F
ə
ls
ə
f
ə
term
i
nl
ə
r
i
n
i
n
i
zahl
ı
l
üğə
t
i
137
MÜTƏMADĠ [alm. Kontinuierlich; fr. Continu; ing.
Continuous; lat. Continium; osm. tr. metamadi; ər.
يدآّزِ] – öz
daxilində daimi
olaraq davam edən, gedən zaman.
MÜTƏSƏVVĠF – Təsəvvüflə məşğul olan.
MÜTLƏQ [alm. Absolut; fr. Absolu; ing. Absolute; lat.
Absolutus = həll olan, osm. tr. mütləq; ər.
كٍطِ] – öz başına var
olan, heç bir şeylə bağlı olmayan, müstəqil, şərtsiz. Heç bir şeylə
məhdudlaşdırılmayan. Metafizikada olduğu kimi, düşüncədə də
heç bir başqa şeylə bağlı olmayan və varlıq səbəbini özündə
daşıyan şey. Heç nədən asılı olmayıb, sərhəd tanımayan, müstəqil
olaraq baş verən hal və hadisələri ifadə edən məfhum. Həqiqətdə
olan mütləqlik öz ifadəsini insan düşüncəsində tapır.
MÜTLƏQĠYYƏT [alm. Absolutismus; fr. Absolutisme; ing.
Absolutism; osm. tr. mutlakiyet; ər.
خٍمٍطِ] – ideyaları, normaları.
Terminləri doqmatik bir formada saf olaraq qoyan görüş. Saf
dəyərlərin, saf doğrularım ortaya çıxdığını müdafiə edən görüş.
MÖVCUDLUQ [ər.
خٌدٛﺟِٛ]– bir-birilə əlaqədə və qarşılıqlı
təsir halında dəyişən şeylərin bütün rəngarəngliyi.
MÜQAYĠSƏ [ər.
خغٌبمِ]- obyektlər arasındakı oxşarlıq və ya
fərq əlamətini [yaxud hər ikisi birlikdə] müəyyən etmək məqsədi
ilə onların bir-birilə tutuşdurulması, fərqləndirilməsi.
MÜQƏDDƏM [alm. Antecedent; fr. Antècèdent; ing.
Antecedent; lat. Antecedens; osm. tr. mukaddem; ər.
ٌّ
َذمِ] –
məntiqdə nəticənin çıxardığı prinsip və yaxud prinsiplər.
MÜQƏDDĠMƏLƏR [ər.
خِذمِ]– məntiqdə, əqli nəticələrdə
yeni mühakimənin [nəticənin] alındığı
mühakimələr.
Ad
i
l
ə
N
ə
z
ə
rova
138
MÜQƏDDƏS [alm. Heilig; fr. Saint; ing. Saint, holy; sanctu;
osm. tr. kutsi;
طذمِ] – Tanrıya həsr edilmiş olan, Tanrıya aid olan,
bütün var olanların, yer üzünə bağlı olanın üstündə yüksələn, on-
dan tamamilə başqa olan. Yaxud da əxlaqi yetişkənliyə çatan, bu
yolla Tanrıya yaxınlaşan insanların necəliyi. [Əzizlər, övliyalar,
kəramət sahibləri].
طَّذل [ًَّعف] [ًعفِ] طذمِ
MÜLAHĠZƏ [ər.
حضُِ٘] – müasir formal məntiqdə müəyyən
dildə verilən təklif; onun həqiqiliyinə [həqiqidir, yalandır] və ya
modallığına [ehtimaldır, mümkündür, mümkün deyil, zəruridir və
s.] verilən qiymətlərlə əlaqədər nəzərdən keçirilir.
MÜLKĠYYƏT [ər.
خٍىٍِ]
– hər hansı obyektlərin subyektə
məxsus olması.
MUXTARĠYYƏT [alm. Autonomie; fr. Autonomie; ing.
Autonomy; yun. Autos – öz, nomiso – qayda; osm. tr. muhtariyet]
– bir adamın, bir cəmiyyətin özünün qoyacağı qaydalara özünün
tabe olacağı.
muxtariyyət : is. [ər.] Daxili qanunvericilik və
idarəetmə işlərində sərbəst
olma hüququ; özünüidarə.
MÜNASĠBƏT[ər.خجعبِٕ] bütün hadisələrin qarşılıqlı əlaqə anı.
MÜTLƏQ [ər. كٍزِ] – ―özü onun özü üçün kafi olan‖ digər
heç bir şeydən asılı olmayan, bütün mövcudiyyatı özündə əks
etdirən və onu yaradan əbədi, sonsuz, şərtsiz, bitkin və dəyişməz
subyekti ifadə etmək üçün idealist fəlsəfəsində işlənir.
MÜHARĠBƏ [ər. خثسآِٙ]dövlətlərin və bu dövlətlər daxilində
siniflərin siyasətinin zorakılıqla davam etdirilməsindən ibarət olan
ictimai-siyasi hadisə.