinə olan cinayətlər
– silahla və ətrafdakılar üçün yüksək təhlükə törədən əşyalarla davranış qay-
dalarını pozma, maşınları idarəetmə və istismar qaydalarını pozma, uçuş və ya
uçuşa hazırlıq qaydalarını pozma, hərbi gəmiləri idarəetmə qaydalarını pozma
(CM-in 350–353-cü maddələri) [5, s. 21-23].
Göründüyü kimi, bu sistem Cinayət Məcəlləsinin “Hərbi xidmət əleyhinə olan
cinayətlər” fəslinin 328-353-cü maddələrini həmin Məcəllənin strukturuna uy-
Hərbi xidmət əleyhinə olan
cinayətlər bütünlükdə
hərbi qulluğun müəyyən
edilmiş qaydalarına, Cinayət
Məcəlləsinin müvafiq
fəslinə daxil olan hər bir
konkret cinayət isə hərbi
qulluğun müəyyən edilmiş
bu və ya digər qaydasına
qəsd edir. Odur ki, hərbi
xidmət əleyhinə olan
cinayətlərin sisteminə daxil
olan ayrı-ayrı əməllərin
bilavasitə obyektinin düzgün
müəyyən edilməsi belə
cinayətlərin sistemdaxili
qruplaşdırılmasının qüsursuz
olmasına təminat verir
ki, bu da öz növbəsində
hüquqtətbiqetmə
təcrübəsində mümkün ola
biləcək səhvlərin qarşısının
alınmasında həlledici
əhəmiyyət kəsb edir.