221
Əmimgildə babamla, nənəmin ailə qurduğu günü qeyd edirdilər. Məclis
arəstə, keflər kök, musiqi könül fəth edən idi. Birdən eşitdim - Zəki Müren
bəy oxuyurdu - "Üsküdardan gəlir ikən yağdı bir yağmur". Süfrənin yuxarı
başında oturmuş nənəm tez məni aradı: "Bu həmin mahnıdır ey, sənin mən-
dən xəbər aldığın. Musiqisi "Çəmbərəkəndi"nin eynidir". Qulaqlarımı şəklə-
dim. Elə səs-küy də kəsildi. "Türk musiqisinin paşası" Zəki bəyin şaqraq sə-
sini mənlə bahəm bütün məclis əhli heyran-heyran dinlədi.
Bəyaz libası və incə rəftarı ilə su sonasını xatırladan Emel Sayının da
Azərbaycana ilk gəlişində oxuduğu mahnılar arasında ikisi diqqətimi cəlb
elədi. Birincisi elə mən bildiyim idi - nənəmin xatirəsində və Zəki Müren bə-
yin səsindəki - "Üsküdardan gəlir ikən, yağdı bir yağmur". İkinci mahnı isə
"Kız, sen İstanbulun neresindensin?" idi və burada da o gözəlim Üsküdarın
adı çəkilirdi.
Sonralar öyrəndim ki, Çəmbərəkəndi Bakının qədim bir məhəlləsi olduğu
kimi, Üsküdar da İstanbulun əski bir guşəsidir.
Təsdiq
Böyük dirijorumuz, tanınmış bəstəkarımız, musiqi xadimimiz, behiştlik
Niyazi "qapısı dəmir pərdəli" o illərdə tez-tez Türkiyəyə sənət səfərlərinə ge-
dərdi və nənəm bu barədə həmişə zarafatla deyərdi: "Türkiyənin yolunu lap
ağardıb ey!.." Niyazi, hətta Cabbarlı ailəsinin yaxın simsarı, şura hökuməti-
nin şərinin, qanlı əməllərinin şeytan vəsvəsəsindən vüsət aldığını anlayıb,
müharibə vaxtı Türkiyəyə pənah aparmış Cavaddan xəlvətcə xəbərlər də gə-
tirir, bunları istər, mərhum Cəfərin dul xanımı Sona bacıya, istərsə də, adı çə-
kilənin bacısı - Cəfərin Əjdər qardaşının ömür-gün yoldaşı Xanbacı dostuya
(Tanınmış səs ustamız, rəhmətlik Gültəkin xanım Cabbarlının anası) çatdırır-
dı.
Günlərin birində babamı qısnadım ki, bu mahnının tarixini Niyazidən də
xəbər alsın. Babam bir sözümü iki eləməzdi. "Ay qızım, nəyinə lazımdır ey,
məqalə-zad yazırsan, bəyəm?!" sualını versə də, xahişimi yerinə yetirdi.
Zəng vurub, əhvalatı danışdı və soruşdu: "Knyaz, eyni mahnıdır, ya yox?"
"Knyaz" ərklilərin böyük moyestroya müraciəti idi. Həmin ərklilərdən biri
də babam olduğundan, Niyaziyə belə xitab edirdi. 1938-ci ildə Azərbaycanın
Moskvada keçirilən Birinci Ədəbiyyat və İncəsənət Ongünlüyündə həm mo-
yestro, həm onun yeganəsi sevimli Həcər xanım, həm babam, həm də nənəm
"Moskva" mehmanxanasındakı qonşuluqlarını, birgə keçirdikləri mənalı sa-
atları, ziyafət gecələrini, paytaxt mağazalarındakı neçə sərgüzəştli alış-veriş-
ləri, xüsusilə də, eyni qatarın eyni vaqonundakı yol yoldaşlığını unutmamış-
dılar. Həmin Dekada-Ongünlükdə babam Şəmsəddin Abasov Azərbaycan
Dövlət Opera və Balet Teatrının direktoru imiş və Kremldə M.İ.Kalininin
ona "Qırmızı Əmək Bayrağı" ordeni təqdim edərkən, çəkilmiş şəkil ehtiramla
qoruduğum babamdan qalma arxivdədir.
222
Moyestro babamın sualına təsdiqedici cavab vermişdi. Ümumiyyətlə, ba-
bam mənim çox "Niyə?"mi dərindən bildiyi tarixi məlumatlar, xatirələrlə ca-
vablandırmağa çalışırdı və o rəhmətlik şəxsə borclarımdan biri də bu "Ni-
yə?"lərin cavabını çox yaşıdımdan fərqli olaraq bilməyimdir. Təkrar olmasın,
bu fikir bayaq söylədiyim kimi nənəm Mələk xanıma da şamildir.
Dahi Niyazinin bu mahnı haqqında isbata ehtiyacı olmayan təsdiqini yeni-
yetməykən, babamdan eşitdim. Moyestronun dediyinə "mız" qoymaq mənim
nə həddimə! Ancaq...
Qulaq günahkarı
"Bu şərqini eşitdim və qaranlıqda işıq bilib, ona doğru yürüdüm."
Leyla Saz
Ancaq böyüyəndən sonra çərdəymiş dilim yenə dinc durmadı. Üzümü
xalqımızın musiqi bilicilərindən biri olan Arif Əsədullayeva və onun xanımı,
adı əzbər kaman ifaçısı, Azərbaycanın xalq artisti, Milli konservatoriyamızın
professoru Şəfiqə Eyvazovaya tutdum. Mələk xanımın musiqi duyumunda
yanılmadığını, "Çəmbərəkənd" mahnısı ilə "Üsküdar"ın müştərək melodiya-
ya malik olduğunu, "Çoban qızı"nın isə həmin melodiyadan mənbə götürdü-
yünü dedilər. Bu fikri Azərbaycanın əməkdar artisti, tanınmış ud ifaçısı Ya-
səf Alxasoğlu da təsdiqlədi, musiqişünas Kamalə Cəmil qızı da.
Oxucum, sən də bekar qalma! Deyim, bil və xatırla! Bu mahnı qardaş
Türkiyə kanallarının çoxunda nümayiş etdirilən, vaxtılə "Yeşil çam"ın çəkdi-
yi "bəyaz-siyah sinema"larda, ələlxüsus da, keçmişdən bəhs edən filmlərdə
"Katibim" adı ilə oxunur. Eşitməmiş olmazsan.
Çəmbərəkənd mahnısı isə işlədiyim 189 saylı məktəbdə "Azərbaycan
Türk xatunları" mövzulu III "Vətən dərsi"ndə Kamalə Cəmil qızının müşa-
yiətilə məktəbin xoru qiyamət oxudu və böyük alqış qazandı.
Görürsənmi, oxucum, Çəmbərəkəndindən Üsküdar görünür.
Duz
"- Adamın lap ağzından tökülür. Bu xörəyə bir duz qat da!
- Neyləyim, duzumuz yoxdur da, a kişi!
Bir Molla Nəsrəddin lətifəsindən
İllər keçdi. Babam da dünyasını dəyişdi, nənəm də, atam da. Bir gün atam
Gündüzdən mənə yadigar qalmış arxivi bir əlyazmasının sorağı ilə saf-çürük
edirdim. İşıq üzü görmüş və görməmiş, bozarmış və saralmış səhifələr, qəzet
bağlamaları, şəkil eskizləri, çeşidli məktublar və ilaxır. Bəs bu nədir belə? İsi
Məlikzadə - "Güllələnmə ləğv olunur" - ssenari. Hə, hə yadıma düşdü. Bu
Xiləli Xan haqqında rəhmətlik İsi Məlikzadənin yazdığı ssenarinin surəti idi.
Tanınmış rejissorumuz Ələkbər Muradov atama vermişdi ki, bakılılaşdırsın.
Oxucum, indicə verəcəyin "Necə yəni bakılılaşdırmaq?" sualını eşidirəm.
Dostları ilə paylaş: |