Bu "Nağıllar" kitabının digər nağıllar kitabından fəqrli gözəl cəhəti
Yüklə 496,42 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Ay bacım, mən sizə bir dəfə dedim ki, Mətin şəkli mənə verib, xahiş elədi ki, onu sizə çatdırım, özü isə deyəsən ova getdi. Daha bundan başqa mən heç bir şey bilmirəm. Məndən əl çəkin!
Qızlar arxayın oldular ki, çobanın yaddaşı düzəlib, yola düzəlib döndülər evlərinə.
Fərəh yol boyu nə illah elədisə də, Pərini sakitləşdirə bilmədi ki, bilmədi. Pəri bacısına dedi:
- Bacı, Mətin mənim gözlərimin açılmasının qurbanı olub. Biz onu xilas eləməliyik. Gəl səfərə çıxıb, Mətini axtaraq.
Fərəh çox qorxaq olduğundan Pəri ilə razılaşmadı: - Sən nə danışdığını bilirsən, biz iki nəfər qız uşağı səfərə çıxa bilərik? Sənin gözlərin təzəliklə açılıb, gedib yollarda əziyyət çəkərsən, gözlərin təzədən tutular. Pəri nə qədər yalvardısa, Fərəh səfərə çıxmağa razı olmadı ki, olmadı. Pəri kor-
peşman yuxuya getdi. Təzəcə yuxuya getmişdi ki, yuxusunda bir qoca, nurani kişi gördü. Qoca Pəriyə dedi:
-
ki, Mətinin gözlərinin kor olmağına səbəbkar sən olmusan. O, Günəşin şəklini çəkərək, bizim fırçamızın müqəddəsliyini itirib və buna görə də onun öz gözlərinin nuru gedib. O, sənə kömək etdiyi kimi sən də ona kömək etməlisən. Yoxsa oğlan həmişəlik kor qalacaq. Bunun üçün gərək Vəndam meşəsi ilə yol gedib Mətin getdiyi yerlərdən keçəsən. Onun sarı çiçəkli gül kolunun dibində gizlətdiyi sehrli fırçasını tapasan. Sonra isə həmin fırça ilə Mətin kimi şəkil çəkməyi öyrənəsən. Əgər Günəşin şəklini çəkib, Mətinin
gözlərinin qarşısında tutsan, onun gözlərinə nur gələcək. Çəkdiyin şəkil hazır olandan sonra, ona gecə qaranlığında bax. Əgər şəkildəki Günəş qaranlıqda işıq saçsa, deməli, sən şəkli Mətin kimi ustalıqla çəkmisən, yox əgər, şəkil qaranlıqda görünməsə, deməli şəkli təzədən çəkməlisən. Şəkil başa gələndən sonra yola düşüb Mətini axtarıb tapa bilərsən.
Pəri yuxudan oyandı. O, bacısını oyadıb yuxuda gördüklərini ona danışdı. Fərəh onun danışığına çox da məhəl qoymadı və dedi:
- Sən bu haqda o qədər fikirləşirsən ki, yuxuda da boş - boş şeylər görürsən. Yıxıl yat, hələ tezdir, durma.
Bunu deyib, Fərəh təzədən yuxuya getdi. Pəri bacısının Mətinə qarşı biganəliyinə hirsləndi. Özlüyündə cürbəcür fikirlərə düşdü. Fikirləşdi ki, bəlkə doğrudan da mən yuxumu qarışdırmışam. Yox, əgər belə deyilsə, yuxum düzdürsə? Mən öz yuxumun düz olub - olmamasını yoxlamaq üçün Vəndam meşəsinə gedib, sarı çiçəkli gül kollarının diblərini axtarmalıyam. Əgər fırçanı tapsam, deməli yuxum düzdür. Onda mən Mətini xilas etmək üçün ən
əvvəl
şəkil çəkməyi öyrənməliyəm, sonra isə Mətini axtarıb tapıb, çəkdiyim şəkillə gözlərinə nur verməliyəm.
Pəri səhər açılmamış durub geyindi. Mətinin son dəfə ona çəkib göndərdiyi şəklə baxdı. Gözəyarı bildi ki, Mətin şəkli çəkəndə harada oturubmuş. Du rub
bacısından gizlin şəlalənin yanına gəldi. Ən əvvəl şəlalənin suyundan içib, ürəyində niyyət tutdu və üzünü şəlaləyə tutub dedi:
-
- gözləri kor olmuş xeyirxah oğlana kömək olun, onun gözlərinə nur verməsi üçün Günəşdən imdad diləyin, yalvarıram sizə!
Sonra Pəri Mətinin oturub şəkil çəkdiyi yeri tapdı. Orada otlar tapdanmışdı. Tapdanmış otlardan bir iz də var idi ki, həmin iz Vəndam meşəsinin qalınlığına gedirdi. Pəri qorxmadan həmin izlə getməyə başladı. Həmçinin qız gedə -ge
də sarı çiçəkli gül kollarının diblərinə baxır, orada Mətinin gizlətdiyi fırçanı axtarırdı. Pəri günortaya qədər kolların dibindən fırça axtardı və nəhayət ki, axtardığını tapdı. Sevincək fırçanı götürüb qaça - qaça evlərinə gəldi. Pəri bacısı ilə bazara getdi. Şəkil çəkmək üçün lazım olan şeyləri aldı. Başladı şəkil çəkməyə. Elə bir şəkil çəkdi ki, özü ona baxanda zülüm - zülüm ağlamağa başladı.
Fərəh bacısını ovundurdu: - Sən bu gün birinci dəfə əlinə fırça almısan, özün də istəyirsən ki, yaxşı şəkil çəkəsən. Hər şey zəhmətlə əldə edilir. Əziyyət çəksən, sən də gözəl şəkil çəkməyi öyrənərsən.
Bundan sonra Pəri gündüz–gecə yorulmadan şəkil çəkməyə başladı. Fırça onun əlindən yerə düşmürdü. Qız o qədər şəkil çəkirdi ki, barmaqları qabar olurdu. Fərəh ona rəng almağa çatdırmırdı. Pəri görəndə ki, rəng qurtarıb, sobadan kömür götürər, gedib qayanın üstünə cürbəcür şəkillər çəkərdi.
Bu minvalla beş ay keçdi. Pərinin yorulmadan çəkdiyi əziyyət bəhrəsini verdi. Çəkdiyi şəkillər hamının xoşuna gəlməyə başladı. Bundan
ürəklənən Pəri şəlalənin başına gəldi. Başladı onun şəklini çəkməyə. Çəkib qurtarandan sonra baxdı ki, həqiqətən gözəl şəkil alınıb. Şəkildəki Günəş adamın gözün qamaşdırırdı. Pəri Günəş batana qədər gözlədi ki, şəklə bir az alaqaranlıqda baxsın. Xeyli gözlədi, hava qaralmadı ki, qaralmadı. Bir də baxdı ki, bacısı qabaqda, arxasınca da qonşuları hay - küylə gəlirlər. Sən demə hava çoxdan qaralıb, qaranlıq da düşüb, amma şəkil elə işıq saçır ki, Pəri elə bilir günün günorta çağıdır.
Pəri bacısını nigaran qoyduğuna görə ondan üzr istədi. Amma Fərəh şəkli görüb hirsini yaddan çıxartmışdı. Çəkilən şəkil elə canlı, elə gözəl idi ki, Fərəh sevindiyindən ağladı. Onlar sevincək evə qayıtdılar. Pəri bilirdi ki, Fərəh onu heç vaxt tək yola çıxmağa qoymayacaq. Buna görə
də bacısını yuxuya verərək, şəkli də götürüb, səhərə yaxın yola düzəldi.
Pəri az getdi, üz getdi, dərə - təpə düz getdi, gəlib qərib bir ölkəyə çatdı. Qarşısına sərin su satan bir oğlan uşağı çıxdı. Qız ondan bazarın yerini soruşdu. Uşaq qıza yol göstərdi:
-
getsən, çatacaqsan bazara.
Pəri bacısının qara çadrasını geymişdi. Səsini də qalınlaşdırmışdı ki, bilməsinlər balaca qızdır. Qoltuğunda isə özündən böyük şəkil aparırdı. Uzaqdan o ba lacaboy arvada oxşayırdı.
Çoxbilmiş qız bazarı tapdı. Bazar əhlindən Mətini xəbər aldı. Onu gördüm deyən olmadı. Yalnız bir rəssamdan başqa. Rəssam qərib, kor oğlanı soraqlayana dedi: - Sənin dediyin kor oğlan, bazarı gəzib soraqlaşa - soraqlaşa mənim yanıma gəlmişdi. O, xeyli əllərini mənim şəkillərimə sürtdü. Elə bil həmin şəkillərdən imdad diləyirdi. Sonra isə «mən heç nə görə bilmirəm», deyə ağlaya - ağlaya
Yüklə 496,42 Kb. Dostları ilə paylaş:
|