61
tələb olunan əmlakı dövlət mülkiyyətində saxlanılır, qalan əmlak isə özəlləşdirilir. Bu
zaman həmin müəssisələrdəki əmlak payı qanunun 11-ci maddəsinə əsasən aşağıdakı
ardıcıllıqla müəyyənləşdirilir:
1.
Ə
mlak inventarlaşdırılır və qiymətləndirilir;
2.
Müəssisənin debitor və kreditorlarla haqq-hesabı aparılır və əmək haqqı üzrə borclar
ödənilir;
3.
Ə
mlakdan pay almaq hüququ olan şəxslərin siyahısı müəyyən edilir;
4.
Müəssisənin əmlakında bölünməyən və bölünən hissələri təyin edilir (ümumi
istifadəsi zəruri hesab edilən əmlak bölünməyən, yerdə qalan əmlak bölünən
ə
mlakdır);
5.
Ə
mlak payları əmək fəaliyyəti nəzərə alınmaqla müəyyən edilir və mülkiyyətçilərə
verilir(qanunun 9-cu maddəsinə əsasən fərdi əmlak payları pay almaq hüququ olan
şə
xslərin qərarı ilə naturada fərdi və ya birgə sahibkarlığa əsaslanan xüsusi
mülkiyyətə də verilə bilər);
Kolxoz əmlakının bölüşdürülməsi isə 12-ci maddəyə əsasən kollektivin ümumi
yığıncağının qərarı əsasında aparılır. Yəni burada düzgün olaraq kolxozlara müstəqillik
verilir.
10 №-li Əlavədən göründüyü kimi 1970 ədəd olan sovxoz və kolxozların 41
qanuna uyğun olaraq 41-i dövlət mülkiyyətində saxlanılmış, 1929-u isə islahata məruz
qalmışdır. Məhz bu təsərrüfatların ümumi əmlakının 6,9%-i “Sovxoz və kolxozların
islahatı haqqında” qanunun 9-cu maddəsinə əsasən dövlət mülkiyyətində saxlanılmış,
22,9%-i adı çəkilən qanunun 10-cu,“Aqrar islahatların əsasları haqqında” qanunun
isə 6 və 8-ci maddələrinə əsasən bələdiyyə mülkiyyətinə, qalan 70,2% isə xüsusi
mülkiyyətə verilmişdir. Beləliklə, göstərilən tarixə qədər əmlakın bölüşdürülməsi
demək olar ki, başa çatmışdır.
Nəticədə sovxoz və kolxozların torpaq və əmlakı bölüşdürülsə də onların yerində
“Sovxoz və kolxozların islahatı haqqında” Qanunun 13-cü maddəsində nəzərdə
tutulmuş və bazar prinsiplərinə uyğun fəaliyyət göstərən dövlət k/t istehsalı müəssiələri,
məhdud məsuliyyətli müəssisə formasında fəaliyyət göstərən birgə təsərrüfatlar,
kooperativlər və təsərrüfatlararası müəssisələr, səhmdar cəmiyyətləri, fərdi müəssisə
formasında fəaliyyət göstərən kəndli(fermer) təsərrüfatları, şərikli-payçı və şərikli
62
müəssisə formasında fəaliyyət göstərən k/t müəssisələri, müəssisələr birliyi
formasında fəaliyyət göstərən birliklər, assosiasiyalar və digər mütərəqqi təsərrüfatçılıq
formaları yaradılmış və yaradılmaqdadır.
Aqrar bölmədə özəlləşdirmənin sonuncu istiqaməti isə bu sektorda istehsal-
infrastruktur sahələrində yeni mülkiyyət münasibətlərinin qurulması sahəsində
olmuşdur. Bura aşağıdakılar aiddir:
Meliorasiya və su təsərrüfatı obyektləri;
Emal sənayesi və istehsal infrastrukturu obyektləri;
Sosial infrastruktur obyektləri;
Meliorasiya və su təsərrüfatı sahəsində mülkiyyət münasibətlərini dəyişdirmək və
suyun pullu istifadəsini tətbiq etməklə ondan istifadənin səmərəliliyini yüksəltmək
məqsədi güdülür. Bu zaman iri su mənbələri, meliorasiya və suvarma sistemləri, onların
istismarı müəssisələri və digər obyektlərin dövlət mülkiyyətində saxlanılması,
təsərrüfatdaxili meliorasiya və su təsərrüfatı obyektlərinin isə sovxoz və kolxozların
qərarı ilə bələdiyyə mülkiyyətinə və ya islahat nəticəsində yaranan mülkiyyətçilərin
sərəncamına verilməsi nəzərdə tutulmuşdur.
Emal sənayesi və istehsal infrastrukturu obyektləri bələdiyyə və dövlət
mülkiyyətində ola bilər və “Aqrar islahatların əsasları haqqında” qanunun 7-ci
maddəsinə əsasən özəlləşdirilə bilər. Bələdiyyə müəssisəsi özəlləşdirilərkən satılır və ya
səhmləşdirilir. Əgər müəssisə satılırsa, üstünlük kollektiv uzvlərinə və xammal
istehsalçılarına verilir, səhmləşdirildikdə isə nəzarət zərf paketi xammal istehsalçılarına
güzəştli şərtlərlə satılır, müəyyən hissəsi kollektiv üzvlərinə pulsuz verilir, qalan
səhmlər isə ümumi qaydada satılır. Bu zaman müəssisə emal müəssisəsidirsə, onun
dəyrinin 10%-ə qədərinin bələdiyyə mülkiyyətində saxlanılmasına icazə verilir. Dövlət
mülkiyyəti altında olan bu tipli müssisə və obyektlərin özəlləşdirilməsi isə
özəlləşdirmənin birinci mərhələsində “Dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsi
haqqında” (07.01.1993) AR Qanunu və buna uyğun olaraq təsdiq edilmiş “AR-də
1995-1998-ci illərdə dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsinin dövlət proqamı”
(29.09.1995), ikinci mərhələsində isə yenidən qəbul olunmuş “Dövlət əmlakının
özəlləşdirilməsi haqqında”(16.05.2000) AR Qanunu və qəbul edilmiş “AR-də dövlət
63
ə
mlakının özəlləşdirilməsinin II Dövlət proqramı”(10.08.2000) adlı normativ
aktlara uyğun həyata keçirilir.
Sovxoz və kolxozların balansındakı sosial infrastruktur obyektləri üzərində
mülkiyyət məsələləri isə əmlak payı almaq hüququ olan şəxslərin qərarı ilə həll edilir.
Bu zaman həmin obyektlərin əsas təyinatının dəyişdirilməsinə yol verilmədən səhiyyə,
bədən tərbiyəsi və idman obyektləri, uşaq baxçaları və körpələr evi, ümumtəhsil
məktəbləri və digər obyektlərin birgə sahibkarlığa əsaslanan xüsusi mülkiyyətdə
qalması və ya bələdiyyə mülkiyyətinə verilməsi, kommunal təsərrüfat, istilik və su
sistemləri, məişət xidməti, ticarəti, ictimai iaşə obyektlərinin isə satılması və ya birgə
sahibkarlığa əsaslanan xüsusi mülkiyyətə verilməsi və ya mənzil fondunun
özəlləşdirilməsinə dair qanuvericiliyə uyğun olaraq kirayəçilərin mülkiyytinə verilməsi
nəzərdə tutulmuşdur.
Beləliklə, bu paraqrafda ölkəmizdə aqrar sektorda aparılan islahatların mühüm
mexanizmləindən biri olan özəlləşdirməyə ətraflı şəkildə nəzər saldıq və bu zaman öz
araşdırmamızı üç istqamətdə-torpaq islahatı, sovxoz və kolxozların islahatı və aqrar
sektor istehsal-infrastruktur obyektlərinin islahatı istiqamətlərində həyata keçirərək
aparılan özəlləşdirmə prossesinin məqsədi, istiqamətləri, əhatə dairəsi, həyata keçirilmə
forma və metodları və əsas prinsiplərini mövcud qanunvericilik və dünya təcrübəsi
ə
sasında şərh etməyə çalışdıq. Növbəti paraqrafda isə aparılan islahatlardan sonra aqrar
sektorda iqtisadi əlaqələr və onların müasir vəziyyətinə toxunulacaq.
Dostları ilə paylaş: |