Бисмиллащир-рящманир-рящим



Yüklə 2,84 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/67
tarix22.11.2017
ölçüsü2,84 Kb.
#11621
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   67

F
ə
ls
ə
f
ə
 term
i
nl
ə
r
i
n
i

i
zahl
ı
 l
üğə
t
i
 
 
 

İlkin  fəlsəfi  dünyagörüşü  səciyyələndirən  anlayışların 
yaranması  müasir  türk  dillərinin  əsasında  dayanan  qədim  oğuz 
dilidir.  Belə  ki,  bu  dövrdə  yazılı  ədəbi  dilin  inkişafına  qədərki 
həyatın müxtəlif sahələri ilə  əlaqədar  yeni  yaranan sözlərin şifahi 
olaraq  əmələ  gəlməsi  prosesi  başladı.  Bu  dövrdəki  fəlsəfi 
terminləri  qədim  türk  yazılı  abidələrinin  dillərində  keçən  və 
dünyagörüşü və ətraf mühiti ehtiva edən sözlər təşkil edirdi. Orta 
əsrlərdən  etibarən  isə  dil  ərəb  mənşəli  sözlərin  böyük  təsirinə 
məruz  qalmağa  başladı.  Bu  dövr  Azərbaycan  dilinin  inkişaf 
tarixində uzun bir prosesi əhatə edir.  
Təbii  ki,  müxtəlif  sahələrdə  terminlərin  formalaşması  və 
inkişafı    xalqın  həyat  tərzi,  ictimai-siyasi  mühitlə  bilavasitə 
əlaqədardır. Azər-baycanı rus işğalı dövrü ərzində ictimai həyatın 
demək  olar  ki,  bütün  sahələrində  işlətdiyimiz  dil  üslublarına    rus 
və  avropa  mənşəli  sözlərin  böyük  axını  başladı.  Ərəb  dilindəki 
fəlsəfi  terminologiyanın  böyük  bir  qisminin  yerini  artıq  məhz  bu 
dildəki ifadələr alırdı.  Lüğətdən ixtisasçılar, tələbə və müəllimlər, 
doktorantlar, tərcüməçi-lər, eləcə də fəlsəfə ilə məşğul olan və  ya 
maraqlanan şəxslər istifadə edə bilərlər.  
Sizə  təqdim  olunan  bu  lüğət  günümüzün  aktuallığından 
qaynaqlanaraq  bilavasitə  bu  sahədə  mövcud  olan  terminləri 
toplayıb  izahını  verməklə  ixtisas  sahibi  olan  mütəxəssislərin    o 
cümlədən  fəlsəfi  əsərləri  oxuyarkən  ortaya  çıxan  çətinlikləri 
mümkün qədər qarşısını almaq məqsədi daşıyır. 
 
Terminologiya Komissiyasının sədr müavini, 
filologiya elmləri doktoru, professor Sayalı Sadıqova 


Ad
i
l
ə
 N
ə
z
ə
rova 
 
 

 
QISALTMALAR VƏ ĠġARƏLƏRĠN ġƏRHĠ 
 
? – sözün altından çəkilən xətt onun normal səslənməsindən iki 
dəfə artıq uzun tələffüz ediləcəyini bildirmək üçündür. ―Ayna‖ və 
―arif‖ sözlərində birinci a hərfinin tələffüzü kimi.  
Pref. – prefiks, sözlərin əvvəlinə artırılan şəkilçilərdir. 
Suf. – sözlərin sonuna artırılan şəkilçilərdir. 
Alm. – alman dili 
Ing. – ingilis dili 
Ru. – rus dili 
Az. – azərbaycan dili 
əs.tr.  –  əski  türkcə,  bəzi  hallarda  Azərbaycanda  mövcud  olan 
əski əlifba ilə eyni olur.  
Os.tr. – osmanlı türkcəsi 
ər. – ərəb dili 
far. – fars dili 
Fr. – fransız dili 
Yun. – yunan dili 
Ru. – rus dili  
Müən.  –  müənnəs,  ərəb  dilində  qadın  cinsinə  aid  olan  sözlər. 
Ərəb  dilində  qadın  cinsinə  aid  olan  sözləri  kişi  cinsinə  aid 
olanlardan  fərqləndirmək  üçün  sözlərin  sonuna  ―ətun‖  şəkilçisi 
artırılırdı. Misal üçün ―cəmiun‖, ―cəmiatun. Yalnız bir çox halda 
kişi  cinsində  olan  sözə  müənnəslik  bildirən  şəkilçi  artırdıqda 
sözün mənası da dəyişir.  
Müz.  -  ərəb  dilində  kişi  cinsinə  aid  sözlər.  Bu  səzlərin  sonu 
adətən təmərbutə (ətun) hissəciyi ilə qurtarmır.  


F
ə
ls
ə
f
ə
 term
i
nl
ə
r
i
n
i

i
zahl
ı
 l
üğə
t
i
 
 
 

 
 

ABSURD  [alm. = ing.  Absurd;  fr. Absurde;  osm.  tr.  abes; ər. 
ظجع]  –  avropa  mənşəli  bu  kəlmə  dilimzə  bizim  gündəlik 
həyatımızda  vərdiş  etdiyimiz  və  düzgün  təfəkkür  tərzinin  əsasını 
təşkil edən məntiqin qaydalarının əksinə çıxan, onlara  əhəmiyyət 
verməyən,  aralarında  məntiqi  əlaqənin  pozulması  kimi  tərcümə 
edilir.  Absurd  və  absurdluq  təfəkkürdə  və  reallıqda  mövcuddur. 
İnsan bəzən real  həyatda müşahidə  etdiyi  hər hansı  bir hadisəni, 
yaxud  şeyi  məntiqi  cəhətdən  izah  etməkdə  çətinlik  çəkir  və  bu 
ona  absurd  –  qeyri  məntiqi  kimi  görünür.  Lakin  insana  bəzən 
absurd  təzhürü  bağışlayan,  onun  məntiqi  analizindən  kənarda 
qalan  şey,  hal  və  ya  hadisələrə  qeyri  –  həqiqi  anlamı  yükləmək 
olmaz.  Kəlmə  dilimizdə  özünün  orijinal  orfoepik  formasını 
qorumuşdur.  
ABA  –  dilimizin  daha  qədim  kəlmələrindəndir.  Bəzi  türk 
dillərində hələ də işlənməkdədir. ―Hörmətəlayiq adam‖ deməkdir. 
Aba  kəlməsi  qədim  türk  dillərində  çox  işlənir  və  müxtəlif 
mənaları  ifadə  edirdi.  ―Ana‖,  ―abla‖  və  ―baba‖  mənasında  da 
işlədilmişdir.. 
ABĠ  -  əski  türk  dillərində  ―can,  ruh‖  mənasını  ifadə  edərdi, 
bundan  başqa  məcazi  mənada  ―soyuqluq‖  mənasına  da  gəlirdi.  
Farscadaki  ab+i  sözü  ilə  eyniləşdirmək  olmaz.  Müasir  türkcədə 
isə  abi  sözü  ağabəy  sözünün  qısaldılmış  formasında  böyük 
qardaşa və özündən böyüklərə xitabən işlədilir.  


Yüklə 2,84 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   67




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə