Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
67 olunmağınsa bir çox səbəbləri var. Birincisi, sənə müraciət edənlər haradasa müəyyən dərd sahibləridirlər, onların bir ekstrasens kimi yanına təbii gəlişlərindən məqsədli istifadə etmə. Unutma ki, ən ali varlıq hər şeyə nəzarət edəndir. İkincisi, öz şəxsi keyfiyyətlərində danışıq tərzinə qədər hər şeyə fikir ver, axı insanların daxili mədə- niyyətləri bir növ onların daxili xarakterinin nümayişidir. Bir də heç bir vasitə ilə ədalətsiz təklifləri qəbul etmə... Qoy hiss etsinlər ki, qarşılarında dayanan şəxs əsil şəxsiyyətdir. Belə olan təqdir- də sənə qarşı xalqın hörməti artar, ədalətsiz təklif edənlərinsə sayı azalar. Demək ağlınla hissiyyatının mübarizəsinə təkan verən, gər- ginlik yaradan səbəblər də tədricən azalar. Sənə qarşı xalqın istə- yində daimi sabit bir hal yaranar. Həm də bu hal təkcə insanların sənə qarşı deyil, həm də ekstrasens adına qarşı hörmətinin ifadəsinə çevrilər. Üstəlik bəzi ekstrasenslər də sənin bu işindən faydalanar- lar. Yeri gələndə sən də haradasa daha faydalı işlərlə məşğul olan ekstrasenslərin üstün cəhətlərini qəbul et. Təkcə ekstrasenslərin de- yil, ümumiyyətlə, insanların ən üstün cəhətlərindən biri də ondan ibarətdir ki, başqalarının əldə etdikləri müsbət həyat təcrübəsini özününküləşdirsinlər. Çünki hər bir müsbət həyat təcrübəsi onsuz da həyatda bir vaxt öz həqiqi yerini tutacaqdır, lakin onun vax- tında qiymətləndirilməsi sənin nadan olmadığına işarədir. Sən onu qiymətləndirməyə də bilərsən, Bununçün həyat sənin də qiymətini verər. Ən yaxşı yol haqq yoludur. Ən ali varlıq da həmişə haqqın tərəfindədir. Ekstrasens ən ali varlığın ümumi kütlə tərəfindən daha çox anlaşılmasına çalışmalıdır. Çünki ekstrasenslər özləri həyatın hər hansı istiqamətinə nüfuz etsələr, dünyanın idarə olunmasında ən ali varlığın müxtəlif növ nizamlı və məqsədli təsirlərini dərk etmiş olurlar. Ona görə də onlar başqalarından daha çox fərqli ruhi vasitəylə, yəni bəsirət gözü ilə görüb dərk etdiklərini geniş insan kütlələrinə ətraflı, mümkün qədər hamının başa düşəcəyi şəkildə izah edib layiqincə çatdırmağa çalışmalıdırlar. Əlbəttə, həyatı hərə öz səviyyəsində dərk edib duyur, lakin eks- trasenslər bu işdə daha çox nüfuz etmək qabiliyyətinə malik olduğu üçün onların üzərinə daha böyük vəzifə düşür. 68 Onsuz da həyatda hamı demək olar ki bir nizamın olduğunu anlayır, lakin bu anlaşmanı təkzibedilməz dəlillərlə, ağıllı və dü- şüncəli mühakimələrlə bir qədər də artırmaq olar. Ekstrasenslər bu işdə daha çox fəallıq göstərənlərdən olmalıdırlar. Ən ali varlıq hər şeyi görən və biləndir. Onun mükafatından böyük mükafat isə ola bilməz. Ən ali varlığın böyüklüyünü və qüdrətini dərk edən hər bir kəs bu mükafata ümid bəsləyə bilər, bir şərtlə ki, dünya nizamında yeganə hakim olan ədalət prinsipinə əməl etsin. Kim ki ədalətlidir, deməli, o, ədaləti müdafiə edir. Ədaləti müdafiə etmək isə ən ali varlığı dərk etmək deməkdir. İnsanların dünyaya gəlməsində iştirakçı olan böyük səbəblər qrupu onların arasında elə ciddi bir fərq qoymamışdır. Düzdür, hər anın səbəblərinin mövcudluqlara təsiri onların arasındakı oxşarlıq- lara müəyyən xüsusiliklər əlavə edir. Lakin ümumi insan fiziono- miyasındakı fərq o dərəcədə də ciddi nəzərəçarpacaq deyildir. Bü- tün bunlar insanların fiziki quruluşlarıyla bağlı xüsusiyyətləridir. Lakin insanlar özləri öz fəaliyyətləri ilə bağlı ən müxtəlif sahədə məhdudlaşdırıcı hüquq və əxlaq normaları yaratmışlar. Əslində ən ideal insan cəmiyyətlərində, o cümlədən ideal bəşəriyyət qaydala- rında hüquq və əxlaq eyniləşir, əslində onlar hər ikisi bir məzmun daşıyardı, lakin insan cəmiyyətlərində və bəşəriyyətdə indiyə qədər ideallıq olmadığından hüquq və əxlaq bir birindən fərqli məzmun kəsb edir. Həmçinin dünyamızın özü müxtəlif ölkələrə bölündü- yündən, hətta bu ölkələrdə də müəyyən milli regionlar olduğun- dan, hüquq və əxlaq fərqləri daha kəskin nəzərə çarpır. Lakin bir şey nəzərə alınmalıdır ki, əxlaqa çox zaman ayrı-ayrı fərdlər özləri əməl edir və ya onları cəmiyyətin təhriki əməl etməyə məcbur edir. Ancaq hüquq normaları isə çox zaman dövlət tərəfindən müəyyən- ləşdirilir. Hüquq normaları ona görə çox vaxt əxlaq normaları ilə düz gəlmir ki, hüquq normaları dövlətdə həmişə, xalqın hüquqlarını qorumaq adı altında hakim mövqe tutanların mənafeyini qoruyur. İnsanlar dünyaya bərabər gəliblər, onlar eyni hüquqlara malik- dirlər, ey insan öz hərəkətlərinlə kimsələrin və özünün hüquqlarını məhdudlaşdırma. İnsanın hərəkətləri bir növ onun daxili düşün- 69 cələrinin güzgüsüdür. Yəni yenə də sənin hərəkətlərin nə qədər giz- lədilmiş olsa belə sənin daxili istəklərinin məhsulu kimi formalaşır. Ey insan öz hərəkətlərinlə ruhunun təmizliyini (o mənada bütövlü- yünü qoru), yoxsa xırdalanıb daha aşağı pillələrə düşərsən. Əgər insan öz hərəkətlərində yaşadığı müddət ərzində daha çox öz hissiyyatının qulu olarsa, imkanı ola-ola ədalətlilik prinsipinə əməl etməzsə, onun ruhu öz yanlış əməllərinin nəticəsindən doğan birnövlü bəsit qaralıqla, yəni zülmətlə sıxılar ki, nəticədə həmin şəxs hissi ləzzətlərdən sonra töhmət sahibi olar. Həm də nəhayət, ölüm həddi çatanda, ruh bədəni tərk edib gedəndə, ruhu bürümüş qara halə onu sıxıb bizim maddi aləmin daha aşağı pillələrinə çəkə- cəkdir. Cəhənnəm deyilən yerə yol bu aşağı pillələrə düşməkdən başlanır. Ruhu bürüyən qara halənin gücündən asılı olaraq ruh müəyyən səviyyələrdə qərarlaşar. Məsələn, hər hansı bir heyvanın, bitkinin və ya mineralın halında qərarlaşmağa qədər. Cəhənnəm iztirabları da elə buradan başlayar. Hər hansı bir heyvanın halında yaşayan ruh hər gün alçaldığını hiss edər. Hər hansı bir bitkinin halında yaşayan ruh susuzluğa məruz qala bilər ki, elə bunun özü cəhənnəm odunda yanmaq deməkdir. Mineralların halını yaşayan ruh demək olar ki, öz imkanlarını tamamilə itirər. Heç bir həyat hadisəsinə öz mövqeyindən yanaşmaq imkanı olmaz. Əgər ruhda nurla qaranlığın nisbətləri təxminən eynidirsə, ruh insan həyatında ikinci dəfə sınağa çəkilər. Ən ali varlığa qovuşmaq üçün isə yeganə yol öz içində əsil insana xas olan sevgi ilə yaşa- maqdır. Sən imkan daxilində ədalətlisənsə, sən öz ağılınla öz his- siyyatın üzərində hökmranlıq edə bilirsənsə, deməli, ruhunu parlaq nur şəklində halə bürüyəcək və ölüm həddi yetişəndə, bədənindən çıxan ruh öz nuru ilə birlikdə (nur ən ali ruha meyillidir) bizi əhatə edən maddi aləmi tərk edəcəkdir. Digər tərəfdən, ruh öz böyüklük və kiçiklik dərəcəsindən asılı olaraq, səviyyəsinə uyğun müəyyən mövqe tutacaqdır. Orada ruhlar bu maddi aləmdən apardıqları ru- hun ləzzət və rahatlığı və ya mələklər halında ləzzət və rahatlıq içərisində yaşayacaqlar. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|