Beznazwy-1
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
Füzuli Qəzəllər 102 Zövq şövqilə cəhan qeydin çəkən zəhmət çəkər, Əhli-zövq oldur kim, ondan daməni-himmət çəkər. Gün çəkər yerdən gögə hər dəm qübari-rahini, Tutiya içün, bəli, yerdən gögə minnət çəkər. Ey çəkən qeyr ilə pünhan bəzm edib mey gah-gah, Yad qıl ondan ki, bəzmin yad edib həsrət çəkər. Xali etmiş qeyrdən zülfün xəyali könlümü, Nola sahibkəşf ilə bir ömrdür xəlvət çəkər. Çək, səbuhi, sübh nəqqaşinə ərzi-ariz et, Böylə çəksin gər fələk lövhinə bir surət çəkər. Sərvqamətlər səmənrüxsarələr toprağıdır, Hər səmən kim, açılır, hər sərv kim, qamət çəkər. Qətreyi-əşkim qətarı, sinə çakindən girib, Tən evinə dışradan bari-qəmü möhnət çəkər. Ey Füzuli, baxmayam ta qeyrə, hər xunin müjə Atəşin bir mildir kim, çeşmimə qeyrət çəkər. Fuzuli Gazele 103 Mąk dozna ten, kto stale myśl o rozkoszy w sobie nosi. Błogosławiony jest ten, co mądrość nad rozkoszą wznosi. Słońce w każdej chwili pył z twej drogi ku niebu unosi. Ono zmienia kurz w maść i człowiek oczy ku niebu wznosi. O ty, który na biesiadach z obcymi kielich wysuszasz, lecz nie zapomnij na tej zabawie, kto w sercu cię nosi. Przestałem myśleć o innych. O twych lokach tylko marzę. Cóż z tego, kiedy ona przy mnie zasłony nie unosi. Pokaż choć swe lico temu, co maluje poranek. Może artysta twój obraz na nieboskłonie umieści. Twoje piękno można porównać z cyprysem i jaśminem. Ich czarujący zapach zawsze ku niebu się unosi. Krople łez, co są jak klucze ptaków, spadają mi na pierś. I dusza moja ciężkie brzemię nieszczęść przez ciebie nosi. Aby Fuzuli nie patrzył na inne, jej ostra rzęsa jak igła oślepiła mu oczy. Teraz bielmo nosi. Füzuli Qəzəllər 104 Qəmzə peykanın gözün mən mübtəladən saxlamaz, Sərf edər əhli-nəzər nəqdin gədadən saxlamaz. Dil nədir yanımda çün qılmaz məni qəmdən xilas, Çəkmən ol tə'viz barın kim, bəladən saxlamaz. Canə cismim ol xədəngi-qəmzədən olmaz pənah, Hiç cövşən kimsəni tiri-qəzadən saxlamaz. Eşqdən bir dəm təni-suzanı dur etməz fələk, Vəh necə fanusdur, şəmi həvadən saxlamaz. Aləmi şeyda qılır, gər olsa gözdən həm nihan, Bir pərivəş kim, səri-zülfün səbadən saxlamaz. Eylərəm bixud fəğan, gördükcə kuyin itlərin, Aşina razi-nihanın aşinadən saxlamaz. Bisəbəb sanmın Füzulinin məlamət çəkdiyin, Bixəbərdir, məşrəbin əhli-riyadən saxlamaz. Fuzuli Gazele 105 Wielbiącym spojrzeniem me oko strzał twych nie zatrzyma. Człowiek myślący nie trwoni pieniędzy, lecz je zatrzyma. Żadne serce nie może uchronić się przed nieszczęściami. Na nic mi talizman, bo on złego losu nie zatrzyma. Moje ciało nie uchroni duszy od strzał kokieterii. Tak samo żaden pancerz strzał złego losu nie zatrzyma. A czy niebiosa mogą powstrzymać płomienie miłości? Czy świeca płonąca w lampionie powiew wiatru wytrzyma? Peri poraża wokół swym pięknem, choć jest za zasłoną. Jednakże jej fryzura, pod chustą, wiatru nie przetrzyma. W dzikiej furii zazdroszczę psom, co warują pod jej bramą. Wierny druh, wobec druha, żadnych sekretów nie zatrzyma. I nie myśl, że Fuzuli bez powodu jest potępiany. On nieświadom, przed hipokrytami, swej pasji nie ukrywa. Füzuli Qəzəllər 106 Biz cahan məmurəsin mə'nidə viran bilmişiz Afiyət gəncin bu viran içrə pünhan bilmişiz. Gər özün dana bilir təqlid ilə surətpərəst, Aləmi-təhqiqdə biz onu nadan bilmişiz. Bixəbərlər şərbəti-rahət bilirlər badeyi, Biz həkimi-vəqtiz, onu tökmüşüz, qan bilmişiz. Bilmişiz kim, mülki-aləm kimsəyə qılmaz vəfa, Ol zamandan kim, onu mülki-Süleyman bilmişiz. Ayrı bilmişsən, Füzuli, məscidi meyxanədən, Səhv imiş ol kim, səni biz əhli-irfan bilmişiz. Fuzuli Gazele 107 Dziś ten świat za całkowicie rozbity uznaliśmy. Zdrowy rozsądek, jako ukryty skarb, uznaliśmy. Powierzchowny naśladowca często za mędrca się ma. W logice świata, za ignoranta go uznaliśmy. Oni właśnie mocne wino biorą za słodki szerbet. My, wiedzący, za przelaną krew je uznaliśmy. Wiemy, że bogactwo światu nie dochowa wierności, a my je za królestwo Salomona uznaliśmy. Fuzuli, winiarnię i meczet trzeba móc rozdzielić. Błędem jest, że cię za znawcę irfanu uznaliśmy. Füzuli Qəzəllər 108 Öylə sərməstəm ki, idrak etməzəm dünya nədir, Mən kiməm, saqi olan kimdir, meyü səhba nədir. Gərçi canandan dili-şeyda üçün kam istərəm, Sorsa canan, bilməzəm kami-dili-şeyda nədir. Vəsldən çün aşiqi müstəğni eyler bir vüsal, Aşiqa mə'şuqdən hərdəm bu istiğna nədir? Hikməti-dünyavü mafiha bilən arif degil, Arif odur bilməyə dünyavü mafiha nədir. Ahü fəryadın, Füzuli, incidibdir aləmi, Gər bəlayi-eşq ilə xoşnud isən, qovğa nədir? Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|