30
xəzinəsindən bir qədər pul aldı və 1489-cu ildə öz səyahəti üçün nəzərdə tutulan
məbləği saraydan çıxarmağa nail oldu.
Lakin sonrakı ili komissiya onun xeyrinə olmayan məruzə təqdim etdi. Kral
və kraliça onu bütünlüklə rədd etməsələr də, Kolumb hiss edə bilərdi ki, bəlkə də
onun İspaniyada qonaq olması sona çatır.
Sonra Palosdakı gəmi sahibi Pintson onu partnyorluğa götürmək barədəki
xahişini qəbul etdi. Səfərin xərci olduqca böyük idi. Ona rıtsar titulu
verilməli və o,
böyük admiral və vitse-kral təyin edilməli idi.
1491-ci ildə Kolumbun Ferdinand və İzabella ilə görüşü təkrar şəkildə
Sevilyada baş tutdu. Görüşün nəticəsi yenə də ürək açan deyildi. Bu vaxt tac
sahiblərinin başı İspaniyada axırıncı müsəlman dövləti olan Qranada ilə
müharibədə qarışmışdı. 1491-ci ildə Kolumb böyük maqnat, yüzə qədər ticarət
gəmisinin sahibi Medina-Sidoniyaya müraciət etdi, lakin kömək barədə ondan da
rədd cavabı aldı.
1492-ci ildə güman ki, Fransaya və ya İngiltərəyə getmək istədi, lakin
dostları kral və kraliçanı inandırdılar ki, mərhəmət göstərib onu yada salsınlar və
bu vaxt onun bütün tələbləri müsbət qarşılandı.
1492-ci ildə artıq Qranada məğlub edilmişdi. Təntənə sevincini yaşayan kral
Kolumbun tələblərini “həddən artıq böyük və qəbul edilməyən hesab etdi”. Lakin
ona qarşı ilk mərhəmətli addımı yenə də kraliça İzabella atdı. Kral əri ilə kraliçanın
maliyyə işləri ayrılıqda aparıldığından, İzabella bu şansın nə Portuqaliyanın, nə də
Fransanın əlinə düşməməsi üçün layihənin baş tutmasından ötəri hətta “mən öz
daş-qaşlarımı girov qoya bilərəm” ehtimalından çəkinmədiyini də bildirmişdi.
30 aprel 1492-ci ildə kral cütlüyü Kolumba “don” titulu (bu, onu zadəgan
edirdi) verdilər və onu da bildirdilər ki, okeanın o tərəfinə səyahət layihəsi uğurlu
olsa o, Dəniz-okean admiralı və kəşf etdiyi və ya ələ keçirdiyi torpaqların vitse-
kralı olacaqdır.
Kolumba Martin Alonso Pintson çox kömək etdi. Səyahətə çıxan gəmilərdən
biri – “Pinta” ona məxsus idi və onu öz hesabına səfərə hazırlamışdı.
Nəhayət, 3 avqustda üç gəmidə - “Santa Mariya”, “Pinta” və “Ninya” adlı
gəmilərdə Kolumbun komandası Palosdan üzməyə başladı. Doqquz gün sonra
Kanar adalarına çatdılar və qərb tərəfə istiqamət götürdülər. Bütöv ay ərzində hava
və əhval-ruhiyyə həm yaxşı, həm də pis tərəfə dəyişilirdi. 12 oktyabr 1492-ci ildə
gecə yarısı o, “Pinta”nın burnundan torpağı gördü. Səhər şəfəqində bakirə gözəllik
və təzə rəngli torpaq, tapdıqlarından şadlanan ispanlar qarşısında açıldı. İki
kapitanla və ekspedisiyanı müşayiət edən qulluqçularla birlikdə Kolumb kral
bayrağını sahilə çıxardı. O, bayrağı yerə sancdı və torpağı Ferdinand və İzabellanın
mülkiyyəti elan etdi. Bu yer Baham adalarından “Quanaxani” adası idi, onu
ispanlar San Salvador adlandırdılar. O, bu yeni torpaqların Şərqi Asiya – başqa
sözlə, Yaponiyanın və ya Hindistanın ətrafı olduğunu hesab edirdi. Sonralar
avropalılar bu yeni kəşf edilmiş əraziləri Vest-İndiya, hərfi mənada “Qərbi
Hindistan” adlandırdılar. Bu Avropada uzun müddət Ost-İndiya və ya
hərfi mənada
“Şərqi Hindistan” adlandırılandan fərqləndirmək üçün belə söz birləşməsi
işlədilirdi.