Beznazwy-1



Yüklə 1,83 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə14/18
tarix28.06.2018
ölçüsü1,83 Mb.
#52283
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   18

Fuzuli  Gazele 
81 
Twa postać i chód cudowny, jesteś jak kwiat piękna! 
Tyś zjawiskiem jak sen maga i jak wiosna piękna. 
 
Te, peri, przenikają do serc naszych przez oczy. 
Łzy, nie zagradzajcie im drogi, bo ona święta. 
 
Morze wciąż śniąc o twoich ząbkach, odrzuca perły, 
bo każdy, miła, twój ząbek, to prawdziwa perła. 
 
Odmawiając miłości, asceto – myślisz, to męstwo. 
Twoje męstwo jest hańbą! Męstwo to odwaga! 
 
Twój ból, choć nieznośny, nie odrzucaj go, na Boga! 
Lepszy jest ból niż obojętność! I w to wierzę ja! 
 
Łzy moje będą płynąć, dopóki życie się toczy. 
Krynicą jest me serce, karmi oczy do pełna. 
 
I nie bądź obojętny, Fuzuli, jeśli kochasz. 
Bądź czujny, uważny, bo to droga niebezpieczna! 
 


Füzuli  Qəzəllər 
82 
Hüsnün olduqca füzun, eşq əhli artıq zar olur, 
Hüsn nə miqdar olursa, eşq ol miqdar olur. 
 
Cənnət üçün mən’ edən aşiqləri didardən, 
Bilməmiş kim, cənnəti aşiqlərin didar olur. 
 
Eşq dərdindən olur aşiq mizaci müstəqim, 
Aşiqin dərdinə timar etsələr, bimar olur. 
 
Zahidi-xudbin nə bilsin zövqini eşq əhlinin, 
Bir əcəb meydir məhəbbət kim, içən huşyar olur. 
 
Eşq sevdasinə sərf eylər Füzuli ömrünü, 
Bilməzəm, bu xabi-qəflətdən qaçan bidar olur. 
 


Fuzuli  Gazele 
83 
Im większa ich uroda, tym zakochani cierpią więcej. 
Im są piękniejsze nasze peri, tym kochamy je bardziej. 
 
Gdy kto zabrania raju zakochanemu, to jest nieświadom, 
że dla niego rajem jest zobaczenie miłej czym prędzej. 
 
Oddychaj pełną piersią, bo tryska zdrowiem zakochany! 
Gdy leczą zakochanego, to choruje on bardziej. 
 
Zakochany w sobie asceta nie będzie umiał kochać. 
Wiedz, że ten, co osuszy puchar miłości – trzeźwieje szybciej. 
 
Hołdowaniu miłości Fuzuli poświęca swoje życie. 
Czas upływa mu beztrosko, pozwólmy mu śnić dalej. 
 


Füzuli  Qəzəllər 
84 
Saçın əndişəsi təhriki-zənciri-cünunumdur. 
Cünunum dəfinə zikri-ləbi-ləlin füsunumdur. 
 
Diyari-dərd sərgərdaniyəm, hər kim məni istər
Dəlili-rah qətrə-qətrə əşki-laləgunumdur. 
 
Fələkdə bərqi-ahimdən sərasər yandı kövkəblər, 
Qalan odlarda yanmış kövkəbi-bəxti-zəbunumdur. 
 
Gələn navəklərin bir-bir yaxıb, qoymaz bulam zövqin 
Məni hirman oduna yandıran suzi-dərunumdur. 
 
Səri-kuyində könlüm bərqi-ahın sanma bihudə, 
Qaranqu gecə əzmi-kuyin etsəm, rəhnümunumdur. 
 
Ləbi Şirinlərin şövqilə Fərhadi mənəm əsrin
Yanımda cəm olan səngi-məlamət Bisütunumdur. 
 
Füzuli, xali olmaq cami-eyşim safi-səhbadən, 
Nişani-bəxti-nafərcamü iqbali-nigunumdur. 
 


Fuzuli  Gazele 
85 
Kiedy wspominam twoje loki, szaleją moje myśli. 
Jednak wspomnienie rubinu warg ratuje te myśli. 
 
Wędruję po krainie smutku i kto mnie tu znajdzie? 
Ślad mych krwawych łez, miła, tę drogę ci nakreśli. 
 
Błyskawice mych jęków zapaliły gwiazdy na niebie. 
Możesz tam zobaczyć mą gwiazdę, co się ledwie tli. 
 
Spalanie się twoich strzał nie da mi zadowolenia. 
Wciąż płonie we mnie ogień rozłąki, co mnie spopieli. 
 
Nie sądzę, że błyskawice mych oddechów są bez sensu. 
Ta błyskawica, ciemną nocą, twoje miejsce oświetli. 
 
O, Szirin, ja, Farhad wychwalam twoje słodkie usta. 
Gdy chciałem twój portret stworzyć – kamieniami rzucali. 
 
Fuzuli, czasza pozbawiona czerwonego wina 
zapowiada nieszczęście i nic nas już nie ocali. 
 


Füzuli  Qəzəllər 
86 
Ey gül, nə əcəb silsileyi-mişki-tərin var, 
Vey sərv, nə xoş can alıcı işvələrin var! 
 
Acıtdı məni acı sözün, tünd nigahın, 
Ey nəxli-məlahət, nə bəla təlx bərin var! 
 
Peykanları ilə doludur çeşmi-pürabım, 
Ey bəhr, sağınma, sənin ancaq göhərin var! 
 
Ol səngdilə naleyi-zarın əsər etmiş, 
Ey dil, sənə bu zövq yetər, ta əsərin var. 
 
Eşq içrə könül, demə ki, mən bixudəm ancaq, 
Ey qafil, özündən sənin ancaq xəbərin var. 
 
Dedim yetər et cövr, çü xaki-rəhin oldum, 
Dedi ki, yetər cövr sənə ta əsərin var. 
 
Çox baxdığına qəmzə ilən bağrın əzərsən, 
Hər kimə ki, baxmazsan, onunla nəzərin var. 
 
Eşq əhlinə ol mah, Füzuli, nəzər etmiş, 
Sən həm özünü göstər əgər bir hünərin var. 
 


Fuzuli  Gazele 
87 
O, różo, jak piękny zapach piżma we włosach masz! 
Cyprysie, ty kokieterię niezwykłą w sobie masz. 
 
Krzywo na mnie patrzysz i ganisz. Trudno to znieść! 
Drzewo daktylowe, ty smak owocu gorzki masz. 
 
Przez strzały z twych źrenic moje oczy dziś krwawią. 
O dumne morze, nie myśl, że tylko ty perły masz. 
 
Tą o kamiennym sercu mój gorzki płacz poruszył. 
Serce, rób tak dalej, póki wpływ na nią masz. 
 
I nie mów, serce, że ja byłem zaczarowany. 
Ty ignorancie, tylko siebie za mądrego masz. 
 
Proszę ją: „Nie męcz mnie, jestem prochem u twych stóp”. 
Mówi: „Będę cię męczyć, aż powiesz, że dosyć masz”. 
 
Okrutna, twoja kokieteria serce przygniata! 
Męczysz najbardziej biedaka, na którego wpływ masz. 
 
O, Fuzuli, ona – Księżyc, wciąż patrzy na nas. 
Dzisiaj pokaż, że jeszcze honor i hart ducha masz. 
 


Yüklə 1,83 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   18




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə