VIII mühazirə
256
komitəsi yaradılır.
Bakının küçələrində, xüsusən İçəri şəhərdə, Şamaxı
yolunda və Çənbərəkənddə şiddətli döyüşlər başladı. Qüvvələr
bərabər deyildi. Bakı Sovetinin silahlı qüvvəsi 6 min nəfərdən
ibarət idi. 3–4 minə qədər olan daşnak qoşun hissələri də Bakı
Sovetinin ixtiyarına verilmişdi. Heç bir silahlı birləşmələrə
malik olmayan müsavatçılar döyüşləri dayandırmağı tələb
edirdilər. Daşnak hissələri isə döyüşlərin ikinci günü mlli
qırğını qızışdırmağa səy göstərir, şəhərdə dinc əhaliyə, xüsusən
azərbaycanlılara divan tutur və onları qəddarlıqla öldürürdülər.
Milli qırğına yol verməmək üçün müsavatçılar martın 31-də
barışıq haqqında danışığa başlamağı təklif etdilər. İnqilabi
müdafiə komitəsi bu təklifə razılıq verərək öz tələblərini irəli
sürdü və tələblər qəbul ediləcəyi təqdirdə qırğını
dayandıracaqlarını bildirdi. Tələblər əsasən ondan ibarət idi ki,
Sovetin hakimiyyəti müsavatçılar tərəfindən qəbul edilsin və
onun sərəncəmları yerinə yetirilsin, «Vəhşi diviziya» Bakı və
onun rayonlarından çıxarılsın, Bakıdan Tiflisə və Bakıdan
Petrovska dəmir yolunun açılması üçün təcili tədbirlər
görülsün.
İnqilabi müdafiə komitəsinin irəli sürdüyü şərtlərin
müsavatçılar tərəfindən imzalanmasına baxmayaraq, Bakıda
silahlı toqquşma dayandırılmadı. Bolşevik–daşnak hissələri
tərəfindən «İsmailiyyə» binası, Şərqdə ilk teatr olan
H.Z.Tağıyevin teatrı yandırılır, Təzə Pir məscidi dağıdılır və
dinc əhali amansızcasına öldürülürdü. Daşnakların vəhşilikləri
aprelin əvvəllərində Şamaxıda, Qubada, Göyçayda, Cavadda,
Xaçmazda, Ağdaşda Kürdəmirdə, Salyanda, Lənkəranda və
digər bölgələrdə davam etdirilirdi. Dinc əhaliyə amansız divan
tutulurdu. Təkcə Bakıda üç gün ərzində 10 mindən artıq
azərbaycanlı vəhşicəsinə öldürülmüşdü. Qubada 122 kənd
məhv edilmiş, 2 min insan qırılmışdı. Şamaxı qəzasının 72
kəndi dağıdılmış və yandırılmışdı. Erməni terrorçu dəstələrinə
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
(1918 – 1920)
257
Amazasp, Andronik, Lalayan və b. rəhbərlik edirdi. 1918–ci
ilin mart–aprel ayları ərzində Azərbaycanda 50 min
azərbaycanlı öldürülmüşdü.
Seymin Azərbaycan fraksiyasının üzvləri daşnakların
törətdikləri vəhşiliklərə münasibət bildirilməsini və soyqırımın
qarşısını almaq üçün tədbirlər görülməsini tələb edirdilər, əks
təqdirdə Seymdən çıxacaqlarını bildirdilər. Daşnaklar isə
həmən məsələnin Seymdə müzakirə edilməsinə maneçilik
törədirdilər. Lakin Azərbaycan fraksiyasının təkidi ilə martın
19-da Zaqafqaziya Seyminin iclasında «Bakıdakı hadisələr»
müzakirə edildi. İclasda çıxış edən X.Məlikaslanov,
F.X.Xoyski, M.Ə.Rəsulzadə Bakı Soveti tərəfindən əhalinin
silahsızlaşdırılmasının müharibə törətmək üçün bir bəhanə
olduğunu qeyd etdilər. Bir sözlə, Azərbaycan fraksiyası daşnak
boşeviklərin törətdikləri cinayətlərin qarşısını almağı tələb
edirdilər.
Cənubi Qafqazda çox gərgin bir vəziyyət yaranmışdı.
Belə ki, Seym aprelin 13-də keçirilən iclasda Türkiyə ilə mü-
haribə haqqında qərar qəbul etmişdi və ölkədə hərbi vəziyyət
elan olunmuşdu. Ali Müdafiə Şurası yaradılmışdı. Lakin orada
Azərbaycan təmsil edilməmişdi. Azərbaycan fraksiyası buna
onların hüquqlarının tapdalanması kimi baxırdı. Bu da kəsgin
etiraza səbəb oldu. Müsəlman fraksiyası Seymin tərkibindən
çıxmaq məsələsini müzakirələrə çıxarmağı qərara aldı.
Müharibə haqqında qərar qəbul ediləndən sonra Trab-
zonda olan Çxenkeli geri çağrılır. Bununla da Trabzon
konfransı öz işini dayandırır.
Lakin erməni-gürcü qüvvələri Osmanlı ordusunun
qarşısını almağa qadir deyildi. Aprelin 15-də türklər Batumu də
tutdular.
Seymin erməni-gürcü çoxluğunun Qafqazın
müstəqilliyini elan etmək və Brest Litovsk sülhünü qəbul
etməkdən başqa çarəsi qalmadı.
VIII mühazirə
258
Aprelin 22-də müstəqil Cənubi Qafqaz Federativ
Demokratik Respublikasının yarandığı elan edildi. Aprelin 26–
da Çxenkelinin başçılığı ilə yeni hökumət təşkil edildi.
Azərbaycanın beş nümayəndəsi bu hökumətin tərkibinə daxil
oldu. F.X.Xoyski – ədliyyə naziri, X.Məlikaslanov – məlumat
vasitələri naziri, N.Yusifbəyli – maarif naziri, M.H.Hacinski –
ticarət və sənaye naziri, Y.Heydərov – dövlət nəzarəti naziri.
Bu hökumət ilk növbədə Türkiyə ilə müharibə məsələsini həll
etməli idi.
Çxenkelinin rəhbərlik etdiyi yeni nümayəndə heyəti
danışıqları davam etdirmək üçün Batuma yola düşdü.
Batumi danışıqları mayın 11-də başladı. Osmanlı nüma-
yəndə heyətinin başçısı, ədliyyə naziri Xəlil bəy verdiyi
bəyanatda qeyd etdi ki, iki dövlət arasında Brest Litovsk
müqaviləsindən sonra qan axıdıldığı üçün həmin müqavilənin
şərtləri indiki danışıqlar üçün əsas ola bilməz. Əhalisi əsasən
müsəlmanlardan ibarət olan və Türkiyəyə birləşmək üçün
müraciət edən (1918-ci il 13 aprel) Axısqa və Axalkələk
nahiyyələri tələb olunurdu. Mayın 26–da Osmanlı nümayəndə
heyəti 72 saat müddətində cavabı tələb edilən başqa bir
ultimatum verdi. Lakin bu ultimatum Cənubi Qafqaz
Respublikasının dağıldığı vaxta təsadüf edirdi.
Ümumiyyətlə, müstəqil Cənubi Qafqaz respublikanın
yaranması ölkənin nə daxili, nə də xarici vəziyyətində
dəyişiklik etmədi. Vahid hakimiyyət yox idi. Təmsil olunan hər
millət öz milli mənafeyini ümumqafqaz mənafeyindən yüksək
tuturdu. Vahid hakimiyyət olmadığına görə ölkədə anarxiya idi.
Fraksiyalar arasında daxili və xarici siyasətin əsas problemləri
üzrə yekdil fikrin olmaması onların məhz vahid dövlət
çərçivəsində mövcudluğunu mümkün etmirdi. Belə bir şəraitdə
Seym özünü buraxmaq qərarına gəlir.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
(1918 – 1920)
259
2. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin yaranması
1918-ci il mayın 26-da Cənubi Qafqaz Seyminin sonuncu
iclası keçirildi. İclasda çıxış edən Sereteli Gürcüstanın
federasiyadan çıxdığını bəyan etdi və Seym özünün buraxılması
haqqında qərar qəbul etdi.
Mayın 26-da Gürcü milli şurası tərəfindən Gürcüstanın
müstəqilliyi elan edildi və Ramişvili başda olmaqla hökumət
kabinəsi yaradıldı. Yeni hökumətin ilk xarici siyasi addımı
mayın 28-də Almaniya ilə saziş bağlamaq oldu.
Seymin Azərbaycan nümayəndəliyi mayın 27-də
fövqəladə iclas keçirdi. Yaranmış vəziyyətin çətinliyini nəzərə
alaraq yekdilliklə Azərbaycanın idarə olunmasını öz öhdəsinə
götürməyi qərara aldı və özünü müvəqqəti Milli Şura elan etdi.
M.Ə. Rəsulzadə qiyabi olaraq Milli Şuranın sədri təyin olundu.
H.Ağayev, M. Seyidov onun müavinləri seçildilər. Sonra Milli
Şuranın 9 nəfərdən ibarət İcraiyyə orqanı yaradıldı ki, onun da
sədrliyinə F.X.Xoyski seçildi.
Mayın 28-də Milli Şuranın 26 nəfərin iştirakı ilə keçirilən
birinci iclasında Seymin buraxılması və Gürcüstanın is-
tiqlaliyyətinin elan edilməsi ilə əlaqədar Azərbaycandakı və-
ziyyət müzakirə edildi. Şuranın üzvi X.Xasməmmədov məruzə
edərək təxirə salınmadan Azərbaycanın müstəqil respublika
elan edilməsinin zəruriliyini əsaslandırdı. Şuranın üzvlərindən
Yusifbəyli, Şeyxülislamov, Seyidov və b. bu fikrə tərəfdar
çıxdılar. Milli Şura 24 səslə Azərbaycanın istiqlaliyyətinin elan
edilməsi haqqında qərar qəbul edərək (S.MQəniyev və
C.Axundov bitərəf qalmışdı), 6 bənddən ibarət İstiqlal
Bəyannaməsini bəyan etdi.
1) Azərbaycan tam hüquqlu və müstəqil dövlətdir. Cənubi
Qafqazın cənub və şərq hissələrindən ibarətdir. Ali
hakimiyyət Azərbaycan xalqına məxsusdur.
2) Azərbaycanın siyasi quruluş forması Xalq Cümhuriyyətidir.
Dostları ilə paylaş: |