F
ə
ls
ə
f
ə
term
i
nl
ə
r
i
n
i
n
i
zahl
ı
l
üğə
t
i
143
haqqında vacib, qeyri-mümkün və caiz olan şeyləri və
xüsusiyyətləri bilib, beləcə təsdiq etməkdir.
NÜMAYĠġ [alm.=ing. Demonstration; fr. Dèmonstration; lat.
Demonstratio; osm. tr. bürhan; tr. Tanıtlama; ər. ٌاهشت] – önə
sürülən bir müdafiənin həqiliyini məntiqi metodla göstərmək,
nəticənin doğruluğunu göstərmək üçün, doğru olaraq məlum olan
yaxud da doğru sayılan ilkinlərə əsaslanaraq edilən mənalı
göstəriş.
NEÇƏLĠK [alm. Quanität; fr. Quanitè; ing. Quantity; lat.
Quantitas; yun. Posofei; osm. tr. kemiyet; ər. حًَُّك] – ölçülə bilən,
azalıb çoxala bilən böyüklük, necə, nə qədər, nə böyüklükdə–
kimi sualların qarşılığı.
NECƏLĠK [alm. Qualität; fr. Qualitè; lat. Qualitas; yun.
Poiotes; tr. keyfiyet; ər. خ
ٍَّفٍو]
NEQATĠV [alm. Negativ; fr. Nègati; ing. Negative; osm. tr.
menfi; ər.] – pozitiv olmayan, pozitivin əksi, neqativ enerji,
neqativ rəy və s.
NEMƏT [ər. خّعٔ]– müsbət sərvəti ifadə etmək üçün fəlsəfədə
işlədilən ən geniş anlayış.
NEOPOZĠTĠVĠZM – XX əsr fəlsəfəsinin cərəyanlarından
biri, poztivizmin müasir forması.
NƏFY [alm.=ing. Negation; fr. Nègation; yun. Apophasis; lat.
Negatio; osm. tr. nefiy] – irəli sürülən bir tezisi tanımamaq.
NƏZƏRĠYYƏ [ər. خٌسضٔ] – gerçəkliyin bu və ya digər
―fraqmenti, parçası‖ haqqında səhih, dürüst birliyin ümumi-
ləşdirilmiş sistemi; həmin parçanı təşkil edən obyektlərin müəy-
yən məcmusunu təsvir və izah edir.
Ad
i
l
ə
N
ə
z
ə
rova
144
NƏTĠCƏ [alm. Schluss, schlussats, konklusion; fr.=ing.
Conclusion; lat. Conclusio; ər. خجٍزٔ]- verilən səbəblərdən
çıxarılan hökmlər. Əgər səbəblər doğrudursa nəticələri də çox
zaman doğru olur. Nəticə yalnışdırsa, səbəblər heç vaxt doğru ola
bilməz.
NĠFRƏT [alm. Hass; fr. Haine; ing. Hate; osm. tr. nefret; ər.
حشفٔ] – nəyəsə istiqamətlənmiş hiss. Kiminsə pisliyini istəməyə
istiqamətlənmiş hiss. Yox etmə istəyinə varan bir xatırlama.
NĠKBĠNLĠK [alm. Optimismus; fr. Optimisme; ing.
Optimism; osm. tr. nikbinlik] – ümumiyyətlə hər şeyi yaxşı
tərəfindən görmə, hər vəziyyətdə yaxşı bir çıxış yolu uman
dünyagörüşü. Ən yaxşı gələcəyə, xeyirin şər üzərində, ədalətin
ədalətsizliyin üzərində təntənəsi imkanına etiqad və inamdır.
NĠRVANA [sanskritcə, hərfən – sönmə] – budizmin [həmçinin
çaynizmin] dini fəlsəfəsinin əsas anlayışı; bir növ ―xilas‖
mənasını ifadə edir. İnsanın ruhi meyllərinin yüksək halını, son
məqsədini bildirir. Bu səbəbdən insan bütün növ maddi ləzzət-
lərdən, zövqlərdən uzaq düşməlidir.
NĠTQ [ər. كطٔ] – insanların bir-biri ilə ünsiyyətindən, bu və ya
digər dilin vasitəsilə onun öz fikirlərinin ifadə etməsindən və
başqalarına çatdırılmasından ibarət fəaliyyəti.
NĠHĠLĠZM [alm. Nihilismus; fr. Nihilisme; ing. Nihilism; lat.
Nihil – heç nə, heç şey; osm. tr. ademiyyun mezhebi] – ümumi
olaraq var olan dəyərlərə, görüşlərə, sistemə qarşı çıxan, heç bir
dəyər tanımayan görüşlərə verilən addır. Heç bir müsbət ideala
bağlı olmayan mütləq nöqtəyi-nəzər.
F
ə
ls
ə
f
ə
term
i
nl
ə
r
i
n
i
n
i
zahl
ı
l
üğə
t
i
145
NĠZAM [alm. Ordung; tr. düzen fr. Ordre; ing. Order; osm. tr.
nizam; ər. َبظٔ]. Bəzi elementlərin daxilində hər birinin müəyyən
bir yeri olan bir birlik qurmaq şərtilə az yaxud da çox sağlam bir
formada bir yerə sığışması. Yaxud da çoxlarının bir yerə, bir
məqsədə, bir amala görə yığışması.
NYAYA [sanskritcə, hərfən – qayda, qanun, ümumiyyətlə
məntiq] – qədim hind fəlsəfəsinin ortodoksal sistemlərindən biri.
NYU realizm [alm. Neurealismus; fr. Nèo-rèalisme; ing. New
realism] – zəmanəmizdə Kembricdə ortaya çıxan hər şeyi
metafizik formada yorumlayan, baxışlarının böyük əksəriyyətinin
metafizik idealizmdən qaynaqlandığı fəlsəfi təlim. Təbiəti əsas
hesab edən nyu realistlər fəlsəfə problemlərini təbiət elmlərinin
metodu ilə həll etmə yolunu seçirlər.
Nyu idealizm [alm. Neuidealismus; fr. Nèo-idèalisme; ing.
Neo-idelaism] XIX əsrin ikinci yarısından sonra materializm,
pozitivizm və naturalizmin hökmranlığı qarşısında – idealizmi
yenidən canlandırmağa çalışan cərəyanlar.
NYUKANTĠZM [alm. Neukantianismus; nèo-kantisme; ing.
Neo-kantianism] – XIX əsrdə fəlsəfəni çökməkdən qurtarmaq
üzrə xüsusilə də bilik tənqidçisi baxımından Kanta istiqamətlənən
tədqiqatlar. Ən yüksək nöqtəsinə XX əsrdə çatmışdır.
NOMĠNALĠZM [lat. nomen – ad] – orta əsr fəlsəfəsində
cərəyan; anlayışları ayrı-ayrı predmetlərin adı hesab etmişdir.
NOOSFER [yun. Nous – zəka, sphaira – sfera, sahə; zəka
sferası] – planetimizin şüurlu insan fəaliyyəti ilə əhatə olunmuş
sahəsi.
Dostları ilə paylaş: |