98
Müddəti: Sonradan genişləndirilmədiyi təqdirdə illərlə azalmaq şərtilə 7 ilə başa
çatır;
Ödəmə limiti: Hər fermerə təxminən 40000$-dək nəzərdə tutulur;
Torpaqların istifadəsi: Torpaq meyvə və tərəvəzdən başqa istənilən məhsulun
istehsalı üçün istifadə edilə bilər;
Lakin bütün bunlara baxmayaraq 1997-1998-ci illərdə baş verən Asiya iqtisadi
böhranı və onun nəticəsində ABŞ kənd təsərrüfatı məhsullarına olan tələbin kəskin
aşağı düşməsi Konqresi məcbur etdi ki, 1999-cu ildə yuxarıda göstərilən qanundan irəli
gələn bəzi məsələləri keçici olaraq təxirə salan və dövlət satınalmalarını təşviq edən
qanunlar qəbul etsin.
Yuxarıda xarakterizə etdiyimiz bütün mərhələlərdə olduğu kimi indiki dövrdə də
ABŞ fermerləri öz fəaliyyətləri ilə dünya kənd təsərrüfatının inkişafında öncül rol
oynayırlar və son illər onlar arasında inteqrasiya prossesi xeyli güclənmişdir
45
. Artıq
ABŞ-da aqrar təsərrüfatçılıq ingiliscə “agribusiness” kimi ifadə edilən, aqrar texnika
və məhsulların istehsalı, emalı və ticarəti ilə məşğul olan nəhəng kompaniyalar
tərəfindən həyata keçirilir. Hal-hazırda ABŞ-da 1940-cı ildə orta hesabla 67 ha torpağa
sahib 6 milyon aqrar təsərrüfat orta hesabla 190 ha torpağa malik 2,2 milyon təsərrüfata
enmişdir. Kənd təsərrüfatında çalışanların da sayı xeyli azalmış və indi ümumi
məşğulluğun 2%-i həddinə enmişdir ki, bunların da 60%-i yarım gün işləyən işçilərdir.
ABŞ-da aqrar sektorun idarəetmə strukturları da böyük təcrübəyə malikdir. Hazırda
digər idarəetmə orqanları ilə yanaşı ABŞ aqrar siyasətinin hazırlanması və həyata
keçirilməsində mərkəzi icra hakimiyyəti orqanı kimi əsası 1862-ci ildə qoyulan ABŞ
Kənd Təsərrüfatı Departamenti (U.S. Department of Agriculture – USDA) çıxış edir.
Hal-hazırda bu Departament aşağıdakı istiqamətlərdə fəaliyyət göstərir
46
:
stehsalçı və istehlakçılar üçün sağlam qiymət və stabil bazarlar təmin etmək
məqsədilə kənd təsərrüfatı istehsalına yardım edir;
Fermer gəlirlərinin qorunması və inkişaf etdirilməsi üçün tədbirlər görür;
Kənd təsərrüfatı məhsulları üçün xarici bazarların genişləndirilməsinə yardım edir;
45
Daha ətraflı bax: Russell L. Lamb, Assistant Professor Agricultural and Resource Economics NCSU, “Consolidation in
U.S. Agriculture And the role of Public Policy”, Prepared for Southern Extension Meetings Williamsburg, Virginia,
http://www.ag-econ.ncsu.edu/faculty/lamb/lamb.htm
;
46
Ed. Rosalie Targonski, “Outline of U.S. Government”, Office of International Information Programs U.S. Department
of State, 2000, səhfə: 50-53;
99
Yoxsulluğun, aclığın və yetərsiz bəslənmənin qarşısını almaq məqsədilə azgəlirli
ə
hali üçün ərzaq talonları tətbiq edir;
Qidalanma üzrə treninq proqramlarını maliyyələşdirir;
Xüsusilə uşaqlar, kimsəsiz analar və yaşlılar üçün ərzaq yardımı proqramlarını idarə
edir;
Torpaq sahibləri və ya aqrar istehsalçıların istehsal potensialını artırmağa kömək
etmək məqsədilə torpaq, su, meşə və digər təbii resursların qorunması ilə bağlı
proqramlar həyata keçirir;
Milli iqtisadi artım siyasətini tamamlayan kəndin inkişafı, kreditləşdirmə və
resurslardan səmərəli istifadə ilə bağlı proqramlar həyata keçirir;
Aqrar sahənin bütün tərəflərini əhatə edən elmi və texnoloji araşdırmalar həyata
keçirir;
Özünün yoxlama və standartlaşdırma xidmətləri vasitəsilə satış üçün təklif olunan
ə
rzaq məhsullarının keyfiyyətinə zəmanət verir və.s;
Departamentin tərkibində bir sıra xidmətlər də fəaliyyət göstərir. Bunlardan Aqrar
Araşdırma
Xidməti(Agricultural
Research
Service)
aqrar
sektorun strateji
problemlərinin həlli ilə bağlı araşdırmalar aparır, Milli Aqrar Kitabxanası(National
Agricultural Library) vasitəsilə elmi tədqiqatçılardan tutmuş geniş xalq kütlələrinə
qədər bütün istifadəçiləri informasiya ilə təmin edir, Xarici Aqrar Xidməti (Foreign
Agricultural Service – FAS) ixraca xidmət və onun təşviq edilməsi agentliyi kimi
fəaliyyət göstərməklə ABŞ-ın biznes maraqları və fermerləri üçün xarici ölkələrə aqrar
araşdırmalarla bağlı mütəxxəsislər göndərir, Meşə Xidməti (Forest Service) isə geniş
meşə və boş çöl ərazilərinin idarə edilməsi məsələləri ilə məşğul olur.
Avropa Birliyi
nkişaf etmiş dünyanın ikinci böyük mərkəzi olan Avropa Birliyi də aqrar sektorun
tənzimlənməsi məsələləri ilə bağlı zəngin və bir qədər də spesifik təcrübəyə malikdir.
Birlik ölkələrinin hər birinin aqrar siyasətində spesifik cəhətlər olsa da ümumi şəkildə
bu siyasətlər AB-nin həyata keçirdiyi Ortaq Aqrar Siyasətin(Common Agricultural
Policy – CAP) ümumi prinsipləri əsasında formalaşır. Belə ki, II Dünya müharibəsi
zamanı Avropada baş verən ərzaq qıtlığının yaratdığı təhlükənin aradan qaldırılması,
AB əhalisinin mühüm bir hissəsini təşkil edən aqrar sektor işçilərinin gəlir səviyyəsinin
100
qorunması və üzv ölkələrin aqrar siyasətləri arasındakı dərin fərqliliklərin aradan
qaldırılması məqsədilə Birlik bir ortaq aqrar siyasət formalaşdırmağa başlamışdır
47
.
“Roma Paktı”nın 3847-ci (Amsterdam Paktı ilə 3238-ci) maddəsi ilə qanuni çərçivəsi
təyin edilən CAP rəsmi olaraq 1962-cı ildən həyata keçirilməyə başlamışdır ki, onun da
məqsədləri 33-cü maddədə belə təsbit edilir:
Texniki
yeniliklərin
stimullaşdırılması,
kənd
təsərrüfatı
istehsalının
rasionallaşdırılması və istehsal faktorlarından, xüsusilə işçi qüvvəsindən optimal
istifadənin və məhsuldarlığın artırılması təmin edilməsi;
Kənd əhalisinin həyat səviyyəsinin, xüsusilə aqrar sektorda çalışanların gəlirlərinin
artırılması yolu ilə yüksəldilməsi;
Bazarlarda stabilliyin təmin edilməsi;
Stabil məhsul təklifinin təminat altına alınması;
Aqrar məhsulların istehlakçılara münasib qiymətlərlə çatdırılmasının təmin edilməsi;
CAP üç təməl prinsip üzərində qurulmuşdur: Vahid Bazar prinsipi üzv ölkələrin
kənd təsərrüfatı məhsullarının sərbəst hərəkətinə mane olan bütün məhdudiyyətləri
aradan götürərək Vahid Bazar yaradılmasını nəzərdə tutur ki, bunun üçün də ortaq
qiymət və rəqabət qaydalarını, üzv ölkələrdə valyuta kurslarının stabilliyini və xarici
bazarlara qarşı sərhədlərdə ortaq qorunma tədbirlərinin tətbiqini təmin etmək zəruridir.
Birliyin Üstünlüyü prinsipi Birlik daxilində istehsal olunan məhsullara üstünlük
verilməsini nəzərdə tutur ki, bunun üçün də AB aqrar məhsullarının idxala qarşı
qorunmasını, ixracatına isə subvensiya verilməsini zəruri edir. Ortaq Maliyyə
Cavabdehliyi prinsipi isə CAP-lə bağlı bütün xərclərin Birlik ölkələri tərəfindən ortaq
şə
kildə maliyyələşdirilməsini nəzərdə tutur.
Beləliklə, CAP çərçivəsində həyata keçirilən ortaq siyasət təxminən 22 əmtəə
qrupunu əhatə etməklə aşağıdakı Ortaq Bazar Rejimləri yolu ilə reallaşdırılır
48
:
1.
Müdaxilə və xarici rəqabətdən qorunmanı təmin edən rejim: Bu rejimlər aqrar
istehsalın 70%-ni əhatə etməklə daxili bazarda qiymətlərin müəyyən bir səviyyədən
aşağı enməsinin qarşısını almaq məqsədilə Birliyin tənzimləmə strukturları
47
http://www.deltur.cec.eu.int
, “Avrupa Birliği Tarım Politikası”, Representation of the European Commission to Turkey,
səhfə: 3;
48
“Tarımsal Politikalar ve Yapısal Düzenlemeler Özel htisas Komisyonu Raporu”, Sekkizinci Beş Yıllık Kalkınma
Planı, DPT: 2516 – Ö K: 534, Ankara 2000, səhfə: 45;
Dostları ilə paylaş: |