Bu eser, Gönüller Sultanı Abdurrahim Reyhan (Erzincanî)

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
74 
Fakat,  yine  Cenabı  Hak  “o  çok  büyük  insan,  o  çok  güzel  insan,  o 
çok kıymetli insanı esfele safiline düşürürüz
3
” buyuruyor. 
Niye?  
Çünkü  kulluğunu  yapmazsa,  görevini  yapmazsa,  Allah'a  olan 
kulluğunu yapmazsa, düşer, kıymetini kaybeder.  
Cenabı  Hak  buyuruyor:  “insanlar  ulvi,  insanlar  sufli”.  Ulvinin 
manası, insanlar gökleri aşar, melekleri geçersiniz. Yani meleklerin 
üstüne çıkarsınız.  
Melekler nerede?  
Arş-ı Ala’da melekler var, Cenabı Hakkı zikr ediyorlar. Sayısı çok, 
Allah bilir.  
Arş-ı ala büyük bir makamdır, böyle dünyalar gibi değil. Yüz bin 
tane dünya, yüz bin tane böyle kürre-i arz. On sekiz bin alem var, 
hepsi arş-ı alanın yanında yok oluyor.  
Oradaki  melekler,  Allah'a  ibadet  yapıyorlar.  Yalnız  insanlar  eğer 
meleki sıfata ulaşıyorsa büyük oluyor. 
Meleki sıfat demek; yani hakikate ulaşıyorsa; 
hakikate  ulaşınca  insan  ne  oluyor?  Allah’ın  sıfatı  ile  sıfatlanıyor. 
Cenabı Hakkın sekiz sıfat-ı subutiyesi o insanda tecelli ediyor.  
Onun  için  bu  insan  ne  oluyor  o  zaman?  Bu  insan,  arş-ı  aladaki 
meleklerden,  melaike-i  mukarrebinden,  büyük  meleklerden  de 
büyük oluyor.  
Onun için bak “arş-ı muazzam başıdır” buyurmuş.  
Kim bu?  
Velayet sahibi,  Evliyaullah, kamil insan.  
Ama  Cenabı Hak “biz insanı kıymetli  halk ettik, biz insanı büyük 
halk ettik” buyuruyor.  
                                    
3 Tin 95:5 

---

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
75 
Hangi insan?  
İşte  o  sıfatla  sıfatlanan  insan.  Allah’ın  varlığına  ulaşan  insan.  O 
zaman öyle büyük bir varlık oluyor ki; Allah’ın varlığından sonra 
en  büyük  varlık  o  insan  oluyor.  Allah’ın  varlığından  sonra  en 
kıymetli varlık o insan oluyor.  
Hem  de  niye  olmasın?  Cenabı  Hak  ne  buyuruyor:  “Habibim  ben 
seni halk etmeseydim bu varlıkları halk etmeyecektim”.  
Ama  bu  varlıklar  nereden  halk  edilmiş?  Peygamber  efendimizin 
varlığından.  En  evvel  Peygamber  efendimizin  nurunu  halk  etmiş, 
bütün varlıklarda onun nurundan halk etmiş.  
Ama  insanlar  fenafişşeyh,  fenafirresul  oluyorlar  mı?  Oluyorlar. 
Ama evvel fenafişşeyh olacak ki sonra fenafirresul olsun.  
Çünkü Allah’ın üç nuru var: esma nuru, sıfat nuru, zat nuru değil 
mi?  Esma  nuru  Evliyaullahta’dır,  sıfat  nuru  Resulullahta'dır.  Zat 
nuru da Cenabı Hakk’ın zatının nurudur.  
Ama yalnız Evliyaullah bu üç nuru da geçmiş. Esma nurundan da 
geçmiş, sıfat nurundan da geçmiş. Zat nurundan geçmiş ki buna ne 
deniliyor: fenafillah, bekabillah, seyrilallah.  
Bir de var ki  fenafişşeyh, fenafirresul, fenafillah. Bir de böyle.  
İnsanlar  bu  üç  nurdan  geçtikten  sonra  büyük  varlık  oluyor  işte. 
Cenabı Hakkın en büyük varlığı o insan oluyor.  
Fakat  bu  kadar,  Cenabı  Hak  bu  insan  için  büyük  nimetler  halk 
etmiş,  insanı  böyle  kıymetli  halk  etmişse,  bu  insan,  bu  nimetlere 
malik olmazsa kendisine yazık etmez mi?  
Ehli  küfrü  koyduk  bir  tarafa.  Zaten  Cenabı  Hak  da  ilmi  ezelide 
onları  bir  tarafa  ayırmış,  seçmiş.  Allah  ruhları üç  sınıf  üzere  halk 
etmiş: ehli dünya, ehli ahiret, ehli huzur.  
Ruhu'l-beyan  tefsirinde  yazıyor.  Ne  yazıyor  orada?  Cenabı  Hak 
ruhları  halk  ettiği  zaman  “elestü  bi-rabbiküm”  fermanında  bir 
takım  ruhlar  “bela”  demişler.  Demeyenler  daha  çok  olmuş. 
Küfriler,  inanmayanlar,  yani  ehli  dünya  ehli  küfür  olan  “bela” 

---

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
76 
dememiş. Ama ehli ahiret, ehli iman, ehli huzur olanlar “bela; evet 
sen bizim Rabbimizsin” demişler.  
Fakat orada ehli dünya, ehli ahiret, ehli huzur olanlar nerede?  
Taa ilm-i ezelide, Cenabı Hakk’ın bir iltifatı, orada ayrılmışlar.  
Nasıl ayrılmışlar?  
Cenabı  Hak  ruhları  halk  etmiş,  bütün  ruhları  halk  etmiş.  Tabi 
ruhları  on  bölüm  yapmış,  Cenabı  Hak  bu  ruhlara  dünya  hayatını 
keşfettirmiş,  dünyayı  arz  etmiş.  Dünya  hayatı  budur  diye  onlara 
göstermiş.  
Bunu alıyor musunuz? Kabulleşiyor musunuz? İstiyor musunuz?  
Orda  isteyen  olmuş  istemeyen  olmuş.  Ama  on  safın  dokuz  safı 
istiyoruz demiş ayrılmışlar, dünyayı almışlar.  
Fakat o bir saf almamış yani yüzde onu almamış, kabulleşmemiş. 
Onlara  Cenabı  Hak  bu  sefer  ahireti  keşif  ettirmiş.  Ahiret  alemini, 
cennet  alemini.  Onların  da  dokuzu  ayrılmış  ahireti  istemiş.  Fakat 
bir  tanesi  ahireti  de  almamış  istememiş,  istemiyorum  ya  rabbi 
demiş. Bunlar hep cilve-i rabbani.  
Şimdi yüzde doksanı ehli küfür, ehli nar ayrıldı. Kaldı on’u. On’da 
dokuzu da ehli ahiret ayrıldı cenneti istedi onlar. Kaldı yüzde bir’i. 
İşte  rakam  büyüdükçe  bu  çoğalıyor.  Yüzde  bir  olunca  binde  on 
olur değil mi? İşte böyle bunlara Cenabı Hak tekrar fermanı celili 
soruyor: 
— Ey kullarım! Siz dünyayı almadınız, ahireti de almadınız.  
— Ne istersiniz? 
— Yarabbi biz senin rızanı isteriz. 
— Evet siz benim rızamı istersiniz ama, benim rızam nerede, yine 
dünyada gidip kazanacaksınız.  
Dünyada  ruhlar  ayıklanıyor  çünkü.  Orada  ruhlar  Cenabı  Hakk’ın 
ancak  kendi  ilminde,  kendi  zatında,  kendi  azametindeydi.  Ama 
eğer  o  ruhlar  bu  dünyaya  gelmeseydi  Allah’ın  varlığı  bilinmezdi. 

---