18
Bakы
HUQUQ
Jurnalы
faizindən çoxunun sahibidirsə, rezidentin həmin
gəliri onun vergi tutulan gəlirinə daxil edilir. Bu
zaman güzəştli vergi tutulan xarici ölkənin vergi
dərəcəsi Azərbaycan Vergi Məcəlləsində müəyyən
edilmiş dərəcədən 2 dəfə və ya daha çox aşağı olan
və ya maliyyə məlumatının, yaxud əmlakın fak-
tiki sahibi və ya gəlir (mənfəət) götürən barədə
sirri qorumaq imkanı verilmiş şirkətlər haqqında
məlumatın məxfiliyinə dair qanunun mövcud
olduğu ölkə anlamını verir.
Lakin
Azərbaycan
qanunları
yuxarıda
göstərilmiş qaydaları praktikada tətbiq etmək mex-
anizmini müəyyənləşdirmir. Buna görə praktika-
da güzəştli vergi tutulan ölkədə əldə edilən gəlir
qaydasının tətbiqinə, demək olar ki, rast gəlinmir.
Lakin qlobal olaraq son tendensiyaları və
beynəlxalq səviyyədə dövlət və təşkilatların
tipik ofşor vergi ölkələrinə yanaşmasını nəzərə
alaraq, Azərbaycanda da vergi orqanlarının öz
yanaşmalarını dəyişib güzəştli vergi tutulan ölkədə
əldə edilən gəlir qaydalarının tətbiqinə diqqətlərini
artırmaları istisna olunmamalıdır. Buna görə
şirkətlər, xüsusilə beynəlxalq səviyyədə tanınmış
ofşor vergi yurisdiksiyalarında (məsələn, Nevis,
Britaniya Virginiya Adaları (BVA) və s.) Azərbaycan
rezidentinin başda durduğu holdinq şirkətlərini
yaratmazdan öncə güzəştli vergi tutulan ölkədə əldə
edilən gəlir qaydalarından məlumatlı olmalıdırlar.
aZЯrBaycanın
İkİQaT vergİTuTmanın
aradan Qaldırılması saZ
İШlЯrİndЯ,
İЯİT-ın model konvensİyasında
vЯ son xЯBЯrlЯrdЯ fakT
İkİ
saH
İBlİk Qaydaları
Faktiki sahiblik qaydaları əksər ikiqat
vergitutmanın aradan qaldırılması sazişlərində
divi dent, faiz və royalti maddələrində nəzərdə tu-
tulub.
Məsələn, Azərbaycanla Böyük Britaniya
arasındakı ikiqat vergitutmanın aradan qaldırılması
sazişində deyilir ki, bir dövlətin rezidenti tərəfindən
digər dövlətin rezidentinə ödənilən dividentlər
digər dövlətdə vergiyə cəlb oluna bilər. Lakin bu
dividentlər, o cümlədən divident ödəyən şirkətin
rezident olduğu ölkədə də vergiyə cəlb oluna bilər,
amma dividentləri alan dividentlərin faktiki sa-
hibi olduqda, vergi dərəcəsi müəyyən azaldılmış
dərəcələrdən artıq olmamalıdır. Başqa sözlə desək,
əgər Azərbaycan şirkəti Böyük Britaniya şirkətinə
divident ödəyirsə, Azərbaycan mənbə ölkəsi kimi
ödənilən dividentlərə mənbədən tutulan vergi
tətbiq etdiyi zaman Azərbaycanla Böyük Britaniya
arasında ikiqat vergitutmanın aradan qaldırılması
sazişində nəzərdə tutulmuş dərəcələri aşmamalıdır.
İƏİT-in Şərhləri açıq-aşkar qeyd edir ki,
mənbə dövləti yalnız ikiqat vergitutmanın aradan
qaldırılması haqda sazişi bağladığı digər dövlətin
rezidentinə dividentlərin ödənilməsi səbəbindən
özünün daxili qanunvericiliyinə uyğun olaraq, tam
vergiyə cəlb etmək hüququndan vaz keçməməlidir.
Dividenti birbaşa alan şirkət rezident olsa belə, əgər
o, dividentin faktiki sahibi deyilsə, Azərbaycan və
ikinci dövlət arasında ikiqat vergitutma yaranmır.
İƏİT-in Şərhləri açıqlayır ki, divident rezident olan
vasitəçiyə (faktiki sahibə yox) ödənildikdə, mənbə
dövlətinin tam vergiyə cəlb etmək hüququndan əl
çəkmək öhdəliyi məntiqsiz olardı. Əgər onun aldığı
dividentlərlə bağlı məhdud səlahiyyətləri varsa,
və o, ancaq inzibatçı kimi fəaliyyət göstərirsə, belə
vasitəçi faktiki sahib hesab oluna bilməz. Beləliklə,
yuxarıda göstərilən misalımızda Azərbaycan şirkəti
dividentləri ötürməkdə vasitəçi olan Böyük Bri-
taniya şirkətinə divident ödəyirsə və Böyük Bri-
taniya şirkəti sadəcə öz ölkəsində rezident olub
dividentlərin faktiki sahibi deyilsə, Azərbaycan
dividentlərə ikiqat vergitutmaya dair sazişdə
nəzərdə tutulan aşağı vergi faizini tətbiq etmək
öhdəliyini daşımır.
Oxşar faktiki sahiblik qaydaları ikiqat vergi-
tutmaya dair sazişlərdə və İƏİT-in Model
Konvensiyasında royalti və faizlərə dair maddələrdə
öz əksini tapıb.
Faktiki sahiblik alimlər, dövlət xadimləri və
praktiklər tərəfindən mübahisələrə səbəb olan vergi
terminidir. Qeyd etməyə dəyər ki, İƏİT mütəmadi
olaraq, faktiki sahiblik terminini aydınlaşdırmaq
üçün İƏİT Model Konvensiyasına və ona Şərhlərə
əlavə və ya dəyişikliklər edəcək təkliflər edir.
İƏİT-in ən sonuncu təklifi 29 aprel 2011-ci ildə
ictimaiyyətin müzakirəsinə çıxarılmış “İƏİT-in
Vergi Modeli Konvensiyasında Faktiki Sahiblik
Termininə Açıqlamalar” layihəsində edilmişdir ki,
bu layihəyə də sonradan dəyişikliklər olunmuşdur.
Qısaca olaraq desək, İƏİT-nin yuxarıdakı
təklifinin məqsədi İƏİT-in Şərhlərində faktiki sahib-
lik terminini aşağıdakı yollarla açıqlamaqdır:
• İƏİT-in təklifinə görə faktiki sahib hesab olun-
maq üçün dividentlərin sahibi “gəlirdən istifadə
etmək və bəhrələnmək” hüququna malik olmalıdır;
• Gəliri əldə edən tərəfin üzərində “bu gəliri
digər şəxsə ötürməyi tələb edən müqavilə və hüqu-
qi öhləliklər” olduğu halda faktiki sahiblik testi
keçilmir;