Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
52 Dünyada izahedilməz heç bir şey yoxdur. İzahedilməzlik ha- radasa səbəbini bilmədiyin hadisə haqqındakı yanlış fikirlərindən doğan vəziyyətdir. Dünyaya nəzər sal, həyat xaosdan ibarət deyil- dir. Dünya öz al-əlvan çalarları ilə hər an ən ali varlığı təsdiqləyir. Mövcudluqlar birləşir, dağılır və yenidən birləşir və onlar başqa varlıqların yaranmasında səbəbə çevrilirlər, lakin öz nizamlarından dönmürlər. Bu nizamlı hərəkətin arxasında isə ən ali varlığın parlaq idrakı dayanır. Ən böyük idrak sahibi ən Böyük Yaradandır. Həyatın nizamında bir pozulmaz qayda da vardır, bu qaydaya görə hər bir insanın öz dünyasında müsbət ilə mənfinin cəmi bir- ləşib vahidlik əmələ gətirir. Həm də bir maraqlı cəhət vardır ki, onlardan biri azalanda digəri artır. Yəni özünü təmizləşdirib saflaş- dırdıqca mənfilik həmin miqdarda azalır və azalan həmin miqdarda mənfiliyin yerini təmizlik, saflıq tutur və ya əksinə, mənfilik – qara fikirlərin artdıqca təmizliyin bir o qədər itir. Əsasən dahilər də bu qəbildəndir. Müxtəlif elmlərə hədsiz maraq dahiləri daha saf və təmiz etmişdir. Hətta bəzən onlar adi normal kəslərin etdikləri sadə fırıldaqları belə başa düşmürlər. Öz qəlbləri təmiz olduğu üçün hər bir kəsə inanırlar. Çünki dünyaya öz qəlblərinin gözü ilə baxırlar. Dahilik həm də təmizlikdir, onların qəlbi uşaq qəlbi kimi sadə və təmiz olur. Bu başqa cür ola da bilməz, zərurətdir. Çünki əgər dahilərin öz aləmindəki düşüncələrində qara fikirlər müəyyən yer tuta bilsə, onda daha geniş mənada elmlə və bəşəriyyətin mənafeyi üçün çalışmağa istənilən səviyyədə səy edə bilməzlər. Ən ali varlığın belə bir ədalət qanunu var, haqq nahaqdan üstün olmalıdır. Nahaqlıq nadanlıqdan yaranır. Nadan adamlar isə heç vaxt dahi ola bilməzlər. Çünki onların xarakterində dahilik üçün yer yoxdur. Ədalətli şəxslər isə öz xarakterlərinə görə daha da böyük in- kişaf etmək şəraitinə malikdirlər. Həyat öz sonsuz sualları ilə hər an insan qarşısında dayananda yalnız haqqın və ədalətin gücü ilə özünə yol seçənlər dahilik səviyyəsinə yüksələ bilərlər. Dahilik bəşəriyyətin yabanı çiçəklərindən hörülmüş bir çələngdir ki, hara- 53 dasa parlaq zəkanın zəhmətinin məhsuludur. Dahilik bəşəriyyətin ən yüksək zirvəsi, dəlilik bəşəriyyətin ən aşağı pilləsidir. Lakin da- hiliklə dəlilik bir çevrənin əks qütbləri olduğundan haradasa bir-bi- rinə yaxın bir məsafədə dayanırlar. Dahiliklə dəlilik arasında pərdə çox nazikdir, ancaq keçilməzdir. Dahilik spiral şəkilli bir inkişafla haradasa dəliliyə yaxın bir məsafədən ötüb keçir. Əgər belə demək mümkünsə, dəliliyin özündə ibtidai bir dahilik var. Bu belədir ki, dahilər dəlilərin həyat təcrübəsinin yanlış qavranılmasından çıxarı- lan müəyyən nəticələrini ən müxtəlif üsullarla, bəzən elmi yollarla faydalı tərzə gətirə bilərlər, yəni hər cür xaosdan bir nizam yarada bilərlər. Ancaq hər cür düşüncəylə yanaşı çox aydın bir fikir vardır ki, dahilik yalnız normal, sağlam bədən sahiblərinə xasdır. Bir də da- hilik təbiətin insana ən gözəl bəxş işidir ki, bir növ xarakterdən yaranır. Xarakterində elmlərə güclü öyrənmək meyli olan, daxilində ruhu hər bir şeyi bilməyə can atan hər bir kəsin taleyində dahiliyə yetişmək şəraiti var. Böyük Yaradan varlıqları yaradanda onların xarakteri ilə öz sözünü demişdir. Ən dolğun xarakter sahibi ən ali varlıqdır. Bizi əhatə edən maddi aləmdən kənarda yalnız bir növdən olan müxtəlif bəsitliklər mövcuddur ki, onların həyatı əbədidir. O bə- sitliklər özləri də iki qrupa bölünür: Birincisi, yalnız öz növünə birləşmək imkanı olanlar. Bircə özü ilə birləşə bilmək imkanı olan bəsitliyin yalnız bir növü var ki, biz onu ruhun mayası adlandırırıq. Bir-biri ilə birləşə bilmək imkanı olan bəsitliklər isə ən müxtəlif sayda ola bilərlər. Bu bəsitliklərdən ikincilər – yəni bir-biri ilə bir- ləşmək imkanı olanlar bizi əhatə edən aləmə nüfuz etdikdə başqa maddələrlə birləşib məzmun dəyişməsi ilə öz əvvəlki həyatlarını itirə bilərlər. Çünki bizim maddi aləmə nüfuz edən ruhun mayasın- dan başqa, yəni yalnız öz növü ilə birləşə bilmək imkanı olandan başqa, digər birnövlü bəsitliklər nüfuz etdikdə əvvəlki məzmunla- rını itirirlər. Onların mövcud olduğu yerdə, yəni varlıqla yoxluğun qovuşdu- ğu yerdə əbədi həyata əməl olunur. Yəni bəsit birnövlülərin möv- 54 cudluğu məsafə, sürət və zamanı özündə birləşdirir. Bir sözlə, onlar istədiyi vaxt istədiyi yerdə olurlar, yəni əslində elə həmişə istənilən yerdədirlər. Belə bir hala isə yalnız və yalnız işıq sürətlərindən bö- yük sürətlərdə, eləcə də materiyanın xüsusi bir formasında nail ol- maq olar. Yalnız işıq sürətindən böyük sürətlərdə bizi əhatə edən maddi aləmin hər hansı bir mövcudluğunu bəsit birnövlülərə par- çalamaq mümkündür ki, bu zaman yaranan bəsit birnövlülər bizi əhatə edən maddi aləmin fiziki qanunlarının tabeliyindən çıxırlar və yoxluğa qovuşurlar. Yəni bütün maddi aləmin cazibəsindən çıxmış birnövlü bəsitlik kainatın boşluğuna düşür. Ona bəsit olduğu üçün, heç bir xarici və daxili təsir olmur. Onun üçün məsafə, sürət və zaman itir. Yəni o özü üçün ayrıca kiçik bir maddi aləm olur, ona xarici və daxili təsirlər olmadığı üçün o, əbədi həyata malik olur. Deməli, mövcudluq kimi var olmaq üçün heç bir şərt yoxdur. Lakin varlıq kimi mövcud olmaq üçün hökmən müəyyən şərtlərə əməl olunmalıdır. Ruh birnövlü bəsitliyin yalnız özü-özündən başqa heç biri ilə birləşmək imkanı olmayanından olduğu üçün bi- zim fizika qanunlarına tabe deyildir və kiçik sürətlərdə belə bizi əhatə edən maddilikdən çıxa bilər. Bədən isə ən müxtəlif birnövlü bəsitliklərin bir-biri ilə birləşmələrindən təşkil olunduğundan o, yalnız işıq sürətindən böyük sürətlərdə birnövlü bəsitliklərə par- çalana bilər ki, bu da bizi əhatə edən maddilikdən çıxışda onun yeganə və bizim fizika qanunlarına tabe yoludur. Ruh həmişə öz birnövlülüyünü saxladığı üçün bədəndən çıxış- da biz onun nə təsirini hiss edirik, nə də ki bizim vasitələrlə onu tutmaq mümkün deyildir, ona görə də o öz aləminə qovuşur. Bə- dən isə cisim şəklində çoxlu birnövlülərin birləşməsi olduğundan dağıdıcı təsirlərə məruz vəziyyətdə qalır, yəni əslində sərbəst qal- mış ruhsuz bədəndən başqa varlıqlar öz tələbatlarını tapırlar və onu dağıdırlar. Ruh bədəndən çıxan anda bədənə işıq sürətindən böyük sürət vermək mümkün olsa bədən də ruh kimi yoxluğa keçə bilər. Deməli, varlıq yoxluğa qovuşa bilir, əksinə, yoxluqdan da varlı- ğa daxil olmaq mümkündür. Kainat – varlıqla yoxluğun qovuşma- sından yaranan haldır. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|