22
Böyük Karla isə məhz bu dövrdə, 800-cü ildə Qərbi Avropanı imperiyada
birləşdirmək müyəssər oldu, ona görə də romalılar onu “Ave, Sezar!” deyə
salamlayırdılar. Təsadüfi deyil ki, Karlı Avropanın yaradıcısı sayırlar. Məsələnin
mahiyyətinə nüfuz etdikdə bu ideya heç də həqiqətdən uzaq deyildir. Böyük Karlın
dövründə Avropa vahid məkana çevrildi, ona qədər və ondan sonra Avropa heç
vaxt belə birləşmiş olmamışdı. Bu nöqteyi-nəzərdən Karlın Avropasını müasir
Avropanın prelyudiyası saymaq olar.
Böyük Karl heç də təkcə istedadlı hərbi xadim deyildi, həm də parlaq
inzibatçı idi. O, heyran edici bir səmərəliliklə nəhəng, həm də mürəkkəb quruluşlu
krallığı bacarıqla idarə edirdi. O, çox sayda iqtisadi və aqrar islahatlar aparmışdı,
təhsilə himayəçilik edirdi. O, həyatın bütün tərəflərinə - həm dini, həm də dünyəvi
tərəfinə hakimiyyəti öz əlində cəmləşdirmişdi. Lakin bu heç də tarixdə sonralar
meydana gələn totalitar quruluş deyildi.
Plutarxın yazdığına görə, bir dəfə hansısa pers Sparta çarı Lisandrdan
soruşdu ki, hansı dövlət idarəçiliyi ona başqalarından daha xoş gəlir. O, buna elə
cavab verdi: “O quruluş ki, ləyaqətli adamlara da, əclaflara da yalnız onların layiq
olduqları payı verir”. Belə prinsip məhz Karlın idarəçiliyinə də xas idi.
Böyük Karl daim qələbələrə sahib olmurdu, onun ordusu İspaniyada özünə
dəyən zərbəni də dadmalı olmuşdu. “Roland haqqında nəğmə” adlı orta əsr frank
eposu üçün bu epizod mənbə rolunu oynamışdı, sonralar
isə ondan bütöv əhvalatlar
sikli meydana gəlmişdi. Yalnız uğurlu müharibələri ilə öyünə bilməyən bu
hökmdar başqa sahədəki nailiyyətləri ilə fəxr edə bilərdi. O, dövlət quruluşunun
yaxşılaşdırılması üçün ən kiçik detallara da nüfuz edir, səltənətinin maddi və
mənəvi inkişafına fasilə, yorulmaq bilməyən bir qayğı ilə yanaşırdı.
Karl kənd təsərrüfatına xüsusi diqqət verirdi. Onun göstərişi ilə bataqlıqlar
qurudulur, əlavə əkin sahələri əldə etmək üçün meşələr qırılırdı. O, həm də çox
sayda şəhərlər və monastırlar salmışdı. Lakin bütün bu nəhəng işlər heç də uzun
müddət yaşamadı. Onun ölümündən heç üç onillik keçməmiş imperiya Verden
müqaviləsi əsasında parçalandı. Nəhəng dövlətin yaradılması federalizasiya
prosesinə
rəvac vermişdi, bu isə gələcək labüd parçalanmaya aparıb çıxarmalı idi.
Karl tarixin aləti və ya onun yaradıcısı idimi? Müasirləri onu lazımınca
anlamırdılar, yaxın varisləri barədə isə onun bəxti gətirmədi. Hər şey onun
dühasının gücü ilə birləşmişdi. İmperiya öz başçısının böyüklüyü üzərində
dayanırdı. Karl böyük hökmdar idi, ancaq daha böyük insan idi. Öz uşaqları –
birinci təbəələri onun hakimiyyət aləti, krala tabe olmaq nümunəsi idilər. O, gözəl
qərarlar verirdi, daha vacib olanı isə onların icra edilməsinə adamları məcbur
edirdi. Onun dühası imperiyanın bütün hissələrinə nüfuz edirdi. Hökmdarın bu
qanunlarında onun ehtiyatlılıq ruhu hiss olunur. O, cəzalandırmağı bacarsa da,
daha çox bağışlamağa üstünlük verirdi. Geniş niyyətlər insanı kimi o, bunları
böyük sadəliklə həyata keçirirdi. Heç kəs böyük işləri onun kimi belə asan, çətin
işləri belə tezliklə görmək qabiliyyətinə malik ola bilməzdi. O, daim öz geniş
imperiyasını gəzirdi, nə ilə qarşılaşırdısa, onların hamısına xüsusi diqqət göstərirdi.
Hər tərəfdə işlər meydana çıxırdı və onları o, başa çatdırırdı.