256
çox müxtəlif olur və heç də həmişə həmin dövrün dəqiq
müəyyənləşməsi
mümkün
olmur.
Hüceyrələrə
avtoradioqrafiya üsullarını, mitotik aktivliyi öyrənən
üsulları və s. tətbiq etməklə postembrional dövrdə
hüceyrə populyasiyasını təsnif etmək olur. Daha
doğrusu hüceyrələrin bölünməsinə sərf olan vaxta görə
orqanizmdəki hüceyrələr üç qrupda təsnif olunur.
Çoxillik və ya stabil hüceyrələr populyasiyası.
Böyüyən hüceyrə populyasiyası
Yeniləşən hüceyrələr populyasiyası
Çoxillik və ya stabil hüceyrə populyasiyası. Bu
qrup hüceyrələr populyasiyası postembrional inkişafda
çoxalmırlar, onların çoxalması ancaq rüşeymin inkişafı
dövründə baş verir və bu dövr qurtardıqda qurtardıqda
yaşlı fərddə olduğu qədər hüceyrələr əmələ gəlmiş
olurlar. Məməlilər sinfinin nümayəndələrində, o
cümlədən insanda rüşeymin inkişafının sonunda
bölünmə
qabiliyyətini
itirən
hüceyrələrə
sinir
hüceyrələrini misal göstərmək olar. Onların potensial
ömrü orqanizmin ömründən də artıq hesab edilir. Belə
ki, sinir hüceyrələrinin ölməsi orqanizmin ölməsinə
səbəb olur. Odur ki, bu cür hüceyrə populyasiyasının
ömrü illərlə, bəzi orqanizmlərdə on illərlə ölçülür. Bu
populyasiyadakı hüceyrələr eyni tipli hüceyrələr olub,
mitotik aktivliyə malik olmur, DNT miqdarı həmişə
daimi qalır. Bu qrupa eninə zolaqlı əzələ hüceyrələrini
də daxil edirlər. İndi isə məlum olmuşdur ki, əzələ
hüceyrələri çox nadir hallarda da olsa bəzən bölünürlər.
Odur ki, əzələ hüceyrələrini bəzi alimlər böyüyən
hüceyrələr qrupuna aid edirlər. Çoxillik və ya stabil
257
hüceyrələr populyasiyasının əsas cəhəti odur ki, onlar
orqanizm ölənə qədər mövcud olurlar və qocalma ilə
əlaqədar olan dəyişikliklərə məruz qalırlar. Elə
orqanizmin qocalması da həmin hüceyrələrin qocalması
ilə əlaqədar olur.
Böyüyən hüceyrə populyasiyası. Bu qrupa aid
olan hüceyrələr bu və ya digər dərəcədə eyni tipli
hüceyrələr olub, mitozun miqdarı DNT-nin miqdarının
artmasına uyğun gəlir. Bu hüceyrələr də orqanizm ölənə
qədər mövcud olurlar, hüceyrənin bölünməsi isə
toxumanın böyüməsini təmin etmək üçündür. Bu
bölünmə orqanın yeniləşməsinə səbəb olmur. Bu
hüceyrə populyasiyasına misal, mədəaltı vəzi,
qalxanvari vəzi, böyrəküstü vəzi, tüpürcək vəzi
hüceyrələrini və s. göstərmək olar. Bu populyasiyanın
hüceyrələrinin mitotik aktivliyi zəifdir. Orqan müəyyən
hüduda qədər böyüdükdən sonra isə bu hüceyrələr
bölünmədən qalır. Görünür orqan böyüdükdən sonra bu
hüceyrələrdə müəyyən inqibitor maddələr sintez olur
ki, onlar hüceyrənin bölünməsi qarşısını alırlar. Bunu
bir də onunla isbat etmək olar ki, müəyyən
qıcıqlanmadan sonra və ya orqanın cərrahi ya da başqa
üsulla müəyyən hissəsinin itməsi həmin orqanın
hüceyrələrinin yenidən mitoza daxil olmasına səbəb
olur. Məsələn: qaraciyərin rezeksiyası zamanı və ya
orqanizmdən böyrəyin birinin çıxarılması həmin
orqanların hüceyrələrinin yenidən bölünməsinə səbəb
olur.
Labil və ya yeniləşən hüceyrələr populyasiyası.
Bu qrupa daxil olan hüceyrələr eyni tipli olub çox
258
yüksək mitoz xüsusiyyətin malikdirlər. Daha doğrusu,
bu hüceyrə populyasiyasındakı hüceyrələr bölünməklə,
məhv olan hüceyrələrin miqdarının bərpa olunmasını
təmin edirlər. Belə hüceyrələrə eritrositləri misal
göstərmək olar. Onlar cəmi 120 gün yaşayır, qocalır və
təbii ölümlə məhv olurlar. Onun əvəzində sümük
iliyindən hüceyrələrin bölünməsi nəticəsində məhv
olan hüceyrələrin miqdarı qədər qan damarına
eritrositlər daxil olur.
Labil və ya yeniləşən hüceyrələr populyasiyasına
daha maraqlı bir misal göstərmək olar. Hesablamışlar
ki, 90 günlük siçanın mədə-bağırsaq traktında hər gün 3
milliard hüceyrə məhv olub itir və o qədər miqdarda da
hüceyrə yaranır və itmiş hüceyrələri əvəz edir. Əgər
nəzərə alsaq ki, bu yaş dövründə siçanda 67 milyard
hüceyrə olur, onda orqanizmin ümumi hüceyrələrinin
1/22 hissəsinin hər gün yeniləşməsini hesablamaq olar.
Bu proses xüsusilə toxumaların regenerasiyası və
yaraların sağalması prosesində daha kəskin meydana
çıxır.
Labil hüceyrə qrupuna daxil olan hüceyrələrin
ömrü ümumiyyətlə qısa olsa da bir sıra faktorların
təsirindən də asılı olaraq müəyyənləşir. Məsələn:
mexaniki, fiziki faktorların hormonların təsirindən və s.
asılı olaraq bu dövr dəyişə bilər. Labil hüceyrə
populyasiyasının hüceyrələrinin çıxış yeri olmalıdır.
Məsələn: qan hüceyrələri sümük iliyində yaranır və qan
damarına keçirlər. Selikli qışa hüceyrələri xaricə tökülür
və s. Qeyd etmək lazımdır ki, yuxarıda adlarını
çəkdiyimiz hüceyrə populyasiyaları normal toxumalara
259
aid edilməlidir. Belə ki, potoloji dəyişikliyə uğramış
toxumalarda, qeyd etdiyimiz hüceyrə populyasiyasına
xas olan bölünmələr və digər proseslər dəyişir. Bu
cəhətdən müxtəlif hüceyrə populyasıyalarını bəd xassəli
xərçəng şişlərinin hüceyrələri ilə müqayisə etmək
maraqlıdır. Orqanizm doğulduqdan sonra hüceyrə
populyasiyaları ya stabil, ya böyüyən və ya da labil
(yeniləşən)
populyasiyaya
çevrilirlər.
Stabil
populyasiyada mitoz dayandığı halda, böyüyən
populyasiyada isə bölünmə davam edir, lakin getdikcə
bölünmənin
sürəti
azalır,
labil
hüceyrələr
populyasiyalarında isə mitoz öz fəallığını saxlayır və
məhv olmuş hüceyrələrin əvəzini təmin edir. Şiş əmələ
gələn orqanların hüceyrələrində isə mitoz daima davam
edir və mitozun tezliyi şişin tipindən asılı olur, böyüyən
hüceyrə populyasiyasından fərqli olaraq mitoz mitotik
yaşdan asılı olaraq azalmır. Məs: böyrək və böyrəküstü
vəzinin hüceyrələrində mitotik aktivlik orqanın
böyüməsi prosesilə, yaşla əlaqədar olaraq tədricən
azalırsa həmin orqanlarda bəd xassəli şiş əmələ gəldikdə
isə mitoz uzun müddət eyni sürətlə bölünməkdə davam
edirlər.
Mitotik indeksin ölçüsünə görə normal, yeniləşən
labil hüceyrələr populyasiyası xərçəng şişlərinin
hüceyrələrinə oxşayırlar (yəni daima bölünürlər). Lakin
fərq ondan ibarətdir ki, normal labil populyasiyalardakı
hüceyrələr yenisini yaradaraq, sonradan bölünmə
qabiliyyətini itirirlər və nəhayət ölürlər. Xərçəng şişi
hüceyrələri isə mütəmadi bölünürlər. Digər fərq isə
Dostları ilə paylaş: |