Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
adlandırılması; 2) qarşılaşdırma bilməyən leksik dialekt
fərqləri; bir ərazidə mövcud olan gerçəkliyin başqa ərazidə
olmaması səbəbindən doğan leksik fərqlilik; 3) qarışıq leksik
dialekt fərqləri; leksik vahidlərin ifadə planında fonetik
fərqlilik (167, 153).
Y.Listrova leksik dialekt fərqlərini təyin etmək üçün bir
meyarından istifadə ounmasını vacib sayır. O belə hesab edir
ki, funksional, təyinat baxımından eyni, lakin forma, quruluş
və hazırlanma texnikasına görə fərqlənən əşyaların adlarındakı
fərqlər dialekt fərqləri sayılmamalıdır. Məsələn, rus dilinin
ayrı-ayrı yayılma ərazilərində istifadə olunan
sarafan
və
onunla eyni funksiya yerinə yetirən
andarak
quruluşlarına görə
müxtəlif olduqlarından fərqli əşyalardır. Deməli,
sarafan
ədəbi
dil sözü,
andarak
isə dialektizm ola bilməz (290, 48-54).
L.Peysikov bir sıra sözlərin, o cümlədən
osmon
«göy»,
əsb
«at»,
кпһ
«dağ» kimi sözlərin semantik sabitliyinin nisbi
səciyyə daşıdığını söyləmişdir (252, 117). Bu sözlərin müxtəlif
İran dillərində eyniliyi həmin dillərə dialekt səviyyəsində
yanaşmağa əsas vermir. Eyni hadisə türk dillərində də özünü
göstərir. Dilin tarixən daha qədim dövrlərinə aid olan sözlərdə
oxşarlıq, ümumilik aydın görünür.
İran dillərinin, o cümlədən tat dili tədqiqatçılarının
ümumiran mənşəli sözləri ayrıca qrupa daxil etməsinin
səbəbini də bu amillə bağlamaq olar. Ümumiran mənşəli
sözlərin tarixən hansı İran dilində yaranması və ya bu sözlərin
hansı İran dilinin leksik vahidi sayılması mübahisəli məsələdir.
V.Rastorquyeva İran dillərinin özünün çoxəsirlik inkişaf
tarixində sintetik quruluşdan tədricən analitik quruluşa
keçməsini, analitik fel formalarının bu dillərdə çoxalmasını,
təsviri fellərin ikinci sintez hadisəsi nəticəsində sadələşməsini
qeyd edərək yazmışdır: «Sürətli danışıq dilində çoxsözlü bir
ləşmələr yığılmağa və qısalmağa başlamışdır. Yığılma və
24
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
ixtisar bir neçə mərhələdə getmişdir. İlkin mərhələdə səslər və
hecalar düşmüşdürsə, sonrakı mərhələlərdə sözlərin birləşib bir
söz təşkil etməsi baş vermişdir. Bu zaman hər köməkçi feldən
bir heca və yaxud bir səs qalmışdır. Belə ki,
budan
«olmaq»
felindən qovuşma zamanı
-ud, ıstodan
felindən
-sos, -sod, -s
qalmışdır. Məsələn, «raftə istodə büdam» forması «rəfsodüt»
şəklinə düşür. Mürəkkəb fel formalarının bir sözə yığılması
felin morfoloji quruluşunun yenidən təşkilinə, onun bütün
analitik formalarının yeni aqlutinativ tipli sintaktik forma ilə
əvəz olunmasına, köməkçi felin şəkilçiləşməsinə səbəb olur
(260, 167). Zənnimizcə, tat dilinin bu bölgü üzrə tədqiqinə
əsas yaradan amillərdən biri də tədqiqatçıların eyni qrupa
mənsub dil daşıyıcılarının kompakt şəkildə yaşadıqları ərazi
lərdən materiallar toplanması olmuşdur. Lakin bu cəhət
müxtəlif qrupların dillərinin ayrı-ayrılıqda tədqiqinin elmi
dəyərini azaltmır, əksinə, artırır. Çünki belə olduqda
müqayisəli tədqiqat aparmaq üçün daha əlverişli zəmin
yaranır. Mövcud araşdırmalar göstərir ki, bu qrupların
daşıdıqları dil eyni olub, ləhcə fərqlərinə malikdir.
Tat dilinə aid ilk material İ.N.Berezinin 1853-cü ildə
Kazanda nəşr olunan «Resherches sour les dialectes persans»
kitabında verilmişdir (317).
İ.N.Berezinin tat dili haqqındakı tədqiqatı ümumi səciyyə
daşıyır, bu dil haqqında hərtərəfli təsəvvür yarada bilmir.
Müəllif Abşeron ləhcəsi əsasında tat dilinin bir sıra fonetik və
qrammatik xüsusiyyətlərini açmağa çalışsa da, ümumən buna
nail olmamışdır. İ.N.Berezinin tat dili haqqında mülahi
zələrinin səthi və nöqsanlı xarakter daşıması tədqiqatçılar
tərəfindən qeyd edilmişdir. Göstərilən qüsurlara baxmayaraq,
Azərbaycan tatlarının dilinə aid ilk tədqiqat əsəri kimi
İ.N.Berezinin araşdırmaları xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Rus akademiki B.Dorn 1860-cı ilin axırları, 1861-ci ilin
25
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
əvvəllərində Bakı, Quba və Dərbənddə olmuş və tat dilinə aid
xeyli material toplamışlar. O, bu materialları «İran dillərinin
tədqiqinə dair» kitabında ümumiləşdirmişdir. B.Dorn «Qədim
rusların Təbəristana hücumları» kitabına mazandaran, gilək,
talış dilləri ilə yanaşı, tat dilinə dair mətnlər də daxil etmişdir.
Tat dilinə aid mətnlər (3 mətn) onun başqa bir əsərində də
verilmişdir (192).
B.Dornun tat dili ilə bağlı topladığı materiallar və onun
elmi araşdırmalarının bir qismi çap olunmamışdır. Həmin
materiallar Sankt-Peterburqda Asiya xalqları İnstitutunun
arxivində saxlanılır.
İ.N.Berezin və B.Dorndan sonra tat dilinə dair tədqiqlərin
geniş aspektdə davam etdirilməsi Vs.Miller və B.Millerin
adları ilə bağlıdır.
Tat dilinin öyrənilməsində Vs.F.Millerin böyük əməyi
olmuşdur. Onun bu sahədəki ilk tədqiqatı yəhudi tatlarının
dilinə həsr olunmuşdur. O, 1900-cu ildə «Tat dilinin
fonetikasına aid oçerklər» kitabını çap etdirmişdir. Bundan
sonra Vs.F.Miller müsəlman tatlarının dilini tədqiq etmiş və
1905-ci ildə onun «Tat etüdləri» kitabı çapdan çıxmışdır (235).
Kitab tat dilinin Lahıc ləhcəsinin materialları əsasında
yazılmışdır. Kitaba 11 mətn və lüğət əlavə edilmişdir. 1907-ci
ildə Vs.Miller «Tat etüdləri» əsərinin ikinci hissəsini nəşr et
dirir.
Vs.Miller
İ.N.Berezin
və
B.Dornun
topladığı
materiallardan müqayisə məqsədilə istifadə etdiyini də
göstərir. Vs.Miller Azərbaycanda işlədiyi müddətdə, əsasən,
talış dilinin tədqiqi ilə məşğul olsa da, tat dilini də yaddan çı
xarmamışdır. O, ilk dəfə olaraq tatların Azərbaycan ərazisində
məskunlaşması və onların ləhcələri haqqında məlumat vermiş,
ləhcələrarası
fərqləri
geniş
şəkildə
araşdırmağa
cəhd
göstərmişdir (231).
26
Dostları ilə paylaş: |