27
əmirlərinin heç biri sağ qalmamış, 5000 süvarisi öldürülmüş, şahzadə Yusif Mirzə
həbs edilmişdi. Qətlə yetirilənlərin kəsilmiş başları Ağqoyunluların qələbə rəmzi
kimi başqa məmləkətlərə göndərildi. Belə ki, Cahanşahın başı Sultan Əbu Səid
Gürgana, Məhəmmədi Mirzə, Rüstəm Təvaçi və divan hakimi Pirsalın başları isə
―o həzrətin sarayına‖ yollanıldı. Məktubun sonunda Uzun Həsən Osmanlı
sultanından xahiş edir ki, onu sadiq sansın ki, o da übudiyyət kəmərini belinə
bağlayıb ―əbədi dövlətin‖ duaçısı olsun.
46
Göstərmək lazımdır ki, bu qələbədən çox keçmədən Uzun Həsən
Cahanşahın oğlu Həsənli Mirzəni də edam etdirmiş və bu münasibətlə də II Sultan
Məhəmmədə məktub yazmışdır. Onun yazdığına görə, Həsənli vilayətin ətrak və
əkradını ( türk və kürdlərin), təxminən 10 minə yaxın adamı öz tərəfinə çəkib,
ölkədə ―fisqufəsada, tuğyan və inada və təxribi-bilada‖ başlamış, lakin Azərbaycan
yağınlığında qala bilməyərək, ―təvəkkülət-Əliyullah‖ deyərək, Həmədana tərəf
getmişdi. O, orada çoxlu məbəd və məcsid dağıtmış, qədəm qoyduğu hər yeri
viran etmişdi. ―Onun qəbahətli işlərini eşidib onu dəf etmək üçün [qoşuna] bir yerə
toplanmaq əmrini verdim‖. Qoşunun tərkibindən çoxlu əsgərləri
ilə şahzadə Uğurlu
Məhəmməd bəy də vardı ki, qoşun onun sərkərdəliyi ilə Həsənəli üzərinə hücum
etdi. Həmədan yaxınlığında baş verən döyüşdə Qaraqoyunluların son qüvvəsi
məğlub olmuş, Həsənəli və yaxın adamları qətlə yetirilmişdilər. ―İndi bütün
Azərbaycan, İraq, Fars və Kirman məmləkətləri bizim hökmümüz altında asudə
həyat sürür‖, - yazan Uzun Həsən bildirir ki, oğlum Həmədan fəthindən sonra Şiraz
darül-mülkünə getdi, Bağdad hakimi Əmir Məhəmməd Tavaci öldüyünə görə
Həsənəlidən sonra oğlum Zeynal bəy onun əvəzinə Bağdada hakim oldu. İraqe-
ərəb də bizim hökmümüz altındadır. Aramızdakı məhəbbət və sədaqət ali dərəcədə
olduğu üçün müjdənin sizə bildirilməsi vacib görüldü‖.
47
Uzun Həsən özünün növbəti məktubunda Osmanlı sultanının elçisi Əmir
bəyin gələrək məktub gətirdiyini bildirir.
48
Həmin məktubda duyulur ki, Uzun
Həsən artıq tam hökmlü bir padşah olmuş, qonşu dövlətlərlə diplomatik əlaqələrə
başlamışdı. ―Herat hakimi Hüseyn Baykaranı təbrik etmək üçün elçilər və ləyaqətli
hədiyyələr göndərdim‖. Sonrakı cümlədə məlum olur ki, Uzun Həsən Xorasan şahı
Sultan Hüseyn Baykaradan o qədər də razı qalmamış, ―Şahrux və Teymuri
xanədanının üzvlərindən biri olan Yadigar Məhəmməd Mirzəni öz sarayına qəbul
edib, onu gələcək Xorasan hökmdarı olmaq üçün ―tərbiyə və təqviyə‖ etməyə
başlamış, nəhayət ona böyük qoşun qoşaraq oğlu Sultan Xəlilin və adlı-sanlı
əmirləri olan Yusif bəy, Şah Mənsur bəy və Əlican bəyin müşayiəti ilə Xorasana
yollamışdılar. Nəticədə, həmin məmləkət alınmış, ―Herat şəhəri Amu çayı və
Hindistan sərhədinə qədər‖ Yadigar Məhəmmədə verilmişdir.
49
Sonra Uzun Həsən Osmanlı sultanına bildirir ki, Mazandaran, Təbəristan,
Sari, Əstərabad, Qumes, Damğan, Bəstam, Səmnan, Firuzguh və Ələrcanı oğlum
Məhəmməd bahadıra verdim və sərhəddə ―30 min kişi‖ni mühafizə üçün saxladım.