Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
55 Özündən başqa heç bir növlə birləşmək imkanı olmayan bə- sit birnövlü ən böyük parlaq nur şəklində təzahür edir, yəni çoxlu öz-özü ilə birləşir. Digər bir-biri ilə birləşən birnövlülər isə daxili tələbatlarından doğan ilk iki və ya daha çoxcinsliliyi yaradırlar. Ən böyük parlaq nur ən böyük nüfuz edən, təhrik edən və dərk edəndir. Çünki o bütün çoxcinslilərə nüfuz edib, onların halını ya- şayıb, ən müxtəlif səbəblər toplusunu ardıcıl təhriklə maddi aləmin təkamül prosesini və tarazlığını nizamlayır. Ən böyük parlaq nur bütün mövcud maddi aləmin halını yaşayır. Yəni bizi əhatə edən maddi aləm ayrı-ayrı mövcudluqlardan ibarətdir ki, bu mövcudluqların ayrılıqda halını yaşayan ruhlar əslində ən böyük parlaq ruhun öz xırda bölükləridir və ən böyük parlaq ruh bütövlükdə götürdükdə maddi aləmin ruhudur və onun halını yaşayır. Özündən başqa birləşmək imkanı olmayan bəsit birnövlü ruhun mayası, bizim maddi aləmə nüfuz edəndə o, mövcud varlıqların halını yaşayır, həm də halı bu vasitəsilə mövcud varlığın mövcud- luğunun qorunub saxlanılmasına imkanı daxilində xidmət edir. La- kin onlar ən böyük parlaq ruhun – ən ali varlığın, yaradıcı böyük səbəblərin qarşısını almaqda acizdirlər. Kiçik ruhlar yalnız kiçik səbəblər yarada bilərlər. Ən böyük parlaq ruh həyatın nizamına istiqamət vermək və hər bir müəyyən imkana malik varlığın öz həyatını müəyyən qədər öz istədiyi kimi qurması üçün özü belə istəmişdir. Mövcudluq ikidir həyatda: sahələrə bölünməyən mövcudluq, yəni öz-özü ilə birləşib parlaq nur şəklində təcəssüm olunan müt- ləq ali ruh və bir də sahələrə bölünən mövcudluq, yəni bizi əhatə edən yekcins olmayan aləm, əgər onların üzərindən parlaq nurun və ruhların nüfuzu götürülsə, onda qatı zülmətlə müşahidə olunar. Ruhlar ona görə bizim halımıza təsir edə bilir ki, halımız bizdən ən müxtəlif səbəblər nəticəsində hər an ayrılan, bir-birilə birləşmək imkanı olan birnövlü bəsitliklərdəndir və ruhumuzla oxşar hala malikdir, yəni bizim materiya qanunlarına tabe deyil, ruhumuz bu hal vasitəsilə bizə dolayısı təsir edir. Biz ona görə hər an itirdiyimiz 56 halımızla sona çatmırıq ki, həm də hər an ən müxtəlif halları qəbul edirik. Əslində hallar mövcudluqlardan bir-birinə sirayət edə bilir. Halın ən ali varlıqdan sonra yeganə qoruyucusu ruhdur. Ruhun bədəndə tutumu bəzən o həddə gəlib çatır ki, o özünü ona aid olan qanunauyğunluğa görə eyni vaxtda müxtəlif yerlər- də təzahür etdirə bilir. Bu ruhun hədsiz qüvvətliliyinin nəticəsidir. Lakin insan bədəni müəyyən quruluşa və imkanlara malik olduğu üçün kainata da öz imkanları daxilində nüfuz edə bilər. Bizim üçün kainatın sirlərinin açılması insanların bilik sə- viyyəsinin son həddi ilə məhdudlaşır. İnsan Yer kürəsində bizim duyduğumuz ən ali varlıq olsa da onun imkanları müəyyən hədlə məhdudlaşır. Həm də ən təəssüf ediləsi budur ki, insan öz imkanla- rından çox az istifadə edir. Çox vaxt isə bəşəriyyətin uzun illərdən bəri topladığı həyat təcrübəsindən yalnız öz maddi mövcudluğu- nun rahatlığını yaratmaq üçün istifadə edir. Öz maddi rahatlığını yaratmaq zəruri olsa da, insan ölümdən sonrakı həyat haqqında da gərək düşünsün. Sənin maddi rahatlığın yalnız maddi aləmdə möv- cud olduğun müddət üçündür. Sənin zəhmətlə əldə etdiklərindən yaranan rahatlığın, bir də ədalətliliyindən yaranan könül rahatlığın ölümdən sonrakı həyatına məxsusdur. Belə bir prinsiplə çalışanlar ən ali varlığı dərk edənlərdir. Ən ali varlığın dərkini öz qəlbində yaşadanlar isə həyatın bütün sınaqlarından saf çıxanlardır. Çünki ən ali varlıq həmişə öz dərkini yaşadanların qeydinə qalır. Öz zəh- məti ilə çalışanlar və ədalət prinsipinə riayət edənlər həm də könül rahatlığı tapırlar. Ən gözəl yaşayış isə könül rahatlığıdır. Ey insan, həyatın sərt dolaylarında öz könül rahatlığını qoru. Qəlbində ən ali varlığın dərkini yaşatmaqla onun ən böyük müka- fatına ümid et. Həyatın nizamını dərk etməyə çalışan insan birinci növbədə özü-özünü dərk etməli və bilməlidir ki, o nədən yaranıb, hansı imkanlara malikdir, sonu nə olacaq. Özünü dərk etmədən hə- yatı və ən ali varlığı dərk etmək olmaz. Bizə məlumdur ki, mövcudluqlar iki qrupa bölünürlər: özündən başqa birləşmək imkanı olmayan birnövlü bəsitlik və bir də bir-biri ilə birləşə bilib yekcins olmayan maddilik əmələ gətirən müxtəlif 57 birnövlü bəsitliklər. İnsan hər iki qrup mövcudluğunun məhsulu- dur, o, bədən və ruhdan ibarətdir. İnsan bədəni yekcins olmayan birnövlü bir-biri ilə birləşmək imkanı olan bəsitliklərdən təşkil olunmuşdur. Bir-biri ilə birləşmək imkanı olan bəsitliklərin daxili tələbatla- rında bir-birinə meyil olduğu üçün birləşməyə can atmaları mə- lumdur. Birləşmə nəticəsində əldə olunan rahatlıq onların istəyinin ödənməsidir. Ən müxtəlif şəkildə ilkin birləşmələr, daha yeni ən müxtəlif şəkildə tələbatlar doğurur ki, hər bir mövcudluğun labüd- lüyündə tapılan rahatlıq, bu mövcudluğun ilkin birləşmədən yara- nan təkamülünün nəticəsidir və hər bir mövcudluq yaşadığı an da daxil olmaqla təkamül prosesi keçirir. Deməli, hər bir mövcudluğun hər an üçün öz daxili tələbatı var. İnsan da beləcə, insanlar quruluşca bir-birlərinə oxşadıqları üçün onların ümumi daxili tələbatları eynidir, lakin onların xarakterlə- rində haradasa bir xüsusilik olduğu üçün, yəni bir biri ilə birləş- mək imkanı olan birnövlü bəsitliklərin hansı səviyyələrdəsə insan xarakterlərində, hər bir fərd arasında müəyyən nisbilikləri hər bir şəxsin müəyyən sahədə daxili istəyinin artıq və ya əskik olmasına təsir edir. İnsan və ya hər hansı bir varlıq öz mövcudluğunu qoruduqca həm xarici təsirlərə müqavimət göstərir, həm də öz daxili tələba- tının istəklərini yerinə yetirməyə çalışır. Bundan da insanda və ya hər hansı bir mövcudluqda ümumi bir hal yaranır. Özündən başqa heç bir bəsit birnövlülərlə birləşmək imkanı olmayan ruhun mayası isə yeni formalaşan hər hansı bir mövcudluğa nüfuz edir və nüfuze- diləndən bir vasitə kimi istifadə, onun hər an üçün ümumi halının yaşanması, nüfuz edilənin mövcudluğunun qorunması üçün çalış- maq deməkdir. Ruh həm də varlığın mövcudluğunun qorunması üçün ümumi halın normal rahatlığına çalışır. Ümumiyyətlə, ruhsuz heç bir varlığın həzz və iztirabları duyul- mur. Ruh varlığı duyğusal yaşadır. Ruhun böyüklüyü və kiçikliyi isə həzz və iztirabların hansı səviyyədə yaşanmasına təsirlidir. Ruh bədəndən örtük kimi istifadə edib onu öz vasitəsinə çevirir. Bədən- Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|