BəXTİyar vahabzadə seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ İKİ Cİlddə 2/2 CİLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
________________Milli Kitabxana______________ 77 Babəkin qılıncı parlasın yenə. Onlar bu şərtlərə sözünü desin, Zənciri kim vurdu şir biləyinə? Hanı bu ellərin mərd oğulları, Açın bərələri, açın yolları. Bəs hanı bu əsrin öz Koroğlusu - Qılınc Koroğlusu, söz Koroğlusu? Babaların şəni, şərəfi, əlbət, Bizə əmanətdir, böyük əmanət... Yoxmu qanımızda xalqın qeyrəti? Belə saxlayarlar bəs əmanəti? Qoy ildırım çaxsın, titrəsin cahan! Ürəklər qəzəbdən coşsun, partlasın. Daim haqq yolunda qılınc qaldıran İgid babaların goru çatlasın! Qoy əysin başını vüqarlı dağlar, Matəmi başlandı böyük bir elin. Mərsiyə söyləsin axar bulaqlar, Ağılar çağırsın bu gün qız, gəlin!.. Tərəflər sakitdir, qəzəbli deyil, Məhv olan qoy olsun, onlara nə var. İmzalar atılır bir-bir, elə bil, Sevgi məktubuna qol çəkir onlar. Atıb imzasını hər kəs varağa Əyləşir sakitcə keçib yerinə. Eynəkli cənabla, təsbehli ağa, Qalxıb əl də verir bir-birinə. Onların birləşən bu əllərilə Ayrılır ikiyə bir el, bir Vətən. Axıdıb gözündən yaş gilə-gilə, Bu dəhşətli hala nə deyir Vətən? Bir deyən olmadı, durun ağalar! Axı bu ölkənin öz sahibi var. Siz nə yazırsınız, bayaqdan bəri, -Bəs hanı bu yurdun öz sahibləri? Bəs hanı həqiqət, bəs hanı qanun? Böyükdür bu yurdun tarixi, yaşı. ________________Milli Kitabxana______________ 78 Bəs hanı köksünə sərhəd qoyduğun, Bir vahid ölkənin iki qardaşı? Görək bu hicrana, bu müsibətə, Onların sözü nə, qərəzi nədir? Bu xalq əzəl gündən düşüb zillətə, Öz doğma yurdunda yoxsa kölədir? Necə ayırdınız dırnağı ətdən -Ürəyi bədəndən, canı cəsəddən? Axı kim bu haqqı vermişdir sizə, Sizi kim çağırmış, Vətənimizə? Neçə vaxt səngərdə hey ulaşdılar, Gülüstan kəndində sövdalaşdılar Bir ölkə ikiyə Ayrılsın deyə!.. Göy də buludlamış deyirlər o gün, Çölləri, düzləri buludlar sarmış. O göy gumltusu Oğuz xaqanın Ruhuymuş, hönkürüb fəryad qoparmış. Gülüstan kəndinin gül-çiçəkləri Bir günün içində soldu, saraldı. "Gülüstan" bağlandı, o gündən bəri, Bu kəndin alnında bir ləkə qaldı. Bağrı köz-köz oldu "Yanıq Kərəm"in Tellər inildədi, yandı, nə yandı. Aşığın sazında daha bir həzin, Daha bir yanğılı pərdə yarandı. Həmin gün ölkəni apardı sel, su, Tutuldu çöhrəsi Günün, Ayın da. Qoca Nəbacinin eşqi, arzusu, O gün batmadımı Arpa çayında? Ağlayıb dağlardan əsən küləklər, Bu məşum xəbəri aləmə yaydı. Sanki dilə gəldi güllər, çiçəklər: "Bu işə qol qoyan qollar sınaydı". Arazın suları qəzəbli, daşqın, Şirin nəğmələri ahdır, haraydır, Vətən, quşabənzər qanadlarının ________________Milli Kitabxana______________ 79 Biri bu taydırsa, biri o taydır. Quş iki qanadla uçar, yüksələr, Mən necə yüksəlim tək qanadımla? Ürəklər bu dərddən tüğyana gələr, Axar gozümüzdən yaş damla-damla. Cənablar, bir anlıq düşündünüzmü? Verdiyiniz hökmün ağırlığını? Bu hökmün dəhşəti əllimi, yüzmü? Biz necə götürək bu gözdağını?.. Başı kəsiləndə bu məğrur elin Könül fəryadını hiss etdinizmi Qoca Füzulinin, igid Babəkin Etiraz səsini eşitdinizmi? Cənablar, bir damcı mürəkkəblə siz Düşünün, nələrə qol çəkmisiniz? Bir damcı mürəkkəb bir vətəndaşı Qanına bulayıb ikiyə böldü. Bir damcı mürəkkəb olub göz yaşı İllərlə gözlərdən axdı, töküldü. Min ləkə vurdular şərəfimizə Verdik, sahibimiz yenə "ver" - dedi. Lap yaxşı eyləyib doğrudan, bizə Biri "baran" - dedi, biri "xər" - dedi. Bizi həm yedilər, həm dəmindilər, Amma arxamızca gileyləndilər. Hökmü gör nə qədər böyükmüş anın. Möhür də basdılar varağa təkrar. Yox, varağın deyil, Azərbaycanın Köksünə dağ boyda dağ basdı onlar. İmzalı, möhürlü ey cansız varaq, Nə qədər böyükmüş qüvvətin, gücün. Əsrlər boyunca vuruşduq, ancaq Sarsıda bilmədik hökmünü bir gün. Ey kağız parçası, əvvəl heç ikən, Yazılıb, qollanıb yoxdan var oldun. Böyük bir millətin başını kəsən, Qolunu bağlayan hökmdar oldun. ________________Milli Kitabxana______________ 80 Bir eli ikiyə paraladın sən Özün kağız ikən paralanmadın, Köksünə yazıları qəlb atəşindən, Niyə alışmadın, niyə yanmadın? Araz sərhəd oldu, əsdi küləklər, Sular yatağında qalxdı, köpürdü. Üstü dama-dama taxta dirəklər, Çayın kənarıda səf çəkib durdu. Sular, sizdən təmiz, nə var dünyada? Ləkədən xalidir axı qəlbiniz. Bağrınız alışıb niyə yanmadı Bu çirkin əmələ qol qoyanda siz? Ey Araz, səpirsən, göz yaşı sən də Keçdikcə üstündən çölün, çəmənin. Səni arzulara sədd eyləyəndə, Niyə qurumadı suların sənin? Dayanıb Arazın bu tayında mən "Can qardaş" deyirəm, o da "can" deyir. Ey zaman, sorğuma cavab ver, nədən Səsim, yetən yerə əlim yetməyir... Qarışıb gözümdə, qarışıb aləm, Dərd dərdi doğrayır, qəm qəmdən keçir. Arazın üstündən keçə bilmirəm, Araz dərdim olub, sinəmdən keçir. Taxta dirəkləri torpağa deyil, Qoydular Füzuli divanı üstə. Yarıya bölündü yüz, yüz əlli il Gəraylı, bayatı, muğam, şikəstə. Dəmir çəpərləri eşqim, diləyim Tarixim, ənənəm üstə qoydular. Yarıya bölündü canım, ürəyim, Yarıya bölündü Arazda sular. Taxta dirəkləri qoydular, ax, ax!.. Qəlbimin, ruhumun dilimin üstə, Biz güldük, ağladıq, yenə də, ancaq Bir sazın, bir telin, bir simin üstə. Ürəkdən ürəyə körpü? Bir dayan! Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|