Buxovlari qıran
Yüklə 3,42 Kb. Pdf görüntüsü
|
12 Özünü idarə etməni itirmək təhlükəsi Mən aşağıdakı məktubu heç vaxt tanış olmadığım bir qadından almışam. Şila şəxsi və ruhani münaqişələrini həll etmək üçün şənbə günü məbəddə apardığım konfransa gəlmişdi. Bazar günü məbədin pastoru onun məktubunu mənə verdi: Əziz Nil, Mən azad olmuşam – Rəbbə şükür olsun! Dünən neçə illərdən bəri ilk dəfə idi ki, səslər kəsildi. Mən sükutu dinləyə bilirdim. Biz oxuyanda mən özümün səsimi eşidirdim. Mən həyatımın ilk 14 ilini zalım olan, döyən, heç vaxt mənə «Mən səni sevirəm» deməyən və ya ağlayarkən əllərini boynuma sarıyıb qucaqlamayan anam ilə yaşamışdım. Mən heç bir sevgi görməmişdim, heç bir şirin söz eşitməmişdim, bəyənilməmişdim, kim- liyim barəsində heç bir şey hiss etməmişdim, yalnız fiziki və emosional əzab çəkirdim. 15 yaşım olanda üç həftəlik Erhard Seminar Məşğələsinə getdim, bu da mənim ağlımı, həqiqətən, xarab elədi. Ondan sonrakı il mənim üçün tamamilə cəhənnəm idi. Anam məni evdən qovladı, ona görə başqa ailə ilə yaşamağa baş- ladım. Axırda onlar da məni çölə tulladılar. Üç il sonra mən Məsihi tapdım. Mənim Məsihə iman etmək qərarım şeytandan və həyatımda olan 182 Buxovları qıran şərin gücündən qorxuya daha çox əsaslanmışdı. Şeytanın mənim üzərimdə sahibkarlığını itirdiyini bildiyimə baxmayaraq, hələ də onun aldatmasına və nəzarətinə məruz qaldığımdan xəbərim yox idi. Məsihçi həyatımın ilk iki ili günahın əsarəti altın- da keçdi. Mən heç bunun günah olduğunu bilmirdim. Günahımı dərk etdikdən, onu Allaha etiraf etdikdən və bağışlanma əldə etdikdən sonra düşündüm ki, şey- tanın üzərimdə idarəçiliyindən, nəhayət ki, azadam. Mən bilmirdim ki, döyüş hələ təzəcə başlayıb. Mənim bədənim izah olunmaz dərəcədə səpkilərlə dolu idi, qıpqırmızı ləkələr var idi. Mən sevincimi və Rəbbə yaxınlığımı itirdim. Mən artıq mahnı oxuya bilmirdim və ya Kəlamı mütaliə edə bilmirdim. Mən təsəlli tapmaq və özünü sakitləşdirmək üçün yeməyə üz tutdum. Cinlər mənim doğrunu səhvdən ayırdetmə qabiliyyətimə hücum etdi, kimliyimin və məhəbbətin axtarışında əxlaqsızlığa qoşuldum. Ancaq dünən şeytanın həyatımda olan idarəçiliyini inkar edəndə bütün bunlara son qoyuldu. Mən sevildi- yimi dərk etməkdən irəli gələn azadlığı və müdafiəni tapmışam. Mən eyforiyada deyiləm; mən aydın ağıl- la, təmiz ruhla və sakit əllə yazıram. Hətta əvvəllər yeməyə olan bağlılığım qəfildən mənə yad göründü. Mən məsihçinin şeytanın idarəçiliyinə belə məruz qaldığını heç vaxt bilməmişdim. Mən aldanmışdım, amma indi azadam. Çox sağ ol, çox sağ ol, İsa! Şila Şila həyatda nəzarəti itirməyin ciddi nümunəsidir. Əksər məsihçilər bir imanlının şeytanın təsirinə belə məruz qala bildiyinə inanmaq istəmirlər. Amma hər bərpa xidməti həyatlarında nəzarəti itirib yeməyə, seksə, narkotiklərə, spirtli içkiyə və ya qumara qurşanmış insanlar ilə işləyir. Şila üçün həyat idarəolunmaz ol- muşdu və onun kimi insanlar çoxdurlar. O, yemək vərdişləri və Özünü idarə etməniitirmək təhlükəsi 183 seksual davranışları üzərində nəzarət etməyi bacarmırdı. Əslində, o bacarardı, amma necə etməli olduğunu bilmirdi. Məsihçilər, ümumiyyətlə, düşmənin sınaqlarına, ittihamlarına və yalanlarına məruz qalma fikri ilə razılaşırlar. Amma nə üçünsə «biz könül- lü olaraq həmin şeytani təsirlərə təslim olsaq, nə baş verəcək» sualını düşünmək istəmirik. Günahın nəticələri var – və bizim ruhani müdafiəmiz qismən özümüzdən asılıdır. Bizə «Rəbb İsa Məsihə bürünün və cismani təbiətinizin ehtiraslarına uymaq fikrində olmayın» deyilib (Roma. 13:14). Amma bədənin ehtiraslarına uysaq, onda nə olar? Bizə «hər bir düşüncəni əsir edərək Məsihə itaət etdirmək» deyilib (2 Kor. 10:5). Amma bunu etməsək və yalana inanmağı seçsək, yaxud aldadıcı ruha qulaq assaq nə baş verər? Bizə Allahın zirehlərini geyinmək və möhkəm durmaq tapşırılıb. Amma bunla- rı etməsək nə olar? Fani bədənlərimizdə günahın hökmranlıq etməsinə yol verməmək bizim məsuliyyətimizdir; biz bunu bədənlərimizi haqsızlıq aləti kimi istifadə etməməklə edirik (Roma. 6:12, 13). Amma bədənlərimizi haqsızlıq aləti kimi istifadə etsək nə olar? Bizə Allaha tabe olmaq və iblisə qarşı durmaq tapşırılıb (Yaqub 4:7). Amma Allaha tabe olmasaq və qaranlıq padşahlığına qarşı dayanmasaq nə olar? Heç bir mənfi nəticə olmadan ruhani neytral mövqedə qala bilərikmi? Bizə heç bir pis şeyin baş verməyəcəyini, yaxud şeytanın qətiyyətsizliyimizdən və ya ehtiyatsızlığımızdan istifadə etməyəcəyini söyləmək Kəlama əsasən səhvdir, bu, imanlılarda yanlış ümid yaradır. Bu fəsildə biz imanlıların sövqolunmaya, ittihama və aldatmaya tabe olduğu zaman nə baş verdiyini göstərən, Kəlamda olan bir neçə bariz nümunəyə baxacağıq. Bu təhlükəyə baxmazdan əvvəl hər bir imanlının Allaha məxsus olduğunu yenidən vurğulamaq istəyirəm. Biz Quzunun qanı ilə satın alınmışıq və hətta cəhənnəmin qüvvələri belə bizi Allahın sevgisindən ayıra bilməz (Roma. 8:35-39; 1 Peter 1:17-19). Dr. Merrill Unqer «What Demons Can Do to Saints» («Cinlərin müqəddəslərə edə bildiyi şeylər») adlı kitabında yazır: «Cinlər [imanlı insana] sahibkar və ya qonaq kimi, yaxud orada olmaq hüququ olan şəxs kimi daxil olmur. Orada olmaq üçün belə Yüklə 3,42 Kb. Dostları ilə paylaş:
|