82
Məmməd Əmin Rəsulzadəni ən çox qəzəbləndirən Biçeraxovun hərəkətləri
idi. İngilis ordusunda türklərə qarşı vuruşmuş köhnə çar zabiti Biçeraxov çox
azğınlıq edir, hər yanda özünü «Bölünməz Rusiya»nın nümayəndəsi kimi aparır,
aeroplanlardan bəyannamələr yayırdı. Şəhərə yaydığı bəyannamələrin birində
deyirdi: «Sizlərə salam olsun, Rusiya vətəndaşları! Müttəfiqlərin köməyi ilə öz
köhnə sərhədlərini bərpa edən böyük Rusiyamız artıq bir çox yerlərdə özünün yeni
həyatını başlayır...».
Şovinist Biçeraxov! Canınızdan bu şovinistlik, özgə torpağında ağalıq,
hökmranlıq hissi çəkilib getmədi! Həmişə Bakıya—bu qızıl neft səltənətinə əyalət
şəhəriniz kimi baxdınız!
Məmməd Əmin Rəsulzadə hər gün Fətəli xanla, Nəsib bəylə, başqa
hökumət nazirləri ilə məsləhətləşir, Tomsonla «dil tapmaq» üsulları axtarırdı. İndi
hər şey—başlıca məsələ olan Azərbaycanın müstəqilliyinin saxlanması məhz
Tomsonla uğurlu iş görməkdən ibarətdir.
Ruslar və ermənilər yenə şəhərdə azğınlıq edirdi: Azərbaycanı Rusiyanın
bir parçası kimi təbliğ edən Biçeraxovun sözləri onları «ruhlandırırdı».
Məmməd Əmin Rəsulzadənin başçılıq etdiyi Azərbaycan hökuməti
vəziyyətdən çıxmaq üçün Tomsonla danışıqlar aparırdı. Belə uğurlu danışıqlar
getdikcə öz bəhrəsini verirdi.
Biçeraxovun Bakıda çevriliş etmək istədiyini eşidən Tomson ona 46 saat
müddətində Bakını tərk etməyi əmr etdi.
Bakı qanında şovinistlik qaynayan, «Bölünməz Rusiya» xəstəliyinə
tutulmuş təhlükəli bir adamdan xilas oldu. Amma ümumi əhval-ruhiyyə hələ
gərgin idi.
İndi başlıca söhbət parlamentin açılışından gedirdi. Tomsonun müəyyən
təzyiqi ilə «Koalisyon hökumət» yaratmaq razılaşdırılmışdı. Başqa millətdən
olanlar da hökumət işində çalışa bilərdilər.
Amma sonradan məlum oldu ki, Bakıdakı «Rus milləti komitəsi»
Azərbaycan parlamentinə nümayəndələrini göndərmək istəmir.
Getdikcə Məmməd Əmin Rəsulzadə və dostları Tomsona hər şeyi başa
salır, rus şovinizminə onda da nifrət oyadırdılar.
Lakin razılıq alınmışdı. Tomson parlamentin açılışına icazə vermişdi.
Məclisin açılışı günü bir maraqlı hadisə baş verdi. Məmməd Əli
Rəsuloğlunun xatirəsi:
«...Məclisin açılacağı gün Azərbaycan bayrağının məclisin binası üzərinə
taxılması işi də bir məsələyə çevrildi. İngilis komandanı bizimkilərə: «Baxınız, biz
nə zamandan bəri buradayız, heç bayraq sancdığımızı gördünüzmü? deyincə
bizimkilər də: «sizin bayrağa ehtiyacınız yoxdur, bizim isə ən böyük arzumuz milli
bayrağımızı taxmaqdır» şəklində cavab vermişlərdi. İngilis komandanı da bu sözü
məqbul saymış, rus və erməniləri artıq həyəcanlandırmamaq üçün yalnız məclisin
toplandığı günlərdə bina üzərinə bayraq taxılmasını xahiş etmişdi. Bizimkilər də bu
83
xahişi qəbul etmişdilər. Bu hal bir ənənə halını almışdı. Bayrağımızın taxıldığı gün
hər kəs məclisin açıq olduğunu bilirdi. Məclisin açılacağı gün rus və ermənilərin
fitnəsindən məclisi qorumaq məqsədiylə hindli müsəlman əsgərlər məclisdən çox
uzaq küçə və caddə başlarında qruplar halında növbə gözləməkdə idilər. Hindli
əsgərlər məsələni anlayaraq xalqımızı təbrik edirlərdi.
Məmməd Əmin bəyin o gün məclisin balkonundan: «Bir dəfə yüksələn
bayraq bir daha enməz» sözü kəndlərdən, neft ocaqlarından şəhərə axın etmiş,
dolub binanın hər yanını tutmuş xalqımız tərəfindən coşğun alqışlarla qarşılandı...»
Bir xoĢ söz. Həmin günü sən hamını heyrətdə qoydun! Həmin günü dediyin
sözlər dalğa-dalğa, ildırım sürətiylə Azərbaycanın hər yerinə yayıldı. Adamlar səni
daha da sevdi, daha da inandı. Sən həmin günü adamların qəlbində qırılıb
çiliklənmiş ümidlərə can verdin, yaşatdın. Sənin xoş ahəngli səsin adamların
qəlbinə yayılıb, onların azadlıq və istiqlaliyyət arzusunu coşdurdu. Dediyin o xoş
məramlı sözlər adamların həmişəlik yaddaşına yazıldı. Elə həmin o gün dediyin
«Bir dəfə yüksələn bayraq bir daha enməz» sözün sonralar xalqımızın həyat
məramına, yaşayışının mənasına çevrildi.
Məmməd
Əmin
Rəsulzadənin
Azərbaycan
Milli
Cümhuriyyəti
parlamentinin ilk açılışındakı tarixi çıxış:
«Möhtərəm millət vəkilləri! Azərbaycan Milli Cümhuriyyətinin ilk
parlamentosunu açmaq səadətinin, siz möhtərəm millət vəkillərini təbrik etmək
şərəfinin öhdəmə düşməsi ilə iftixar edirəm (alqışlar) ...Əfəndilər, Rusiyada zühur
edən böyük inqilab digər həqiqətlər arasında bir böyük həqiqəti dəxi elan etmişdi.
Bu həqiqət millətlərin hürriyyət və istiqlal haqları idi. Rusiya inqilabı təbiətində
mövcud olan ruha sadiq qalaraq təbii yolu ilə inkişaf etsəydi, millətlərin
hüququnun təmin ilə muxtariyyətlərdən mütəşəkkil azad və demokratik bir
Rusiyanı bir an əvvəl təsis edəcəkdi. O vaxt təbii idi ki, Rusiyada yaşayan
müsəlmanların siyasi həyatları digər məhkum millətlərlə bərabər, başqa bir yolda
cərəyan edəcəkdi. Millətlər öz müqəddəratlarının təyinini pək səmimi bir surətdə
Rusiya müəssisan məclisindən gözlərdilər. Fəqət Rusiyada inqilab və demokratizm
naminə zühur edən bir istibdadın nə kimi xarabalıqlar yaratdığını bilirsiniz. İnqilab
naminə hökümfərma olan anarşı və millətlərin hüquqi elanından sonra yürüdülən
qəti mərkəziyyətçilik Zaqafqaziya millətlərini öz başlarının çarəsinə baxmağa sövq
etdi. Zaqafqaziyadan Rusiya qurucu məclisinə seçilən millət vəlilləri, özlərini vəkil
edən camaatın hüququnu Zaqafqaziyada Seymini təşkil və onun istiqlalını elan
etməkdə gördülər.
Eyni məntiq nəhayət Azərbaycan əhalisi tərəfindən seçilən vəkillərin Şurayi
Milli təşkilinə sövq, bu milli şura isə Azərbaycan istiqlalını elan etmək zərurəti
qarşısında qaldı. Azərbaycan istiqlalı elan olundu (alqışlar...).
Biz azərbaycanlılar bütün mövcudiyyətimizlə öz müqəddəratımızı, öz
istiqlalımızı müdafiə və mühafizədə israr edər, səbat və mətanət göstərirsək, heç
şübhəsiz ki, Azərbaycan Cümhuriyyəti paydar olur. Fəqət bunun üçün təkrar
Dostları ilə paylaş: |