142
Hamonun
başçılığı altında olan Şuragöl dəstələri ilə birlikdə onlara qarşı
göndərdi. Qəflətən yaxalanmış İrəvan qoşunu əldə etdikləri qəniməti ataraq
geri
çəkildi. Onların şuragöllülərdən ələ keçirdiyi 1000 baş qoyun, 500
davar geri
qaytarıldı. Bu mal-qaranın bir hissəsi rus qoşununa paylandı, 250
baş Budaq Sultana, 250 baş isə əhaliyə qaytarıldı (367,496; 368,496-497).
İrəvan xanlığı ərazisindən bir başa hücumun boşa çıxdığını görən
Qacar
İran dövləti hücumun istiqamətini dəyişərək Osmanlı Türkiyəsi əra-
zisindən keçməklə Pəmbək və Şuragölə hücum etməyi planlaşdırdı. Bu
yürüşdə şah hökuməti iki məqsəd güdürdü: birinci, Qars, Bəyazid və Ax-
al
sıq paşalıqlarından hərbi kömək almaq; ikinci, rus qoşununa qarşı üsyan
qaldırmış İmeretiya hakimi Solomona kömək etmək (371,725; 306,171).
Rus
qoşununa qarşı bütün qüvvələr İrəvan xanlığı ərazisində- Abaran
düzündə düşərgə salmışdı. Qoşun iki dəstəyə ayrılmışdı. Səkkiz minlik
süvaridən ibarət olan birinci dəstəyə İrəvan xanı Hüseynqulu xan rəhbərlik
edirdi.
Şahın böyük oğlu Məhəmmədəli xanın rəhbərlik etdiyi ikinci dəstə
isə 10.000 nəfərdən ibarət idi. Lakin şah hökumətinin planlarından xəbərdar
olan rus
komandanlığı bu yürüşü qabaqlamağı qərara aldı. Həmin vaxt
Pəmbək və Şuragöldə yerləşən rus qoşunlarının sayı isə 18 topu olan 3889
nəfərə çatırdı (369,724; 306,192). Bütün qoşuna general mayor Portnyagin
rəhbərlik edirdi. Baş komandan A.P.Tormasov şah qoşununun irimiqyaslı
hücumunun
qarşısını almaq üçün general mayor Portnyaginə birbaşa Abara-
na hücum
etməyi əmr etdi. Lakin Portnyagin qüvvələrin qeyri-bərabərliyini
nəzərə alaraq buna cəsarət etmədi (306,192-193).
1810-cu il avqustun
əvvəllərində İrəvan xanı Hüseynqulu xan 5.000
qoşunla Osmanlı sərhəddinə doğru hərəkət etdi. Bu əməliyyatda gürcü şah-
zadəsi Aleksandr Mirzə də iştirak edirdi. Maqziberd kəndində iki minlik
kürd
və Qara bəyin başçılığı ilə iki yüz qarapapaq dəstəsi ona qoşuldu.
Birləşmiş qüvvələr avqustun 11-də Qarsdan 20 verst aralı, Zərişad deyilən
yerdə düşərgə saldı. Vədləşdikləri kimi, burada Hüseynqulu xanın dəstəsinə
Qars,
Bəyazid və Axalsıx paşalıqlarının qoşunları qoşulmalı idi. Lakin xan
gözlənilən köməyi ala bilmədi. Burada bir neçə gün qaldıqdan sonra
avqustun
ortalarında onun dəstəsi Axalsıx qalasına doğru hərəkət edərək,
onun
yaxınlığında düşərgə saldı. Bu xəbəri eşidən general mayor
Portnyagin
Şuragölü hücumdan qorumaq üçün 4 topa malik 140 draqun
dəstəsi, 400 nəfərdən ibarət saratov atıcı alayı, 100 kazak və qazaxlılardan
ibarət azarbaycanlı süvari dəstəsi ilə Hamamlıdan hərəkət edərək Pəmbəklə
Gümrü
arasında mövqe tutdu. Lakin onun dəstəsi burada çox qala bilmədi.
Hüseynqulu
xanın İmeretiya çarı Solomona kömək üçün qoşun
göndərəcəyini eşidən general mayor Portnyagin Pəmbəyi qorumağı polkov-
143
nik knyaz Urakova
tapşıraraq öz dəstəsilə Arpa çayını keçərək yenidən
Hamamlıya qayıdır (371,725; 372,736; 306,194-195).
Bu
yerdəyişmədən Qacar komandanlığı istifadə etmək fikirinə düşdü.
1810-cu il avqustun
axırlarında Abbas Mirzə 15 topa malik 15 minlik
qo
şunla Naxçıvandan İrəvana gəldi (372,736). Osmanlı paşalarını ruh-
landırmaq və rusların diqqətini Hüseynqulu xanın qoşunundan yayındırmaq
üçün
şahzadənin əmrinə əsasən, Abaranda dayanmış Məhəmmədəli xanın
dəstəsi Pəmbəyə hücum etdi. Lakin knyaz Urakovun dəstəsi bu hücumun
qarşısını ala bildi. Məğlub edilmiş şah qoşunu bir neçə taxıl zəmisini məhv
edərək, çoxlu mal-qara qənimət ələ keçirərək yenidən Abaran düzünə
qayıdır. General mayor Portnyagin öz dəstəsilə rus qoşununa köməyə
gələndə, artıq şah qoşunu bu yerləri tərk etmişdi (374,738; 306,202).
Lakin Hüseynqulu xan rus
komandanlığını narahat edirdi və onun hər
bir
hərəkəti daima izlənilirdi. İrəvan xanı osmanlı paşalarından kömək ala
bilməsə də, ruslar onun şah qoşunundan əlavə kömək almaqla daha da
güclənəyəcəyindən ehtiyat edirdi. Rus komandanlığı bunun qarşısını almaq
üçün oraya
qoşun göndərməyi qərara aldı. Markiz Pauluççinin rəhbərliyi
altında 9 və 15-ci yeger alaylarından ibarət 5 topu olan iki batalion, 200
piyada kazak
dəstəsi, 100 kazak və 50 azərbaycanlı süvarisi ilə Axalsıxa
göndərildi (373,737; 306,195-196).
Sentyabrın 1-də markiz Pauluççu dəstəsi ilə Dmanisidən hərəkət
edərək sentyabrın 3-də Axalsıx qalasından 26 verst aralı Qansu deyilən
yerdə düşərgə saldı. O, tezliklə məlumat alır ki, Hüseynqulu xan buranı tərk
etmək niyyətindədir. Buna imkan verməmək üçün rus qoşunu sentyabrın 5-i
gündüz saat 5-
də Qansudan Axalsıxa doğru hərəkət etdi. Sentyabrın 6-sı
gecə saat 3-də polkovniklər Lisaneviçin və Peçerskinin başçılığı ilə iki
dəstəyə bölünmüş rus qoşunu qəflətən Hüseynqulu xanın qoşununun yer-
ləşdiyi düşərgəyə hücuma keçir. Yuxuda ikən yaxalanmış birləşmiş qoşun-
lar bu hücumdan özünü itirdi. Hüseynqulu xan
və gürcü şahzadəsi Ale-
ksandr
Mirzə qaranlıqdan istifadə edərək aradan çıxa bildi. Özünü itirmiş
qoşunun bəzisi öldürüldü, bəzisi isə güclə qaçaraq canını qurtardı. Lakin
səhər açılanda məlum olur ki, rus qoşununun özünün vəziyyəti daha qorx-
uludur. Çünki
gecə hücumundan qaçan qoşun bir yerə toplaşmağa
ba
şlamışdı. Onların niyyəti geri qayıdıb rus qoşununa hücum etmək idi.
Digər tərəfdən, Axalsıx qalasından atılan top atəşləri də rus qoşununa təlafat
verirdi. Buna
görə də, markiz Pauliççi dəstəsi ilə Axalsıx qalasından 10
verst
aralıda olan Qurma körpüyə doğru geri çəkilməli oldu. Bu döyüşdə
Hüseynqulu
xanın dəstəsindən 700 nəfər öldürülmüş, minə qədər at və
say
sız hesabsız silah, 4 bayraq ruslar tərəfindən qənimət ələ keçirildi. Rus
Dostları ilə paylaş: |