64
2.3 Aqrar sektorda iqtisadi əlaqələr və onların müasir vəziyyəti
Aqrar sektorda bazar iqtisadiyyatına keçidlə bağlı aparılan islahatlar bu sektorda
təkrar istehsalın bütün sferalarında baş verən iqtisadi əlaqələrin də yenidən qurulmasına
gətirib çıxarmışdır. Hal-hazırda müxtəlif mülkiyyət və təşkilatı-hüquqi fromada
fəaliyyət göstərən bütün aqrar sektor vahidləri öz təsərrüfat müstəqilliyinə malikdir və
digər bazar subyektləri ilə iqtisadi əlaqələrini mülki qanunvericilikdə göstərilən
formalar üzrə və öz sərbəst iradələrinə əsaslanaraq bağladıqları müqavilələr vasitəsilə
qururlar.
11 №-li Əlavədən göründüyü kimi aqrar təsərrüfat vahidləri öz fəaliyyətləri
zamanı bütün iqtisadi əlaqələrini kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının təşkili,
bölüşdürülməsi, mübadiləsi və istehlakı sferalarında həyata keçirdikləri iqtisadi
ə
məliyyatlar nəticəsində formalaşdırırlar.
Bazar iqtisadiyyatında aqrar təsərrüfatlar öz istehsal faktorlarını dövlətin həyata
keçirdiyi proteksionist siyasətin nəticəsində meydana gələn bəzi istisna hallardan başqa
ə
sasən tələb və təklif mexanizmi üzrə fəaliyyət göstərən azad bazarlar vasitəsilə əldə
edirlər.
Aqrar subyektlər torpaqları torpaq bazarı vasitəsilə təmin edirlər. Bu zaman
mülkiyyət və istifadə hüquqları “Torpaq bazarı haqqında” Qanunun 5-ci maddəsində
göstərilən torpağın alqı-satqısı, nizamnamə fonduna pay kimi verilməsi, girovu,
dəyişdirilməsi, bağışlanması, vərəsəlik qaydasında keçməsi və istifadə və icarə
hüquqlarının başqasına keçməsi kimi əqdlər yolu ilə əldə edilir. Əqdlərin bağlanması
birbaşa, hərrac və müsabiqələr yolu ilə həyata keçirilə bilər ki, bu zaman onların
qiyməti normativ qiymətlərdən aşağı olmamaq şərtilə torpağın keyfiyyəti, tələb və
təklifin səviyyəsi kimi bir sıra amillərin təsiri ilə formalaşır. Bütün əqdlər müvafiq icra
hakimiyyəti orqanlarında qeydiyyatdan keçririlir və bu zaman müxtəlif rüsumların
alınması da nəzərdə tutulmuşdur. Beləliklə, aqrar təsərrüfatlar özlərinin sahib olduqları
torpaq sahələrini digər bazar əqdləri vasitəsilə artıra bilmə imkanlarına malikir. Hal-
hazırda ölkəmizdə torpaq üzərində mülkiyyət hüquqlarının rəsmiləşdirilməsi tam
şə
kildə başa çatmadığından torpaq bazarı elə də yüksək inkişaf etməmişdir.
Aqrar təsərrüfatlar öz əmək resurslarını əmək bazarında müstəqil şəkildə fərdi
ə
mək müqavilələri bağlayaraq təmin edirlər. Bu zaman işçi və işəgötürən arasında əmək
65
funksiyası, əmək şəraiti, əməyin ödənilməsi kimi bütün məsələləri özündə əks etdirən
fərdi əmək müqavilələri əsas hüquqi sənəd sayılır. 2004-cü ilin məlumatına görə
ölkəmizdə ümumi məşğul əhalinin 1497 min nəfəri, başqa sözlə 40%-i aqrar sektorda
çalışır.
Kənd təsərrfatında istifadə edilən istehsal faktorlarından maşın və avadanlıqlar bu
sektorda məhsuldarlığın artırılmasında müstəsna əhəmiyyətə malikdir. Yük
avtomobilləri, traktorlar, pambıq və taxılyığan maşınlar, silos və yemyığan kombaynlar
kimi texniki vasitələri əhatə edən bu məhsullar onların istehsalı, satışı və lizinqi ilə
məşğul olan bazar subyektləri ilə bağlanan müvafiq müqavilələr vasitəsilə təmin edilir.
Bu zaman lizinq firmaları mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Çünki ölkəmizdə aqrar
istehsalçılar hələ yüksək kapitala malik olmadığından onlar bu kifayət qədər bahalı
texnikanı satın almaq imkanına malik olmurlar və bunların əksəri mövsümü istifadə
edilən texnika olduğundan çox vaxt onların icarəyə götürülməsi daha sərfəli variant
kimi çıxış edir. Doğurdan da statistikaya nəzər saldıqda görürük ki, kənd təsərrüfatı
müəssisələrinin əsas istehsal fondlarının strukturunda bina, tikili və ötürücü qurğuların
xüsusi çəkisi 1995-ci ildəki 44,8%-dən 2003-cü ildə 81,9%-ə yüksəldiyi halda, maşın və
avadanlıqların payı 18,4%-dən 10,2%-ə, nəqliyyat vasitələrinin payı isə 6,4%-dən
3,8%-ə enmişdir. Bu məqsədlə 23 oktyabr 2004-cü il tarixli prezident sərəncamına
ə
sasən yaradılmış “Aqrolizinq” Açıq Səhmdar Cəmiyyəti mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Nəzarət zərfi 100% dövlətə məxsus olan bu cəmiyyət dövlət büdcəsindən ayrılan vəsait
hesabına kənd təsərrüfatı texnikasının lizinq yolu ilə hüquqi və fiziki şəxslərə icarəyə
verilməsini və ya satılmasını təmin edir.
Bazar iqtisadiyyatında bütün sektorlarda olduğu kimi aqrar sektorda da
təsərrüfatlar maliyyə resurslarının mühüm hissəsini kredit resursları hesabına
formalaşdırırlar. Kredit resursları Milli Bankdan bu xidməti həyata keçirmək üçün
xüsusi lisenziyaya malik kommersiya bankları və digər kredit təşkilatları tərəfindən
təmin edilir. Ümumi halda bu təsərrüfat subyektlərinin fəaliyyətləri ilə bağlı
hazırladıqları biznes-plan və kreditin alınması üçün zəruri təminatı ifadə edən əmlakın
kredit təşkilatına təqdim edilməsi ilə əldə edilir. Bir sözlə kredit təşkilatı ilə təsərrüfat
subyekti arasında biri kreditlə bağlı münasibətləri tənzimləyən kredit, digəri isə girovla
bağlı münasibətləri tənzimləyən girov müqaviləsi olmaqla iki ayrı müqavilə bağlanır.
66
Hal-hazırda 40-dan çox kommersiya bankı ilə yanaşı sahibkarları kredit resursları
təmin etmək məqsədilə qtisadi nkişaf Nazirliyinin nəzdində Sahibkarlığa Kömək Milli
Fondu fəaliyyət göstərir. Əsasən dövlət büdcəsindən maliyyələşən Fond öz vəsaitlərini
hal-hazırda müsabiqə yolu ilə seçilmiş 14 müvəkkil bank vasitəsilə sahibkarlıq
subyektlərinə paylayır. Bu banklar həmin vəsaitləri öz adlarından və öz risqləri hesabına
yerləşdirirlər və onlar kiçik və orta sahibkarlığın inkişafı ilə bağlı öncül istiqamətlər
üzrə real, perespektivli və investisiya marağı doğuran layihələrin maliyyələşdirilməsinə
yönəldilir. Bu zaman fondun kreditləri aşağıdakı şəkildə differensiallaşdırılmışdır:
1000 $ ekvivalentinədək – mikrokreditlər;
1000 $ -10000 $ ekvivalentinədək – kiçik həcmli kreditlər;
10000 $-30000 $ ekvivalentinədək – orta həcmli kreditlər;
30000 $-100000 $ ekvivalentinədək – böyük həcmli kreditlər;
Kredit vəsaitləri ən çoxu 5 il müddətinə verilir və istifadə müddətlərinin ilk 2/3
dövrünə güzəşt müddəti müəyyən edilir ki, bu müddət ərzində də sahibkarlar ancaq faiz
borclarını ödəyirlər. Faizin illik dərəcələri aşağıdakı şəkildə təyin edilmişdir:
K V-in inkişafı layihələrinin müəyyənləşdirilməsi üzrə kredit məbləğinin 0,5%-i
həcmində;
stehsal və emal yönümlü layihələrin maliyyələşdirilməsi üzrə kredit məbləğinin 2%-
i həcmində;
Qeyri-istehsal sahələri üzrə layihələrin maliyyələşdirilməsi üzə kredit məbləğinin
4%-i həcmində;
Mikrokreditlər üzrə kredit məbləğinin 1,5%-i həcmində;
Müvəkkil banklar isə bu faiz dərəcələrinə özlərinin faiz dərəcələrini əlavə edirlər
və bu yuxarıdakı kredit dərəcələri də daxil olmaqla 7%-i (K V üzrə 5%-i) aşmamalıdır.
Beləliklə, aqrar sahibkarlar illik maksimum 7%-lik dərəcə ilə Sahibkarlığa Kömək Milli
Fondunun kredit resurslarından istifadə edə bilirlər. Lakin bu Fondun resursları
məhdud, digər kommersiya banklarının kredit dərəcələrinin və tələb etdikləri girov
məbləğinin yüksək, xüsusilə də əksərininin qısamüddətli olması bütün sahibkarlıq
subyektləri kimi aqrar sahibkarlıq subyektlərinə də kredit resurslarını əldə etmək
baxımından çətinliklər yaratmaqdadır.
Dostları ilə paylaş: |