482
hadisə çöküb, həkk olub.
Professor bütün çətinliklərə baxmayaraq, daim axtarışda idi.
Qədim arxiv sənədləri, ilk mənbələr ilə maraqlanırdı. Yadımdadır ki,
Bakıxanovun Puşkinlər ailəsi ilə dostluğu və yaxınlığı barədə nadir
sənədin foto surətini auditoriyada bir-bir hamımıza göstərdi.
Nədənsə, professorun təqtilərə bölə-bölə dediyi ”Ey ol vəqti /
görən məs’ud / unutma biz / ləri yad et!” sözləri Rəfilinin öz gözəl
ahəngi - başının, üzünün, nəfəsinin bütün birgə ahəngi ilə tələffüz et-
diyi bu sözləri xatırladıqca məndə romantik duyğular yaranır, az qala,
Məhəmməd Hadi bir heykəl kimi gözümün önünə gəlir.
Əruz vəznini başlamalı idi. Dedi ki, bu mövzunu mən də keçə
bilərəm. Amma mənim bir dostum var, o, daha yaxşı keçə bilər. Mən
də deyəcəyəm, siz də xahiş edin, qoyun gəlsin bu mövzunu o danışsın.
Soruşduq ki, kimi nəzərdə tutur. Əkrəm Cəfəri nişan verdi. O vaxt
Əkrəm müəllim bizə ”Qədim türk yazılı abidələri”ndən dərs deyirdi,
öz şirin danışığı, gözəl ləhcəsi ilə bizi sehrləmişdi. Əkrəm müəllim
Malovdan, Taqordan danışanda biz bu dünyanı bir növ unudurduq.
Dərsdən çıxan kimi yüyürdük yanına. Gələrəm, - dedi və gəlib şirin
bir mühazirə oxudu.
Sonralar eşidirdik ki, Rəfili «eqoist» imiş, heç kimi
bəyənmirmiş. Böyük zövq və istedad sahibi, əlbəttə, hər şeyi
bəyənməzdi və bəyənmədikləri ona düşmən olurdu.
Bir dəfə mənim tanıdığım professorlardan biri şeir yazan
oğlunu – orta məktəb şagirdini onun yanına aparıb deyir:
- Professor, bu uşaq dərs oxumaqdan çox, şeir yazmaqla
məşğul olur. Zəhmət olmasa, bir bunu dinləyin.
Rəfili uşağa deyir:
-Oxu!
Uşaq birini oxuyur.
-Birini də oxu!
Uşaq birini də oxuyur.
Sonra deyir:
-Birini də!
Uşaq oxuyur.
Uşağın valideyni soruşur:
-Nə düşünürsünüz? Bundan nə olar?
Rəfili yüksək pafosla deyir:
-Qoy yazsın. Puşkin olmasa da, Süleyman Rüstəm olar.
Xalq şairi Süleyman Rüstəm Rəfilini şən və zarafatcıl bir in-
san kimi təsvir edir. Yaşıdlarından eşitdiyimiz lətifəsayaq əhvalatlar
483
da göstərir ki, Rəfili həqiqətən nikbin və zarafatcıl bir şəxs olub, dün-
yanı və yaşıdlarını sarıya-sarıya ciddi elmi axtarışlarla məşğul olub,
istedadlı gəncləri poeziya və tənqid meydanına çıxarıb. M.Arif
Rəfilinin onu tənqidə necə həvəsləndirdiyini etiraf etdiyi kimi,
S.Rüstəm də istedadlı gənclərin poeziya aləmində ilk şöhrətində onun
rolunu xüsusi qeyd etmişdir: ”O, çoxumuzun ilk gənclik şeirlərinə
məcmuənin (”Maarif və mədəniyyət” məcmuəsi nəzərdə tutulur - Q.
K.) səhifələrində az yer verməmişdir. Məmməd Rahimin, Mikayıl
Müşfiqin, Əli Nazimin, Əbdülbaqi Fövzinin, mənim və digər gənc
şairlərin şerlərini məmnuniyyətlə dərc etməklə yeni sovet
ədəbiyyatının gənc nümayəndələrinə məhəbbətini bildirirdi.”
Bu cür xeyirxah, şən və zarafatcıl bir adamın, dünya ədəbiy-
yatının nadir bilicisinin dünya boyda dərdi vardı. Rəfili tək idi. Yün-
gül yolla gedənlərin qəfil oxları, arxadan soxulan xəncərlər onun dax-
ilini didib-parçalayırdı. Göz yaşları kimi duru, buz kimi soyuq şollar
suyu onun daxili yanğısını söndürə bilmirdi...
Rəfili həqiqəti sevən insanların qəlbində yaşadı – xeyirxah
əməlləri, orijinal poeziya və tənqidi ilə əbədiyyətə qovuşdu.
08. 07. 95.
484
NƏSR DİLİ MƏSƏLƏLƏRİ
*
Təkrar da olsa, qeyd etməliyik ki, Nadir Cabbarov çox böyük
zəhmət çəkmiş, yüksək elmi səviyyəli bir məruzə hazırlamışdır. Lakin
nəsrimizin bir sıra aparıcı qüvvələri məruzədə əhatə olunmadı. Bu
cəhətdən S.Rüstəmxanlının məruzəsi poeziya dilinin inkişaf yolu
barədə daha sistemli təəssürat yaradırdı. Dram dili məsələlərinə
gəldikdə qeyd etməliyik ki, məruzəçi, belə demək olarsa, əksərən
”əyalət” pyeslərini əhatə etdi. Müasir teatr və dramaturgiyanın aparıcı
qüvvələri, lirik-psixoloji dram dilinin gözəl nümunələrini yaratmış
İ.Əfəndiyevin və B.Vahabzadə, N.Xəzri kimi dramaturqların bədii dili
ötəri gözdən keçirildi.
Famil Mehdinin müasir həyatımızdan bəhs edən ”Göyü
çiynində saxlayan adam” poema-trilogiyasında əsərin qəhrəmanı
Müzəffərin daxili nitqi, monoloqları ilə bir sıra tarixi hadisələr yüksək
poetik səviyyədə, daha böyük cəsarətlə açılıb oxucuya çatdırılır. Yeni
yazılmış bir sıra tarixi dramlarda isə tarixi həqiqətin təhrifi nitq detal-
larının qeyri-təbiiliyi ilə nəzəri cəlb edir. Dram sənətinin sirlərinə çox
gözəl bələd olan İ.Rəhimli bunları ətraflı qeyd edə bilərdi.
Xalq dilinə bələdlik, ondan faydalanma qüdrətinə görə son 20-
30 ildə yaranmış bir sıra nəsr əsərlərinin dili misilsiz qiymətə malik-
dir. Bədii fikri yüksək sənətkarlıqla ifadənin gözəl nümunələri olan
”Böyük dayaq”, ”Dəli Kür” romanlarının, B.Bayramov, H.Abbaszadə,
İ.Hüseynov, V.Babanlı kimi yazıçılarımızın bir sıra əsərlərinin dili
gənc yazıçılar üçün nümunədir.
Çox fərəhlidir ki, bizim nisbətən gənc hesab oluna bilən Elçin,
Anar, F.Kərimzadə, Y.Səmədoğlu, İ.Məlikzadə, S.Azəri, M.Sü-
leymanlı kimi yazıçılarımızın dili xalq dilinin dərin qatlarına nüfuz
edə bilmə, bədiilik və obrazlılıq keyfiyyətlərinə görə bugünkü tələbkar
oxucunun zövqünü təmin edir, onu cəlb edir, dilinin çevikliyi,
emosionallığı ilə özünü sevdirir.
Elçin tanıdığı, daha gözəl bildiyi aləmin real mənzərəsini
yaradır. Elçinin Mirzə Cəlil zəminində yüksələn təhkiyə üsulu
tamamilə yeni və orijinaldır. Onun təsvir üsulu, dialoqları, çevik yazı
maneri, xüsusən bədii dilinin poetik sintaksisi yeni keyfiyyətlərə,
uğurla tapılmış səciyyəvi əlamətlərə malikdir. Bunlar, bu keyfiyyətlər
tədqiq və ümumiləşdirmələr üçün, müasir nəsr dilinin quruluşunu
*
1984-ъц илин майында Натяван клубунда няср, поезийа вя драматурэийа
мясяляляриня щяср олунмуш конфрансда чыхыш.