290
destruksiya (strukturun pozulması), hüceyrələrin
dağılması ilə əlaqədar olan hadisələr deyil. Hüceyrə
patologiyasının
digər
səviyyəsi
tənzimlənmə
proseslərinin dəyişilməsi, mübadilə proseslərinin
tənziminin pozulması nəticəsi olaraq müxtəlif
maddələrin hüceyrədə toplanması nəticəsi olaraq
yaranır. Yağ mübadiləsinin pozulması nəticəsində
sitoplazmada yağ törəmələri toplanır. Yağın patoloji
toplanmasının bir foması da yağ infiltirasiyasıdır ki, bu
zaman hüceyrə yağı xarici mühitdən mənimsəyir, lakin
ixrac etmək funksiyası pozulur, odur ki, yağ damlaları
sitoplazmaya toplanır. Çox vaxt patoloji dəyişilmiş
hüceyrələrin sitoplazmasında lipoproteid təbiətli
komplekslər toplusu yığılır ki, bu da ya konsentrik
dairələr formalı və ya da bir-birinin üstünə yığılmış
halda (qatlı formada) müşahidə olunur. Tənzimləmə
proseslərinin pozulması nəticəsi olaraq qlikogenin
hüceyrədə toplanmasını göstərmək olar ki, bu da çox
vaxt qlükoza-6 fosfatın çatışmaması ilə əlaqədardır.
Həmçinin patoloji dəyişilmiş hüceyrələrdə piqment
qalıqları toplanması da müşahidə edilir. Tənzimlənmə
proseslərinin pozulması nəticəsi olaraq hüceyrələrin
differensiasiyası pozula bilər ki, bu da öz növbəsində şiş
hüceyrələrinin əmələ gəlməsinə səbəb olur. Şiş
hüceyrələri qeyri məhdud miqdarda çoxalmaqla,
differensiasiya səviyyəsinin pozulması ilə hüceyrələrin
morfoloji
cəhətdən
dəyişməsilə,
nizamlayıcı
proseslərdən nisbi müxtariyyət qabiliyyəti qazanması ilə
və metastaz verməsi ilə xarakterizə olunurlar.
291
Şiş hüceyrələrinin ən xarakter əlaməti odur ki,
onlarda
bölünməyə
məhdudiyyət
olmur.
Şiş
hüceyrələrinin bölünmə sürəti normal hüceyrələrin
bölünmə sürətindən kənara çıxmır. Lakin bir qayda
olaraq differensiasiyası, ixtisaslaşması aşağı səviyyəli
olur. Şiş hüceyrələri differensiasiyaya uğramadan
yüksək proliferasiya (çoxalan və yayılan) qabiliyyətli
hüceyrələr olub, inkişafın müəyyən mərhələsində
dayanır, aid olduğu toxumanın spesifik xüsusiyyətlərini
özündə saxlayır və müəyyən mərhələdə inkişafı dayanır.
Şiş hüceyrələrinin bu cür zəif toxuma «yetkinliyi» eyni
bir orqanın xərçəngində çox müxtəlif ola bilər. Bu cür
vəziyyət
xərçəng
hüceyrələrinin
müxtəlifliyini,
polimorfluğunu təmin edir. Xərçəng şişi hüceyrələrinin
polimorfizmi bir də onunla əlaqədardır ki, xərçəng
şişində həm bölünən həm də degenerasiyaya uğrayan
hüceyrələr olur. Sağlam orqanizmələrdə tənzimləyici
təsirlər hüceyrəarası, toxuma arası, hormonal, sinir
səviyyəsində olur. Şiş hüceyrələri nisbi müxtariyyət
kəsb edirlər. Bu o deməkdir ki, onlar orqanizmin
tənzimləyici proseslərindən asılı olmurlar. Şiş
muxtariyyatı müxtəlif xərçənglər üçün müxtəlif olur.
Məs: bəzi xərçəng şişləri orqanizmin endokrin
sisteminin nəzarətində olursa, digərləri isə ondan asılı
olmadan inkişaf edir. Xərçəng şişi hüceyrələrinin bu cür
muxtariyyatı onların orqanizmin müxtəlif orqanlarında
yaşamasına imkan verir. Bəzi şiş hüceyrələri isə qan və
limfa dövranı vasitəsilə orqanizmin digər sahələrinə
ötürülür və orada metastaza verirlər. Öz əsas
funksiyasının yerinə yetirilməsinə daha doğrusu
292
hüceyrənin yaşamasını təmin edən proseslərin
getməsinə görə şiş hüceyrələri normal hüceyrələrdən
fərqlənmir. Müxtəlif sintetik proseslərin getməsinə,
çoxalmasına görə də şiş hüceyrələrini «xəstə»
hüceyrələr adlandırmaq olmaz. Onların çatmamazlığı -
ixtisaslaşma xüsusiyyətinin idarə olunmaması və
məhdudluğundan ibarətdir. Bunlar sanki «idiot»
hüceyrələrdir ki, çoxalmağa qadirdirlər, lakin inkişafın
«uşaq» səviyyəsində qalırlar. Bütün bu xüsusiyyətləri
xərçəng şişi hüceyrələri nəsildən-nəslə ötürür. Deməli
bədxassəlilik şiş hüceyrəsinin irsi xüsusiyyətləridir.
Odur ki, xərçəng şişi hüceyrələrinin çox vaxt genetik
strukturu dəyişilmiş mutant hüceyrələrlə müqayisə
edirlər. Xərçəng şişi mutasiyasının yaranmasını müxtəlif
cür izah edirlər. Bəziləri belə hesab edir ki, hüceyrə
maliqnizasiya zamanı differensiasiyanı idarə edən
hansısa bir tənzimedici geni mutasiya nəticəsi olaraq
itirir. Bəzi alimlər isə göstərir ki, həmin amillər itmir,
lakin bir çox hüceyrə nəslində gizli qalan viruslar və ya
müəyyən maddə təsirindən genin fəaliyyəti dayandırılır.
Beləliklə hüceyrə genomuna DNT-nin tənzimedici
funksiyasını dəyişdirən amillər daxil olur. Beləliklə
hüceyrənin bu və ya digər tənzimedici geni itirməsi və
ya həmin genlərin fəaliyyətinin dayanması, hüceyrənin
virus təbiətli əlavə genetik informasiyanı almasından
asılı olmayaraq hüceyrə üçün nəticə eyni olur, yəni
bütün bu hallarda hüceyrənin genotipi dəyişir, somatik
mutasiya baş verir və qız hüceyrələrə fasiləsiz olaraq
deffekti tənzimləmə məlumatı ötürülür.
293
HÜCEYRƏNİN BÖLÜNMƏSİNİN
HÜCEYRƏDAXIİLİ, HÜCEYRƏARASI,
ORQANİZM SƏVİYYƏSİNDƏ TƏNZİMİNİN
MEXANİZMLƏRİ. RADİASİYANIN
HÜCEYRƏLƏRİN BÖLÜNMƏSİNƏ TƏSİRİ
Hüceyrələrin bölünməsi müxtəlif səviyyələrdə
tənzimlənir.
1.
Hüceyrədaxili səviyyə:
a) Genom – nüvə səviyyəsi. Mitoza cavabdeh olan
hüceyrələrin təsiri ilə baş verir. Hüceyrə genomunda
«İlkin» və «sonrakı» proliferativ cavab genləri var.
«İlkin» genlər fos və mus genləri, «sonralı» genlərə ras
və mub genləri aiddir. Bu genlərin yaratdığı zülallar
hüceyrənin mitoza daxil olmasını stimullaşdırır və onun
sürətini artırır.
b) Sitoplazma nüvə tərkibinə həll olmuş müxtəlif
faktorlarla təsir edə bilir, bunlar triqqer zülallarıdır.
Mitozu zəiflədə və aktivləşdirə bilirlər.
b) Sitolemma komponentləri (zülallar və
qlikoproteidlər) mitozun aktivliyinə tənzimləyici təsir
göstərə bilirlər. Onlar çoxalmanın kontakt tormozlanma
fenomenində iştirak edir, lakin sərbəst tənzimləyici kimi
də təsir göstərə bilirlər.
2. Hüceyrəarası səviyyə:
a) Çoxalmanın kontakt tormozlanması effekti.
İki hüceyrənin sıx kontaktı zamanı onların
bölünməsi dayanır. Bu təsir plazmolemmadan,
sitoskeletə sonra nüvəyə ötürülür. Hüceyrə kulturasında
toxumanın yalnız bir qatlı vəziyyətdə böyüdüyünü məhz
Dostları ilə paylaş: |