Beznazwy-1
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
Fuzuli Gazele 67 Tego serca i oka, zawsze twoja strzała dosięgnie! Jakby nie było, zabójcę zawsze kara dosięgnie. Moje serce ciągnie duszę i ciało do twoich drzwi. Ptak zaś bez chrustu zbudować gniazda nie jest w stanie. Chwaląc słodkie usta, dotykam twych czarnych warkoczy. Wabię cię jak fakir węża, co go w jamie zastanie. Moje serce porównało twoje usta do kwiatów. Źle, gdy ktoś przeciętny po najlepszy komplement sięgnie. Jestem suchy jak wiór. Mój jęk dodaje słońcu żaru. Ten jęk zajął już mleczną drogę. Ten jęk nie ustanie! Ma dusza chce ujrzeć jeszcze twą, jak cyprysa postać, ale potop wód z mych łez sprawia, że nie jest w stanie. Ach, miła, Fuzuli pragnie być sługą u twych drzwi. Tajemnicy dochowa. Strzec jej będzie nieustannie. Füzuli Qəzəllər 68 Olur qəddim düta eşqin yolunda, hər bəla görgəc, Təriq əhlinə adətdir təvazö, aşina görgəc. Nihan eşqimi mə’lum etsə aləm, dudi-ahimdən, Əcəb yox kim, gümani-gənc edər xəlq, əjdəha görgəc. Füzun olduqca eşqim gərm olur əşkim gözüm içrə, Əgərçi su bürudət kəsbini eylər həva görgəc. Oxun hər ləhzə kim, canım dələr, könlüm qılar əfğan, Be-eyni eylə kim, fəryad edər itlər, gəda görgəc. Rəvaci-nəqd nəqşi-sikkədəndir, nola qədr etsə Mənə el, cismi-üryanımda nəqşi-buriya görgəc. Məni-dərvişə el həm cövr edər, sən cövr qıldıqca, Kim eylər zülm mən’in, padihaşım, sən rəva görgəc? Füzulini yaşur, ey zə’f, məhvəşlər cəfasından Ki, məhvəşlər qılırlar min cəfa, bir mübtəla görgəc. Fuzuli Gazele 69 Uginam się na drodze miłości. Me nieszczęście widać. Skromni wędrujący pozdrawiają, kiedy druha widać. Sekret mej miłości drażni jak dym, w każdym oddechu. Myślimy o skarbie, czując woń smoka, choć go nie widać. Łzy w mych oczach wzbierają jak sztorm, z powodu tej miłości. Mógłby je ochłodzić wietrzyk zazdrości, lecz go nie widać. Jej zabójcze strzały wyzwalają jęki mego serca. Są głośne, jak szczekanie psa na żebraka, gdy go widać. Ludzie cenią metal, co nosi ślady stempla. Ceniono i mnie, dlatego że na mej skórze ślady bicza widać. Królowo, im bardziej mnie męczysz tym bardziej ludzie męczą. Gdy zechcesz, to dodaj mi nowych tortur, aby było je widać. Słabości! Od złości księżycolicych chroń Fuzuliego! One potrafią ujarzmić nas stokrotnie. I to widać! Füzuli Qəzəllər 70 Xoşam kim, dəmbədəm giryan gözüm ol xaki-padəndir. Ziyanı olmaz ol göz yaşının kim, tutiyadəndir. Dəmadəm mərdümi-çeşmim içər qan zülfü xalından, Bəli əksər mə’aşi əhli-dəryanın qəradəndir. Demə Fərhad qanın tökmüş ancaq eşq şəmşiri, Mənim gör qanlı yaşım kim, bu həm ol macəradəndir. Müənbər sünbülündən almadan bu, olmadım rüsva, Bu rüsvalıq mənə səndən degil, badi-səbadəndir. Hübabi-əşk içində muyi-julidəmlə xoşhaləm, Başımda bu humayun sayə ol ali binadəndir. Vəfa rəsmin unutmuşsan deyə, incinməzəm zira, Bu kim, məndən cəfa kəm eyləməzsən, həm vəfadəndir. Kəmali-hüsni-məşrəb, ari olmaqdır təərrüzdən, Riya əhlinə həm çox e’tiraz etmək riyadəndir. Füzuli, tökmə çox yaş, ehtiyat et getməsin nagəh Gözündən sürmə kim, xaki-rəhi-əhli-səfadəndir. Fuzuli Gazele 71 Słodkie są moje łzy, co je leję w prochu u stóp twych. Nie zaszkodzą mi te łzy, bo są lekiem dla oczu mych. Oczy ożywił mi widok twych loków i pieprzyków. Zaś ludzie morza korzystają z darów piasków morskich. Nie myśl, że tylko Farhada zamęczał miłości miecz. Moja krew się leje z powodu historii podobnych. Nie wąchając ambry twych włosów, nie jestem zhańbiony. Hańbę przyniósł poranny wietrzyk, lecz nie szukam winnych. Tonę we łzach i nie dbam o zmierzwioną czuprynę. Ich czerń pochodzi od Boga, a nie mam bogactw innych. Nie odwracam się i nie zarzucę ci braku wierności. Wiernie obdarzasz mnie męką, choć nie szukam tu winnych. Najlepiej jest służyć Panu i odrzucić agresję. Hipokryci hipokryzję widzą tylko u innych. Fuzuli, nie wylewaj łez tak obficie, bo zmyjesz nimi z oczu kurz przyniesiony tu stopami świętych. Füzuli Qəzəllər 72 Qəbrim daşina kim, qəm odundan zəbanədir, Tə’n oxun atma kim, xətəri çox nişanədir. Eylər qədəh zəmanə qəmin dəf’, qaliba, Dövri-qədəh müxalifi-dövri-zəmanədir. Qaldırdı əşk dün məni ol asitanədən Kim, məqsədim mənim dəxi ol asitanədir. Vaiz sözünə tutma qulaq, qafil olma kim, Qəflət yuxusunun səbəbi ol fəsanədir. Nəzr etmişəm fəraqinə kim, yox nihayəti, Nəqdi-sirişkimi ki, tükənməz xəzanədir. Can verməyimmi ğürbətə kim, bimi-tə’nədən Yadi-vətən fəğanıma sənsiz bəhanədir. Ey dil, həzər qıl atəşi-ahinlə yanmasın Cismim ki, dərd quşlarına aşiyanədir. Məndən, Füzuli, istəmə əş’ari-mədhü zəmm, Mən aşiqəm, həmişə sözüm aşiqanədir. Fuzuli Gazele 73 Nagrobek na mej mogile rozpalony od żalu. Nie rzucaj nań strzał potępień, nie wzbudzaj już lęku. Tylko puchar wina może złagodzić żal. Lecz często, mknący kołowrót życia jest przeciwny temu winu. Dziś potok łez oderwał mnie od progu ukochanej, choć mym stałym celem jest przekroczenie tego progu. Nie słuchaj słów wróża, bo on chce, abyś nic nie wiedział. Ich celem jest, byśmy zawsze pozostawali w mroku. Niechaj ta rozłąka bez końca będzie mą ofiarą. Niewyczerpany skarb łez będę przelewał co roku. Z powodu drwin nie trzeba duszy oddawać obczyźnie. Tęsknota po ojczyźnie bez ciebie, to powód płaczu. Strzeż się serce, nie spal się w ogniu tęsknego oddechu. Moje ciało – gniazdo ptaka – to serce pełne żalu. Fuzuli, nie proś o wiersze pogodne i rzeczowe. Zakochany pisze tylko gazele pełne czaru. Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|