“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
149
- Qulaq asın, - dedi silahlı, - bir halda ki, belə narahatsınız, gəlin bu cür edək: qərargaha
çatınca siz mənim başmaqlarımı geyinin, mənimkilər tamam dağılıblar, kimsə tamah
salmaz onlara. Mən sizinkiləri geyinərəm, sizi geriyə ötürəndə isə qaytararam özünüzə.
İndi uşaq da bilərdi işin nə yerdə olduğunu. Silahlı adamın onun başmaqlarında gözü
vardı. Yaxşı, o - əliyalın adam verər onun istədiyini; söhbətin nədən getdiyini bilir axı,
həm də belə ucuz ötüşdürəcəyinə sevinir. ―Mən usta adamam, - deyəcəkdi serjanta. –
Başmaqlarımı verdim, onlar da məni buraxdılar‖. Bəlkə serjant ona bir cüt uzunboğaz
çəkmə də bağışlayar – alman əsgərlərin geyindiyindən.
- Deməli, siz heç kəsi tutub saxlamırsınız? Nə əsir götürürsünüz, nə də girov? Heç
bələdiyyə katibini də, o birilərini də orda saxlamamısınız?
- Katib bizim üç yoldaşımızın tutulmasına göstəriş vermişdi, dəyirmançının qardaşları
milislərə qoşulub basqına getmişdilər, müəllimə də onuncu diviziyanın zabitləri ilə
yatmışdı.
Əliyalın adam yenə dayandı. Dedi:
- Ancaq siz məni casus saymırsınız axı, eləmi? Siz məni buraya öldürməyə
gətirməmisiniz ki? – O, dişlərini ağardıb gülümsəməyə çalışdı.
- Əgər sizi casus saymış olsaydıq, - dedi silahlı adam, - mən eləcə bu cür edərdim, –
çaxmağı açdı, - bax bu cür. – Onun kürəyini nişan alıb, atəş açırmış kimi davrandı.
―Hə, bax, - düşündü əliyalın adam, - atmadı‖.
Ancaq o birisi avtomatı endirmədi. Əvəzində tətiyi çəkdi.
―Bir qatar... bir qatar güllə buraxdı o‖ – əliyalın adam bu dar macalda belə düşündü.
Saysız-hesabsız odlu zərbələr yumruq kimi ona çırpılanda isə hələ də ağlından bir fikir
şütüyüb keçməkdəydi: ―O elə bilir, öldürüb məni, amma mən sağam‖.
O, üzüstə yerə yıxıldı, ən axırda gördükləri isə üstündən adlayan - onun başmaqları
keçirilmiş - ayaqlar oldu.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
150
Meşənin dərinliyində, yerdə bir meyit qalmışdı. Ağzı iynəyarpaqlarla dolu idi. İki saat
sonra artıq ona hər tərəfdən qarışqalar daraşmışdı.
Tərcümə edəni: Seyfəddin Hüseynli
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
151
Con Çiver
Üzgüçü
Ətrafda hər kəsin ―dünən yaman çox içmişəm‖ dediyi isti bazar günlərindən biri idi. Bu
gün həmin sözləri kilsədən çıxan insanların, cübbəsini əynindən güclə çıxaran keşişin
dilindən, təbiəti mühafizə qoruğunda Odüban cəmiyyətinin sərxoşluqdan süstləşmiş
liderindən, qolf meydançalarında, tennis kortlarında eşitmək olardı. ―Çox içmişəm,‖-
Donald Uesterheyzi dilləndi. ―Hamımız çox içmişik,‖- Lüsinda Merril cavab verdi.
―Hamısı şərabdandır‖ Elen Uesterheyzi dedi. ―Özü də qırmızıdan çox içmişəm‖
Onlar Uesterheyzgildə hovuz kənarında oturmuşdular. Yüksək dəmir tərkibli artezian
suyu ilə qidalandığından, hovuzun rəngi yaşıla çalırdı. Gözəl gün idi. Göyün
sol tərəfində
toplanmış topa buludlar uzaqdan - yaxınlaşan gəminin göyərtəsindən görünən şəhərə
bənzəyirdi. Onun adı da olmalıydı: Lissabon və ya Hakensak. Neddi Merril bir əli suda,
o biri əlində bir stəkan cin yaşıl hovuzun kənarında əyləşmişdi. Qamətli adam idi, artıq
yaşlaşsa da, cavan görünürdü. Elə bu səhər evindəki piləkənin məhəccərindən sürüşüb
düşən, zaldakı Afrodita heykəlinə dəyib, mətbəxdən gələn qəhvə ətrinə doğru atıla-atıla
qaçan o deyildimi? Onu sürətlə ötüb keçən yay gününə, xüsusilə, günün son saatlarına
bənzətmək olardı. Hətta əlində tennis raketkası, parusin çanta olmadan da, gənc, təravətli
və gümrah idmançı təsiri bağışlayırdı. İndicə sudan çıxmışdı, indi isə dərindən nəfəs
alırdı, elə bil, həmin anı bütövlükdə- günəşin hərarəti və həyatdan aldığı böyük həzlə
birlikdə ciyərlərinə çəkmək istəyirdi. Öz evi cənuba tərəf 8 mil uzaqda Bullet Parkda
yerləşirdi. Yəqin ki, qızları – 4 gözəl qız artıq yeməklərini yeyiblər və indi orada tennis
oynayırlar. Bu vaxt ağlına gəldi ki, çarpaz şəkildə cənub-qərbə doğru üzsə, su yolu ilə
evinə çata bilər.
Onun həyatı heç bir məhdudiyyət tanımırdı. Ona görə də bu ixtirasından aldığı nəşəni
qaçışameyllilik kimi qiymətləndirmək olmazdı. Artıq ətrafdakı bütün hovuzları təşkil
edən, nadir hallarda üstə çıxan yeraltı çayın bütün girinti-çıxıntılarını kartoqraf dəqiqliyi
ilə gözündə canlandırmışdı. O, kəşf eləmişdi, coğrafiya elminə böyük töhvə vermişdi və
bu çayı arvadının şərəfinə Lüsinda adlandıracaqdı. O, nə zarafatcıl, nə də axmaq adam
idi, amma qəti demək olar ki, kiməsə bənzəmirdi, özünü təvazökarcasına əfsanəvi bir
qəhrəman hesab edirdi. Gözəl gündü. Düşünürdü ki, uzun müddət üzməklə onu daha da
uzada, gözəlləşdirə bilər.
Çiyninə atdığı sviteri tulladı və suya baş vurdu. Nədənsə suya birbaşa atılmayan
kişilərdən zəhləsi gedirdi. O, hər həmlədə və ya dörd həmlədən bir nəfəs ala-ala sürətli
krol üslubu ilə üzür, beyninin bir kənarında qol hərəkətlərinin ritminə uyğun sayırdı: bir,