Ceyms Rollins Qiyamət günü açarı
Yüklə 2,69 Kb. Pdf görüntüsü
|
73 Hal-hazırda Peynter bütün bunları yeganə bir pəncərəyə dəyişərdi. Digər tərəfdən, son bir neçə il ərzində bura onun evi olmuşdu və o bura səmimiyyətlə yanaşırdı. “Siqma” mərkəzə dəyən keçən ilki zərbədən hələ də özünə gəlirdi. Dəyən zərər his çəkmiş divarlar və dağıdılmış avadanlıqlardan daha böyük idi. Vaşinqton siyasəti özündə hakimiyyətin, şöhrətpərəstliyin və amansız düşmənçiliyin dolaşıq kələfini ifadə edirdi. Burda güclülər zəifləri parçalayırdılar. Ədalətli olsa da, olmasa da, bu hücum Amerika kəşfiyyat idarələri arasında “Siqma”nın eti-barını qırdı.xx Həmçinin Peynter şübhələnirdi ki, hücumun əsl qı- zışdırıcıları əvvəlki tək azadlıqda qalırdılar. Hücuma rəhbərlik edən adam – hərbi kəşfiyyat idarəsinin şöbə rəisi – nə vaxtsa ləyaqətsiz davranışına görə “Siqma”dan qovulmuşdu. Lakin Peynter inanmırdı ki, o bunları təkbaşına edə bilərdi. Belə güclü zərbə endirmək üçün müxtəlif gizli məlumatlara daxil olmaq imkanı olmalıdır. Belə imkanı isə yalnız Vaşinqtonun siyasi torunun mərkəzində olan adam əldə edə bilər. Lakin kim? Peynter başını silkələyərək saata baxdı. Belə sualları bir qədər sonraya saxlamaq lazım gələcək. Bir neçə dəqiqədən sonra o yeni tufanla qarşılaşmalıdır. O yenidən kəllə-kəlləyə gəlməyə hazır deyildi, lakin bu şəraitdə onun seçimi yox idi. 74 İki saat əvvəl Peynterin Qrey Pirslə qızğın mübahisəsi olmuşdu. Qrey özü ilə İtaliyaya Monk Kokkalisi aparmaq istəyirdi, lakin Peynter inanmırdı ki, Monk artıq mükəmməl operativ işə hazırdır. Həkimlər və psixoloqlar hələ də Qreyin ortağına peşəkar yararlıq haqda rəy verməmişdilər. Həmçinin Romadan alınan xəbərlər cüzi idi. Peynterə “Siqma”nın hansı operativ işçisinin bu tapşırığa daha yaxşı yaraşdığını və Qreyin biofiziki biliklərini hansı elmi fənnin tamamladığını qərara almaq çətin idi. Monk Kokkalisin ixtisası kriminalistika idi, hal-hazırda isə bu cür təcrübəyə ehtiyac yox idi. Bunu dərk edən Qrey nəhayət razılaşmağa məcbur oldu, amma Peynter onu Romaya tək buraxmadı. Yeni təfərrüatlar ortaya çıxmayınca Qreyə yalnız kobud fiziki güc lazım olacaq. O bu gücü aldı. Peynter yeni bir aspirin həbini qəbul etmək haqda fikirləşən vaxt masanın üstündəki daxili kommutator zəng çaldı. Sonra Brentin səsi eşidildi: – Cənab direktor, general Metkalf xəttdədir. Peynter telekonfransa dəvət gözləyirdi. O elektron poçtla METİPPİ-nin rəhbərindən gələn tamamilə məxfi məlumatı oxumuşdu. Ağır nəfəs alaraq, direktor düyməni basdı və kreslosunu arxasındakı divar monitoruna tərəf çevirdi. 75 Qara ekran yanıb-sönərək bütün rənglərə boyandı. General yazı masasının arxasında əyləşmişdi. Vest-Poynt hərbi məktəbinin qaradərili məzunu Qreqori Metkalf özünün əllidən yuxarı yaşına baxmayaraq, məktəbin amerikalıfutbolu komandasının müdafiəçisi olduğu vaxtdakı kimi möhkəm və qovraq idi. Yaşının yeganə əlaməti saçlarına düşən dən və sol əlində saxladığı oxu üçün eynək idi. METİPPİ-nin başçısı təyin olunandan sonra Metkalfın ağlına hörmət etməyi Peynter tez öyrəndi. Lakin onların arasındakı münasibətdə hələ də qarşılıqlı ehtiyatlılıq qalırdı. General irəli əyilərək hər hansı bir girişsiz soruşdu: – Sizə göndərdiyim, Afrikadakı hərbi toqquşmanın he- sabatı ilə tanış oldunuzmu? “Heç bir qram da elementar nəzakət yoxdur”. Peynter qonşu monitorlardan birinə işarə etdi: – Tanış oldum. Həmçinin Qırmızı Xaç düşərgəsinə hücum haqda NATO-nun məruzəsini istədim. Hətta təcrübə fermasının aid olduğu korporasiyanın dosyesini də yoxladım. Lap yaxşı. Bu halda mənə sizi işin təfsilatına daxil etmək lazım gəlməyəcək. Peynter bu cür iltifatdan ürpəşdi. 76 – Amma mən yenə də başa düşmürəm, bunun “Siqma”ya nə dəxli var? – Direktor, bu ona görədir ki, mən hələ sizə heç nə de- məmişəm. Peynterin gözləri arasındakı ağrı artdı. General qarşısındakı klaviaturada nəsə yığdı. Böyük ekran iki hissəyə bölündü və METİPPİ-nin başçısının surətilə yanaşı foto əmələ gəldi. Fotoda yandırılmış, tüstülənən zəminin ortasında alt paltarınadək soyundurulmuş və taxta xaçdan asılmış cavan ağ kişi təsvir olunmuşdu. Bu mənzərə çarmıxa çəkilmiş adamdan çox, qorxunc müqəvvanı xa- tırladırdı. Peynter arxa planda quraqlıq Afrika savannasını se- çə bildi. – Bu gəncin adı Ceyson Qormendir, – deyə Metkalf so- yuqluqla söylədi. Peynter qaşlarını düyünlədi. – Qormen. O, təsadüfən senator Qormenin qohumu deyil? Senatorun familiyası Peynter “Viatus” korporasiyasının materiallarını öyrənərkən ortaya çıxmışdı. Sebastyan Qormen senatın kənd təsərrüfatı, ərzaq və meşələr üzrə komissiyasına rəhbərlik edirdi. O hər yolla, genetik şəklini dəyişmiş növlü bitkilərin əsasında ərzaq istehsalını artırmağın tərəfdarı idi. O 77 bununla aclıq çəkən dünyanı yedirtməyi və ucuz bioenerjili vəsaitlər əldə etməyi fikirləşirdi. General heyrətlənmiş Poynterin diqqətini cəlb etmək üçün öskürdü. – Bu senator Qormenin iyirmi üç yaşlı oğludur. Cavan oğlanın bitkilərin molekulyar biologiyası ixtisası üzrə diplomu vardı və o, dissertasiya üzərində işləyirdi. Lakin Maliyə ona görə yollanmışdı ki, orada aparılan işlərə aid hər şeydə senatorun gözü və qulağı olsun. Peynter bu hadisənin Vaşinqtonda niyə belə qızğın reaksiya yaratdığını anlamağa başladı. Əlbəttə, qüdrətli se- nator dərddən özündə deyil və oğlunun ölümü ilə əlaqədar cavab tapmaq üçün bütün Kapitoliya təpəciyini silkələyir. Lakin Peynter heç cür bütün bunda “Siqma”nın rolunu başa düşmürdü. NATO-nun məruzəsindən belə çıxırdı ki, düşərgəyə hücumu üsyançı-tuareqlər ediblər. Onların dəs- tələri Malinin şimal rayonlarına daima amansız hücumlar edirdilər. Metkalf davam edirdi: – Senator Qormen hücum günü səhər oğlunun elektron poçtla göndərdiyi məlumatı almışdı. Orada bir neçə kəlmə ilə hücumçuların hərəkətlərindən bəhs olunmuşdu. Vertol- yotlardan və napalm bombalarından istifadə olunduğuna Yüklə 2,69 Kb. Dostları ilə paylaş:
|