Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
ki, xalqın tarixi bu və ya digər şəkildə əksini orada tapır» (5).
Tarixən
təcrid
olunmuş
şəkildə
yaşayan
xalq
olmadığından, başqa dillərdən təcrid olunmuş şəkildə fəaliyyət
göstərən dil də yoxdur. «İnsan cəmiyyətinin inkişafı
prosesində xalqlar və onların dilləri bir-biri ilə daim əlaqədə
olur. Dünyada başqa xalqlardan tam təcrid olunaraq yaşamış
xalqı təsəvvürə gətirmək çətindir» (157, 3). Hər bir xalq, etnos
başqa xalqlarla yaxın və çox zaman eyni bir ərazidə yaşayır.
Belə yaxınlıq məişətdə, yaşayış tərzində, davranışda, adət-
ənənələrdə, mədəniyyətdə yaxınlaşmaya səbəb olur. Ünsiyyyət
prosesində isə dil təmasları baş verir. Bu baxımdan tat dili də
müəyyən dil əlaqələri sisteminə malikdir.
Azərbaycan ərazisində yaşayan tatların dil əlaqələri
sistemində Azərbaycan-tat dil əlaqələri əsas yer tutur. İran
ərazisində bu, başqa İran dilləri ilə olan əlaqələri özündə
birləşdirir. Dağıstan ərazisində yaşayan tatların dili Dağıstan
dilləri və rus dili ilə qarşılıqlı əlaqələr şəraitindədir. Şübhə
yoxdur ki, Azərbaycan tatlarının dil əlaqələri Azərbaycan-tat
dili müstəvisində araşdırılmalıdır.
Dil əlaqələri dilin yayılmasından asılıdır. Dil nə qədər az
ərazidə yayılırsa, bir o qədər də az əlaqə imkanları qazanmış
olur. Andre Martine dilin yayılmasından bəhs edərkən yazır:
«Sinxron və diaxron aspektdə olmasından asılı olmayaraq, bizi
sırf təsviri yanaşma qane etmirsə, onda hansısa bir dilin
yayılması haqqında topladığımız məlumat belə bir nəticəyə
gətirib çıxaracaqdır ki, dilin yayılması xalqın hərbi, siyasi,
dini, mədəni, iqtisadi və ya sadəcə demoqrafik ekspansiyasının
kənar məhsuludur. Çünki dil xalqın ünsiyyət vasitəsidir. Dil öz
rəqiblərini daxili keyfiyyətlərinə görə deyil, onun da
şıyıcılarının
daha
döyüşkən,
fanatik,
mədəni
olması
səbəbindən üstələyir. Latın, ərəb, ispan və ingilis dillərinin
xarakterində
onların
yayıldıqları
ərazinin
əvvəlki
30
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
hüdudlarından kənara çıxmasına əsas verən heç bir şey yox
dur» (226, 81-82).
Azərbaycanın qədim yaşayış məskənlərindən biri olan
Lahıcın əsasının erkən orta əsrlərdə qoyulması ehtimal olunur.
Bura XVIII-XIX əsrlərdə Azərbaycanın misgərlik və silah
istehsalı mərkəzlərindən biri kimi tanınmışdır. Azərbaycanda
yaşayan irandilli etnik qruplardan biri lahıc adı ilə tanınır.
Lahıcların Sasanilər dövründə İranın Lahican əyalətindən
Azərbaycana köçürüldüyü ehtimal olunur.
Respublikada onları həm tat, həm də lahıc adlandırırlar.
Maraqlıdır ki, bu etnik qrupun üzvlərinin bir qismi özünü tat,
digər qismi isə lahıc hesab edir. Əslində, lahıcların
adlandırdığı «Lahıc dili» tat dilinin lahıc ləhcəsini təşkil edir.
A.Martine
göstərir
ki, «dil
hətta
insanların
məskunlaşmadığı yeni bir əraziyə gətirildikdə belə onun yeni
mühitdə necə inkişaf edəcəyi maraqlı bir problemə çevrilir»
(226, 82). Tat dili də Azərbaycanın müxtəlif ərazilərinə gəlmə
dil olub, bu ərazilərdə yayılmış digər dillərlə qarşılıqlı əlaqələr
zəminində inkişaf etmişdir. Azərbaycan tatlarının dini
mənsubiyyətə görə qruplar eyni bir dildə, tat dilində danışsalar
da, onların ölkə daxilində yaşadıqları ərazilər də fərqlidir. Bu
fərq Azərbaycan tatlarının dilində ləhcə və şivə fərqlərinin
yaranmasında əsaslı rol oynamışdır. Eyni zamanda tatların
məskunlaşdığı ərazilərdə Azərbaycan tatlarının dilinin bu və
ya digər ləhcəsi yaxud şivəsi Azərbaycan dilinin müxtəlif
dialektləri ilə təmaslı əlaqədədir. Təbii ki, bu mənzərə
Azərbaycan-tat dil əlaqələrinə öz təsirini göstərir.
Tat dilinin müəyyən bölgü üzrə tədqiqinə əsas yaradan
amillərdən biri tədqiqatçıların eyni qrupa mənsub dil
daşıyıcılarının
kompakt
şəkildə
yaşadıqları
ərazilərdən
materiallar toplaması olmuşdur. Lakin bu cəhət müxtəlif qrup
ların dillərinin,
onların
dil
əlaqələrinin ayrı-ayrılıqda
31
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
tədqiqinin elmi dəyərini azaltmır, əksinə, artırır. Çünki belə
olduqda müqayisəli tədqiqat aparmaq üçün daha əlverişli
zəmin yaranır.
Tat-Azərbaycan dil əlaqələri çox qədim tarixə malikdir
və bu məsələ haqqında tat dilinin ilk tədqiqatçıları müəyyən
fikir söyləmişlər.
Vs.Miller «Tat etüdləri» kitabına yazdığı ön sözdə Lahıc
kəndi və tat dilinin Lahıc ləhcəsi haqqında əlavə məlumat
verir. Müəllif göstərir ki, lahıcların və onlarla qonşuluqda
yerləşən kəndlərdə yaşayanların başlıca ünsiyyət vasitəsi tat
dilidir. Lakin bu dil öz yerini böyük sürətlə tatar (Azərbaycan)
dilinə verir. Dilin öz yerini başqa dilə verməsi ifadəsi dil
əlaqələri sistemində dominant dilin işlənmə sferalarının
çoxluğu ilə bağlıdır. Məsələn, Azərbaycan-tat dil əlaqələri
prosesində iştirak edən iki müxtəlif dil daşıyıcısı ünsiyyət
üçün dominant dildən - Azərbaycan dilindən istifadə edirlər.
Bu proses heç də bir dilin öz yerini başqa dilə verməsi deyil.
Dil müəyyən ərazidə işlənən dillər arasında və öz dil ailəsində
müəyyən yeri tutur.
A.L.Qrünberqin 1961-ci ildə dərc olunmuş məqaləsində
tat dili və onun İran dilləri ailəsində yeri təhlil olunur.
Qrünberq bu məqalədə tat dilini genetik cəhətdən fars dilinə
çox yaxın bir dil kimi səciyyələndirir. O, tat dilinin, xüsusən,
onun müsəlman şivələrinin az öyrənilməsini, özünəməxsus
fərqli xüsusiyyətləri ilə seçilən lahıc ləhcəsinin Vs.Miller
tərəfindən qismən tədqiq edilməsini qeyd edərək, belə bir
qənaətə gəlir ki, tat dili heç də fars dilinin bir dialekti deyil, o,
talış, mazandaran, gilək və digər İran dilləri ilə qohum, yaxın
dil olmaqla yanaşı, müstəqil dildir (177, 106).
Mövcud tədqiqatlar göstərir ki, Xəzərətrafı ərazidə
yayılmış tat dili ilə digər İran dillərinin dialekt və ləhcələrinin
fərqləndirilməsi barəsində dilçilər arasında müxtəlif fikirlərə
32
Dostları ilə paylaş: |