şey edə bilərsə, müvafiq inkişafa nail olunacaq və bu, əhalinin digər
təbəqəsini də əhatə edəcəkdir. Dəmiryol xətləri özəl idarəetmə
sisteminə qaytarıldı. Ticarət donanması özəl müəssisə sahiblərinə
satıldı.
Hələ 1890-cı ildə həmkarlar ittifaqlarının əleyhinə qəbul
olunmuş Kleyton və Şerman qanunları təftiş edildi. Əməklə kapital
arasında əməkdaşlıq istiqamətində addımlar atıldı. Həmkarlar
ittifaqları assosiasiyaları yaradıldı.
Hardinq hökumətinin iqtisadi və sosial münasibətlərin dövlət
tərəfindən tənzimlənməsindən imtina etməsi büdcə xərclərinin
azaldılmasına gətirib çıxardı. Respublikaçılar hakimiyyətə gəldikdən
bir il sonra federal hökumətin xərcləri 1920-ci illə müqayisədə iki
dəfə aşağı düşərək 3,3 mlrd, dollar təşkil etdi.
1921-
ci ilin noyabr ayında yeni vergi qanunu qəbul edildi. Bu
qanuna görə müharibə dövründə tətbiq edilən əlavə gəlir üçün
korporasiyalardan vergi tutulması ləğv olundu. Federal vergilər
azaldıldı. Sahibkarlara daxili bazarda inhisar imtiyazı verildi. 1922-ci
ilin sentyabr ayında rüsum qanunu qəbul edildi. Qanuna görə ABŞ-a
gətirilən sənaye malları üzərinə ciddi proteksionizm prinsipləri
əsasında yüksək rüsum qoyulması nəticəsində ölkə iqtisadiyyatının
inkişafına şərait yaradıldı. Qısa müddət ərzində
ABŞ iqtisadi inkişafa
görə dünyada birinci yerə çıxdı. Amerikan kapitalının beynəlxalq
nüfuzu gücləndi. Müharibəyə qədər dünya birja mərkəzi olan
Londonun yerini Nyu-York tutdu.
1922-
ci ildə ABŞ iqtisadiyyatında inkişaf və ya çiçəklənmə
dövrü başlandı. Amerikan iqtisadiyyatında inkişaf digər ölkələrə
nisbətən daha tez baş verdi. İnkişafın digər ölkələrə nisbətən tez baş
verməsinin əsas səbəbləri birinci dünya müharibəsi illərində ABŞ
təsərrüfatına ziyan dəyməməsi, iqtisadiyyatının yüksək inkişafı,
xaricə kapital qoyuluşunun artması və ölkənin mövqelərinin
möhkəmlənməsi ilə bağlı idi.
Hardinqin hakimiyyəti illərində ölkədə rüşvətxorluq hallarına
da rast gəlinirdi. 1921-ci ilin sonu - 1922-ci ilin əvvəllərində iri neft
sənayeçiləri E.Dogeni və H.Sinkler daxili işlər naziri A.Folla rüşvət
180
Kalvin Kulicin prezidentliyi
Konstitusiyaya uyğun olaraq vitse-prezident, Vermontda
doğulmuş Kalvin Kulic (1872-1933) 1923-cü il avqustun 3-də ABŞ
prezidenti vəzifəsini icra etməyə başladı. 1924-cü ildə ölkədə
prezident seçkisi kampaniyası genişləndi. Kulicin əsas rəqibi
demokrat C.Devis oldu. Demokratlar və respublikaçılarla yanaşı
Viskonsin ştatından olan respublikaçı senator Robert Lafolletin
müstəqil namizədliyi 1722-ci ildə yaradılmış fəhlə və fenner təşkilatı
olan Mütərəqqi siyasi hərəkət konfransı tərəfindən irəli sürüldü. Onu
AƏT, Sosialist Partiyası və b. müdafiə edirdilər. Lafollet inhisarların
hüquqlarını
məhdudlaşdımıağı
və
fermerlərin
vəziyyətini
yaxşılaşdırmağı vəd etdi. 4,8 mln. səs toplayaraq seçkilərdə
uduzduqdan sonra Lafolleti müdafiə edən blok dağıldı. Lafollet
hərəkatı sona çatdı. Respublikaçılar Partiyasının nümayəndəsi
Kalvin
Kulic seçkidə qələbə çaldı. O, 15 mln. 718 min səs və 382 seçkici səsi
alaraq prezident seçildi. Demokratların namizədi C.Devis 8 mln. 385
min səs və 136 seçkici səsi aldı. Respublikaçılar konqresin hər iki
palatasında üstünlük qazandılar.
Kulic əla idarəçi hesab edilirdi. Hökumətin daxili siyasəti ölkə
iqtisadiyyatının gücləndirilməsinə yönəlmişdi. Kulic ABŞ xalqının
əsas işi biznesdir şüarını irəli sürdü. Onun hakimiyyəti illərində
istehsal üzərində dövlət nəzarəti ləğv edildi. Sənayenin yeni sahələri
yaradıldı. Radiotexnika və elektrotexnika sənaye sahələrinə xüsusi
diqqət yetirildi. Sənaye istehsalı artdı. İqtisadi yüksəliş əldə edildi.
Maşınqayırma və aviasiya sənayesi inkişaf etdi. Ölkədə ümumi
sənaye məhsulu istehsalı 1923-1929-cu illərdə 20%, korporasiyaların
gəliri 76%, əmək haqqı 33% artdı. Polad əridilməsi 70%, neft istehsalı
156%, avtomobil istehsalı 255% artdı. Təkcə 1929-cu ildə ölkədə 4
mln. 455 min avtomobil satıldı. Bir il ərzində ölkədə 4-5 mln. maşın
istehsal edilirdi. Ölkədə hər 27 nəfərdən birinin maşını var idi. Məcmu
milli məhsul 54% artdı. Dünya sənaye məhsulu istehsalında ABŞ-ın
payı 44,8% təşkil etdi. Bu
182