135
Çünki cavan itlər hər dəqiqə Ağ Dişin cənginə keçə
bilərdilər. Buna görə də Lip-lipdən savayı itlərin heç biri
tək qalmağa cürət etmirdi. Ağ Dişə qalib gəlmək üçün it
xılının ümumi birliyi lazım gəlirdi. Çay kənarına tənha
gedən küçük öz ölümünə, ya şikəstliyinə qol çəkmiş
olurdu. Onda bütün düşərgəni qulaqbatırıcı zingilti bürü-
yərdi. Belə vaxtlarda canavar balası pusquda durmağı,
qəflətən rəqibin üstünə şığımağı üstün tutardı.
Ağ Diş itlərdən intiqam almağı unutmamışdı. İtlər də
həmişəlik yadda saxlamışdılar ki, tək gəzmək olmaz.
Bununla belə. Ağ Diş onları yenə tək-tək ələ keçirirdi.
Bütün xıl ilə hücum edən itlər bəzən onu o qədər təqib
edirdilər ki, özləri yorulub əldən düşürdülər. Ağ Dişin
sürətli qaçışı dadına çatırdı. İtlər yalnız paxıllıq edirdilər.
Vay o itin halına ki, başı qaçmağa qarışıb xılı arxada
qoyaydı. Həmin it öz ölümünə qol çəkmiş olurdu. Ağ Diş
qəfildən dönüb onun üstünə şığıyırdı. Belə hallar tez-tez
baş verirdi. Çünki təqibdən həyəcanlanmış və coşmuş itlər
dünyada hər şeyi unudardı. Ağ Diş isə həmişə soyuqqanlı
idi. O, sürətlə geri dönür, xıldan aralanmış cəsarətli
təqibçisinin üstünə cumurdu.
Cavan itlərdə oynaşmağa anlaşılmaz bir ehtiyac hissi
olur. Məhz belə bir ehtiyac hissi Ağ Dişin bütün
düşmənlərini çulğamışdı. Onlar canavar balası ilə
downloaded from KitabYurdu.org
136
müharibəni əyləncəli oyuna çevirmişdilər. Ağ Dişi təqib
etmək onlar üçün sevimli məşğuliyyət idi. Amma bu
əyləncə zarafat ola bilməzdi. Bu əyləncənin sonu təhlükəli
ölümdən xəbər verirdi.
Anasının qayıdacağı ümidi ilə yaşayan Ağ Diş də
həmin günlər riskə getmir, tez-tez it xılını öz dalınca çəkir,
yaxındakı meşəyə aparırdı. İtlər onu meşədə tuta
bilmirdilər. Çünki Ağ Diş səssiz-səmirsiz qaçır, ağacların
arasından sivişib keçirdi. O, itlərin hürüşmə səsindən
onların hansı məsafədə olduqlarını bilirdi. Vaxtilə onun
ata-anası da belə etmişdi. Axı, başqa itlərdən fərqli olaraq
o, şimal cəngəlliyi məktəbini qurtarmışdı: şimalın bütün
sirlərinə, xəlvət yerlərinə yaxşı bələd idi. Bəzən Ağ Diş
fənd işlədirdi, çayı üzüb keçir, izlərini suda itirirdi. Sonra
sakitcə meşə yamaclarının birində uzanıb dincini alır,
onun izini itirmiş düşmənlərinin hürüşməsinə qulaq asırdı.
Ağ Diş adamların və itlərin nifrət və qəzəbini qazana-
qazana birtərəfli inkişaf edirdi. Belə məşəqqətli həyat onun
içindəki bütün xeyirxah hissləri, mərhəmətli duyğuları
öldürmüşdü. Nəvaziş və mərhəmət ona yad idi. Onu idarə
edən, ona hökm verən qanun bundan ibarət idi: güclüyə
tabe ol, zəifi məhv et! Qrey Biver allahdır. Demək o,
güclüdür. Buna görə də Ağ Diş ona itaət edir. Lakin
canavar balasından cavan və boyca balaca olan itlər
downloaded from KitabYurdu.org
137
zəiflərdir. Onları məhv etmək lazımdır.
Ağ Dişdə başqa keyfiyyətlər də əmələ gəlmişdi. Bu
keyfiyyətlər onun həyatını tez-tez təhlükədən xilas edirdi.
Canavar balasının arıq, elastik bədənindəki polad əzələləri
sanki rezin kim dartılıb-gərilirdi. Oğurluq etməkdə, fənd
işlətməkdə ona çatan olmazdı. O, ildırım sürəti ilə qaçırdı.
Davada amansız idi, mətanətli idi. Qəsəbə itlərindən qat-
qat ağıllı idi! Qəzəbinin sonu yox idi. Belə də olmalıydı.
Əks təqdirdə, bu üzücü, məşəqqətli, kinli-küdurətli
həyatda sağ qala bilm 'di.
ALLAHLARIN DALINCA
Payız gəlmiş, günlər qısalmış, havalar soyumuşdu. Belə
günlərin birində təsadüfən azadlığa çıxmaq girəvəsi
yarandı.
Bir neçə gün idi ki, düşərgədə qarmaqarışıqlıq
yaranmışdı. Hindular yay komalarını sökür, payız ovuna
tədarük görürdülər. Ağ Diş onları diqqətlə izləyirdi.
Komalar sökülüb qurtardı. Yüklər qayıqlara yığılanda o,
hər şeyi başa düşdü. Qayıqlar bir-birinin ardınca yavaş-
yavaş sahildə aralandılar. Onlardan bəzisi uzaqlaşıb
gözdən itdi.
Ağ Diş burada qalmağı qərara aldı. Fürsət düşən kimi
düşərgədən çıxıb meşəyə götürüldü. O, buz kimi çayı üzüb
downloaded from KitabYurdu.org
138
keçərək izlərini itirdi. Meşənin lap qalın yerinə soxulub
gözləməyə başladı. Vaxt ötürdü. Bu müddət ərzində bir
neçə dəfə yatıb durdu. Bir dəfə də yatdı. Və yuxu- daykən
onu Qrey Biverin səsi oyatdı. Sonra başqa səslər də
eşitməyə başladı. Deyəsən, Qrey Biverin arvadının və oğlu
Mitsahın səsləri idi.
Ağ Diş qorxudan əsməyə başladı. Öz adını eşidən kimi
titrədi. Amma yerindən tərpənmədi. Buna baxmayaraq, öz
allahının harayına hay vermək üçün içində nəsə oyandı.
Amma tezliklə səslər uzaqlaşdı. Ağ Diş kolluğun arasından
çıxdı. Azad olduğu üçün özünü rahat hiss etdi.
Qaranlıq düşmüşdü. Ağ Diş arxayın-arxayın ağacların
arasında hərlənirdi. Birdən tənhalıq hissi onu bürüdü.
Oturub həyəcanla meşənin sakitliyinə qulaq asdı. Səs-
səmir gəlmirdi. Hər yerdə hərəkətsizlik vardı. Bu, onu
şübhələndirdi. Naməlum təhlükə elə bil indicə onun
başının üstünü alacaqdı. O, hündür ağacların məşum
kölgəsinə baxdı. Bu sıx və qalın meşədə məşum kölgələr
arxasında düşmən gizlənə bilərdi.
Onu üşütmə tutdu. Həmişə qızındığı daxma divarları
yanındakı od bu meşəlikdə yox idi. O, pəncələrini bir-bir
qaldırıb qoyurdu. Sonra ayaqlarını öz tüklü quyruğu ilə
örtdü. Bu vaxt gözlərinə nəsə göründü. Qəribə də olsa,
onun gözləri qarşısında tanış şəkillər canlanırdı. O, bütün
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |