F
ə
ls
ə
f
ə
term
i
nl
ə
r
i
n
i
n
i
zahl
ı
l
üğə
t
i
5
İlkin fəlsəfi dünyagörüşü səciyyələndirən anlayışların
yaranması müasir türk dillərinin əsasında dayanan qədim oğuz
dilidir. Belə ki, bu dövrdə yazılı ədəbi dilin inkişafına qədərki
həyatın müxtəlif sahələri ilə əlaqədar yeni yaranan sözlərin şifahi
olaraq əmələ gəlməsi prosesi başladı. Bu dövrdəki fəlsəfi
terminləri qədim türk yazılı abidələrinin dillərində keçən və
dünyagörüşü və ətraf mühiti ehtiva edən sözlər təşkil edirdi. Orta
əsrlərdən etibarən isə dil ərəb mənşəli sözlərin böyük təsirinə
məruz qalmağa başladı. Bu dövr Azərbaycan dilinin inkişaf
tarixində uzun bir prosesi əhatə edir.
Təbii ki, müxtəlif sahələrdə terminlərin formalaşması və
inkişafı xalqın həyat tərzi, ictimai-siyasi mühitlə bilavasitə
əlaqədardır. Azər-baycanı rus işğalı dövrü ərzində ictimai həyatın
demək olar ki, bütün sahələrində işlətdiyimiz dil üslublarına rus
və avropa mənşəli sözlərin böyük axını başladı. Ərəb dilindəki
fəlsəfi terminologiyanın böyük bir qisminin yerini artıq məhz bu
dildəki ifadələr alırdı. Lüğətdən ixtisasçılar, tələbə və müəllimlər,
doktorantlar, tərcüməçi-lər, eləcə də fəlsəfə ilə məşğul olan və ya
maraqlanan şəxslər istifadə edə bilərlər.
Sizə təqdim olunan bu lüğət günümüzün aktuallığından
qaynaqlanaraq bilavasitə bu sahədə mövcud olan terminləri
toplayıb izahını verməklə ixtisas sahibi olan mütəxəssislərin o
cümlədən fəlsəfi əsərləri oxuyarkən ortaya çıxan çətinlikləri
mümkün qədər qarşısını almaq məqsədi daşıyır.
Terminologiya Komissiyasının sədr müavini,
filologiya elmləri doktoru, professor Sayalı Sadıqova
Ad
i
l
ə
N
ə
z
ə
rova
6
QISALTMALAR VƏ ĠġARƏLƏRĠN ġƏRHĠ
? – sözün altından çəkilən xətt onun normal səslənməsindən iki
dəfə artıq uzun tələffüz ediləcəyini bildirmək üçündür. ―Ayna‖ və
―arif‖ sözlərində birinci a hərfinin tələffüzü kimi.
Pref. – prefiks, sözlərin əvvəlinə artırılan şəkilçilərdir.
Suf. – sözlərin sonuna artırılan şəkilçilərdir.
Alm. – alman dili
Ing. – ingilis dili
Ru. – rus dili
Az. – azərbaycan dili
əs.tr. – əski türkcə, bəzi hallarda Azərbaycanda mövcud olan
əski əlifba ilə eyni olur.
Os.tr. – osmanlı türkcəsi
ər. – ərəb dili
far. – fars dili
Fr. – fransız dili
Yun. – yunan dili
Ru. – rus dili
Müən. – müənnəs, ərəb dilində qadın cinsinə aid olan sözlər.
Ərəb dilində qadın cinsinə aid olan sözləri kişi cinsinə aid
olanlardan fərqləndirmək üçün sözlərin sonuna ―ətun‖ şəkilçisi
artırılırdı. Misal üçün ―cəmiun‖, ―cəmiatun. Yalnız bir çox halda
kişi cinsində olan sözə müənnəslik bildirən şəkilçi artırdıqda
sözün mənası da dəyişir.
Müz. - ərəb dilində kişi cinsinə aid sözlər. Bu səzlərin sonu
adətən təmərbutə (ətun) hissəciyi ilə qurtarmır.
F
ə
ls
ə
f
ə
term
i
nl
ə
r
i
n
i
n
i
zahl
ı
l
üğə
t
i
7
A
ABSURD [alm. = ing. Absurd; fr. Absurde; osm. tr. abes; ər.
ظجع] – avropa mənşəli bu kəlmə dilimzə bizim gündəlik
həyatımızda vərdiş etdiyimiz və düzgün təfəkkür tərzinin əsasını
təşkil edən məntiqin qaydalarının əksinə çıxan, onlara əhəmiyyət
verməyən, aralarında məntiqi əlaqənin pozulması kimi tərcümə
edilir. Absurd və absurdluq təfəkkürdə və reallıqda mövcuddur.
İnsan bəzən real həyatda müşahidə etdiyi hər hansı bir hadisəni,
yaxud şeyi məntiqi cəhətdən izah etməkdə çətinlik çəkir və bu
ona absurd – qeyri məntiqi kimi görünür. Lakin insana bəzən
absurd təzhürü bağışlayan, onun məntiqi analizindən kənarda
qalan şey, hal və ya hadisələrə qeyri – həqiqi anlamı yükləmək
olmaz. Kəlmə dilimizdə özünün orijinal orfoepik formasını
qorumuşdur.
ABA – dilimizin daha qədim kəlmələrindəndir. Bəzi türk
dillərində hələ də işlənməkdədir. ―Hörmətəlayiq adam‖ deməkdir.
Aba kəlməsi qədim türk dillərində çox işlənir və müxtəlif
mənaları ifadə edirdi. ―Ana‖, ―abla‖ və ―baba‖ mənasında da
işlədilmişdir..
ABĠ - əski türk dillərində ―can, ruh‖ mənasını ifadə edərdi,
bundan başqa məcazi mənada ―soyuqluq‖ mənasına da gəlirdi.
Farscadaki ab+i sözü ilə eyniləşdirmək olmaz. Müasir türkcədə
isə abi sözü ağabəy sözünün qısaldılmış formasında böyük
qardaşa və özündən böyüklərə xitabən işlədilir.
Dostları ilə paylaş: |