486
çəkməyən sükutdan sonra həmsöhbəti əlavə etdi:
— Siz mənim ürəyimlə oynamaq üçün çox nəcibsiniz.
Apreldə danışdığımız vaxtdan bəri mənə münasibətiniz
dəyişməyibsə, dərhal deyin. Mənim hisslərim və bütün
düşüncəm dəyişməz qalır. Ancaq sizin bir kəlmə sözünüz
kifayətdir ki, mən bir də bu haqda heç vaxt danışmayım.
Onun vəziyyətinin naqolaylığım bütün qəlbi ilə dərk
edən Elizabet özünü cavab verməyə məcbur etdi. O, o
qədər bəlağətli olmasa da, dərhal ona bildirdi ki, aradan
keçən müddətdə ona tamamilə başqa cür baxmağa
başlayıb və hazırda onun bugünkü zəmanətini
minnətdarlıq və sevinclə qəbul edir.
Darsi hələ heç vaxt onu indiki kimi çulğayan belə
xoşbəxtlik hissi yaşamamışdı. O bunu elə odlu-alovlu və
dərin hissiyyatlı sözlərlə ifadə etməyə çalışdı ki, bunlar
yalnız gerçək ehtirasın bürüdüyü insanda tapıla bilərdi.
Elizabet onun gözlərinə baxmaq qabiliyyətində olsaydı,
səmimi heyranlıq ifadəsinin onlan necə boyadığım
görərdi. Ancaq baxmağa cürət etməsə də, onu dinləyə
bilirdi. Darsi Elizabetin ondan ötrü necə mühüm olduğunu
dediyi vaxt onun qıza bağlılığı getdikcə daha da dəyərli
olurdu.
Onlar
hara
getdiklərini
özləri
də
bilmədən
irəliləyirdilər. Diqqəti nəsə başqa bir şeyə cəmləmək üçün
həddən artıq çox şeyi düşünmək, hiss etmək, danışmaq
lazım idi. Tezliklə Elizabet aşkarladı ki, çox şeydə
birbirini anlamalan üçün ledi Ketrinin səyləri onlara
kömək edib. Xala, doğrudan da, Londondan keçərkən
downloaded from KitabYurdu.org
487
onunla görüşüb və özünün Lonqborna səfəri, səfərin
səbəbi və Elizabetlə söhbəti barədə ona danışıb. Ledi
Ketrin xüsusilə vurğulayıb ki, miss Bennetin cavablan
onun həyasızlığını və korlanmış olduğunu sübut edib.
Əlbəttə, o, inanırmış ki, bu ona Lonqbornda ala bilmədiyi
zəmanəti bacısı oğlundan almaqda kömək edəcək. Ancaq
zati aliləri üçün daha pis olub, onun hekayəti əks-təsir
göstərib.
—
Bu, məndə ona ümid yaratdı ki, — Darsi əlavə etdi,
— indiyə qədər bu barədə arzulamağa belə cürət
etməmişdim. Mən sizin dürüstlüyünüzü bilir və
anlayırdım ki, siz qəti şəkildə mənə qarşı olsanız, bu
barədə xalama düzünü də deyərdiniz.
O qızarıb gülərək dedi:
—
Ah, bəli, siz mənim səmimiyyətimlə tanışsınız.
Tamamən hesab edə bilərdiniz ki, mən buna qadirəm. Sizi
üzünüzə qarşı söyüb-biabır edəndən sonra, əlbəttə, sizin
haqqınızda öz rəyimi qohumlarınızdan kiməsə söyləmək
mənim əlimdə çətin deyildi.
— Məgər siz mənim haqqımda layiq olmadığım nəsə
demişdiniz? Sizin mənim haqqımdakı rəyiniz yanlış
məlumatlara əsaslansa da və yalan zəminlərdən
qaynaqlansa da, həmin axşam mənim davranışım ən sərt
mühakiməyə layiq idi. O, bağışlanmaz idi. Mən o barədə
lərzəyə gəlmədən xatırlaya bilmirəm.
— Gəlin, həmin axşam kimin günahının çox olması
barədə mübahisə etməyək, — Elizabet dedi. — Ciddi
mühakimə etsək, bizim hər birimiz özünü qüsursuz
downloaded from KitabYurdu.org
488
aparmayıb. Ümid edirəm ki, o zamandan bəri biz hər
ikimiz bir qədər nəzakət yığmışıq.
— Mən özümü elə asan bağışlaya bilmirəm. O zaman
nə danışdığım, davranışım, ədalanm, sözlərimə dair
yaddaşım bütün bu aylar ərzində mənə rahatlıq verməyib.
Sizin haqlı qınağınızı heç zaman unutmaram. O zaman siz
belə demişdiniz: “Əgər siz özünüzü alicənab insana
yaraşan şəkildə aparsaydınız...”. Siz bilmirsiniz, təsəvvür
edə bilməzsiniz, bu
cümləylə mənə necə ağrı-acı verdiniz. Yalnız bir müddət
keçəndən sonra mən, etiraf edim ki, sizin nə qədər haqlı
olduğunuzu anladım.
— Ancaq mənim hətta ağlıma da gəlmədi ki, bu sözlər
sizə belə təsir göstərə bilər. Qətiyyən düşünmədim ki,
onlar sizə bərk toxunacaq.
— Buna asanca inanıram. Siz axı gerçəkdən də hesab
edirdiniz ki, mən təbii insan duyğularından məhrumam.
Sizin üzünüzdə olan ifadəni heç vaxt unutmayacağam —
o zaman ki, siz dediniz, mən sizi qəbul etmənizə
yönəldəcək evlilik təklifi etmək üçün heç bir üsul tapa
bilməzdim.
— Xahiş edirəm, həmin axşam mənim dediklərimi
daha artıq təkrar etməyəsiniz. Bütün bunlar səhv idi və
unudulmalıdır. O barədə xatırlamaq mənə artıq çoxdan
xəcalət verir.
Darsi öz məktubuna toxundu.
— Maraqlıdır, — o soruşdu, — o sizi mənim barəmdə
daha yaxşı düşünməyə dərhalmı vadar etdi? Onu
downloaded from KitabYurdu.org
489
oxuduğunuz zaman inandınızmı?
Elizabet məktubun onda hansı təəssürat yaratdığından
və qərəzinin necə tədricən çəkildiyindən danışdı.
— Mən bilirdim ki, — Darsi dedi, — o sizi ağrıdacaq.
Ancaq bu, zəruri idi. Ümidvaram ki, siz onu məhv
etmisiniz? Bu saat siz o məktubun bəzi yerlərini, xüsusilə
də birinci hissəsini təkrarən oxusaydınız, mənim üçün
xoşagəlməz olardı. Ayrı-ayrı cümlələri xatırlayıram, buna
görə mənə nifrət etmək olar.
— Hesab edirsinizsə ki, mənim bağlılığımın
möhkəmliyi üçün bu vacibdir, onu yandıraram. Ancaq o
mənim duyğularıma təsir göstərə bilməz — onlar o qədər
də dəyişkən deyillər. Hərçənd hər ikimiz bilirik ki, nədən
onlar dəyişirlər.
— Bu məktubu yazanda, — Darsi qeyd etdi, — mənə
elə gəlirdi ki, soyuq və sakitəm. Ancaq indi bilirəm ki, o
məktub yüksək ruhi gərginlik dəqiqələrində yazılıb.
— Əvvəldə məktub doğrudan da kəskindir, hərçənd
sonradan tamam başqa cür olur. Vidalaşma frazası
şəfqətin özüdür. Ancaq gəlin o barədə düşünməyək. Onu
yazanın və oxuyanın hissləri o dərəcədə dəyişib ki, onunla
bağlı xoşagəlməz hallar unudulmalıdır. Mənim sizi hələ
tanış edəcəyim fəlsəfi
prinsiplərdən birində deyilir: “Nəyisə yalnız sənə zövq
verəcəyi halda xatırla”.
— Etiraf edim ki, mən belə fəlsəfəni o qədər də
yüksək dəyərləndirmirəm. Xatirələrinizdə özünüzü heç
nədə qınamağınız o qədər mümkün deyil ki, sizin
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |