Camal Zeynaloğlu
Yüklə 1,18 Mb.
|
45
İra isə Vaqifdən aldığı pulla özünə kiçik biznes qurdu. Amma altı ay keçməmiş bu biznes iflasa uğradı. İradə bir qəpiyə möhtac vəziyyətinə düşdü. O, Hacı Raziyə xanımla tez- tez əlaqə saxlayırdı. İra düşündü ki, vaxtında Hacı Raziyə xanımın məsləhətini dinləsəydi, indi bu vəziyyətə düşməzdi. Hacı Raziyə xanım dəfələrlə rəfiqəsini çirkli işlərdən çəkindirmək istəmişdi, ona namaz qılıb, oruc tutmağı tövsiyə etmişdi. Amma hər dəfə İradə bir bəhanə ilə bu söhbətlərdən yayınmağa çalışmışdı. İndi o, yenidən rəfiqəsinə möhtac olmuşdu. İra başqa bir rəfiqəsilə alver etmək üçün Türkiyəyə getməli idi. Təcili ona min dollar pul lazım idi. Buna görə o, Hacı Raziyə xanımın yanına gələrək, ondan bir aylığına min dollar borc pul istəmişdi. Hacı Raziyə xanım da heç nə düşünmədən 1000 dolları rəfiqəsinə verərək; “Allah xeyrini versin! Yolun açıq olsun! Qazancın birə min artsın!” demişdi... Bu düşüncələrdəykən kimsə arxadan Hacı Raziyə xanımı qucaqladı. - Hacı Raziyə xanım, xoş gördük səni! A-a-a-z, vallah gözlə demirəm, günü-gündən həm cavanlaşırsan, həm də gözəlləşirsən. Heç dəyişməmisən ki. İlk gündə necə görmüşdümsə, eləcə də qalmısan. Tfu, tfu! Maşallah! Nəzər dəyməsin! Bacım, düzü, sənin qarşında çox xəcalətliyəm. Verdiyim sözü tuta bilmədim. Bu həm də məndən asılı olmayan səbəblər üzündən oldu. Vaxtımın çox hissəsini Türkiyədə oluram. Əsas işimi orada qurmuşam. Burada alınmadı da, özün bildin. Amma şükür olsun Allaha, işlərim indi yağ kimi gedir. Bütün bunların səbəbkarı sənsən, Hacı. Sənin mənə verdiyin o min dollar və xeyir-duaların olmasaydı, bu gün mən bu mərtəbədə olmazdım. Sənə həmişə dualar edirdim, bircə balan Sevinci də heç vaxt unutmamışam. Buyur, bu da mənim sənə olan borcum. Bu gün mən sənin qulluğundayam. Haraya desən, gedə bilərik. Şükür Allaha ki, maşınım da var. - İra yenidən Hacı Raziyə xanımı qucaqladı. 46
- İra, səni bu halda görəndə, çox sevindim. Sənin də mənə yaxşılığın az olmayıb. - Hacı Raziyə rəfiqəsini yenidən görməyinə şad olduğunu bildirdi. - Hardan belə? Xeyir ola? Bildiyim qədər sən bu tərəflərdə yaşamırdın. Yoxsa, kiminləsə görüşə... - İra, sən nə danışırsan?! Mən Gəncədən gəlirəm, yenə də İmamzadəni ziyarət etməyə getmişdim. - Bağışla, bacım. Dilim dinc durmadı. Allah ziyarətini qəbul eləsin! Allah nə arzu-muradın varsa, versin! Sevinc balanın xeyir işini görəsən! Bax, budur sənə indidən söyləyirəm. Sevinc balanın xeyir işində məni yaddan çıxarma ha! Dünyanın o başında da olsam, özümü yetirəcəyəm! Hacı xanım, bildiyimə və eşitdiyimə görə dünyanın bütün yerlərində olan müqəddəs ziyarətgahların hamısına gedib ziyarət etmisən. Halal olsun sənə, vallah! - Müqəddəs yerləri və müqəddəsləri ziyarət etmək hər bir müsəlmanın haqqıdır, İra. Allah sənə də bu yerləri ziyarət etməyi nəsib etsin, inşallah! Amin! - Amin! Yaxşı, de görüm, hansı tərəfə gedəcəksən? Mən səni maşınla aparacağam. - İra rəfiqəsinin ağzını açmağa imkan verməyərək, qolundan tutub, maşına tərəf çəkdi. - İra, sən zəhmət çəkmə. Mən metro ilə gedəcəyəm, Razində oluram. - Bax, bacım, xətrimə dəyirsən. Səni düz evinə kimi aparacağam, - deyə İra Hacı Raziyə xanımdan əl çəkmədi. İradə Hacı Raziyəni düz evinə gətirdi. Hacı xanım nə qədər təkid etsə də, İra evə girmədi. O, vizit kartını çıxarıb Hacı xanıma verdi və yenidən görüşmək arzusu ilə ondan ayrıldı. Hacı Raziyə xanım məktubu açıb pulu sayanda, gördü ki, iki min dollardır. O, İranın vizit kartındakı nömrəni tez yığıb, onunla sabah təcili görüşmək istədiyini bildirdi. Ertəsi gün köhnə rəfiqələr yenidən görüşdülər. Hacı Raziyə xanım pulun min dollarını İradəyə geri qaytardı. İradə qəti etiraz etdi:
47
- Bacı, götürmərəm bunu. Qəlbinə başqa şey gəlməsin. Bu pullar halal pullardır. Öz zəhmətimin qazancıdır. Ona görə də, bu min dolları da sənə halal edirəm. Amma Hacı Raziyə xanım inadından dönmədi və güc-bəla ilə artıq verilmiş min dolları İranın əl çantasına qoydu... Allahın köməkliyi ilə Hacı Raziyə xanımın işləri qaydası nda
gedirdi. O, qızı Sevinci artıq böyüdüb ərsəyə çatdırmışdı. Sevinc həm öz, həm də anasının arzusunu həyata keçirərək, ali məktəbə qəbul olmuşdu. İndi onun yeganə ciyərparəsi xaricdə təhsil alırdı. Sevinc çox bacarıqlı, çalışqan qız idi. Yoldaşları vaxtlarını əyləncəyə, şənliklərə, gəzintilərə sərf etdiyi zaman Sevinc həmin vaxtlarını kitablara sərf edir, yorulmadan, gecə-gündüz çalışırdı. O, qarşısına qoyduğu məqsədə çatmaq üçün bütün potensial imkanından yararlanmağa çalışırdı. Sevinc eyni zamanda mələk simalı anasına verdiyi sözü tutmaq istəyirdi. Bu vaxta qədər
Hacı Raziyə xanıma ən mötəbər yerlərdən belə evlənmək təklifləri olmuşdu. Hətta, onun ata-anası da qızına yenidən ailə həyatı qurmağı dəfələrlə ona məsləhət görmüşdü. Amma Hacı Raziyə xanım bütün bunları rədd edərək, yeganə qızını böyüdüb, ali təhsilli, xoşbəxt görmək arzusu ilə yaşayırdı. O, həyatda Sevincə həm ata, həm ana, həm həyat müəlliməsi, həm ən yaxın rəfiqə, həm də ən yaxın məsləhətçi olmuşdu. Hacı Raziyə xanım gənc, təravətli həyatını qızının xoş gələcəyinə qurban vermişdi. Və buna görə o, heç də peşman deyildi. Həyatda bu cür fədakar analar çox nadir hallarda olur. Qəlbi daim onu Yaradanın eşqi və məhəbbətilə çırpınan, Onun kəramət və mərhəmətinə sığınan, Onun bəndəsinə göstərdiyi doğru yoldan sapmamağa, Allahın dininə, Peyğəmbərinə (s), imamlarına və Onun yaratdıqları bütün məxluqlarına qarşı təvazökar olan, cahillərə qarşı alicənablıq göstərən, onlarla xoş rəftar və mehriban münasibətdə olan, qəlbi geniş, xeyirxah insanlara Allah-təala həmişə kömək edər və onları hər cür
Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|