59
“Siqma”nın monsinyor Verona qarşısında ödənilməz
borcu vardı.
– Sağ ol, Qrey. – Reyçel bir az sakitləşdi. – Mən istintaq
barədə məlumatı faylla göndərərəm. Amma bəzi təfərrüatlar
hesabata daxil olmayıb. Gələndə sənə hər şeyi danışaram.
Ona qulaq asarkən, Qrey nəzərini kompyuter mo-
nitorundan, Venesiyanın planında yanıb-sönən qırmızı
üçbucaqdan çəkmirdi. Ekranın küncündən ona Seyhanın fo-
tosu baxırdı, cavan qadının üz ifadəsi soyuq və acıqlı idi. Keç-
mişdə qatillə Reyçelin və onun əmisinin də yolları kəsişmişdi.
İndi Seyhan yenə də İtaliyadadır.
Qrey artan narahatlığı hiss etdi.
Burda nəsə başqa bir iş vardı. Qrey hiss etdi ki, orada –
İtaliyada tufanlı buludlar qatılaşır. Amma o təyin edə
bilmirdi: külək hansı tərəfə əsir.
–Romada mümkün qədər tez olacam. – deyə Qrey Reyçeli
inandırdı.
60
10 oktyabr
Saat 19:28
İtaliya, Roma
Romanın mərkəzi hissəsində qatılaşan alatoran vaxtı xəs-
təxanadan çıxan leytenant Reyçel Verona narahatçılığının bir
qədər azaldığını hiss edib, sərin payız havasından sinədolusu
uddu. Dezinfeksiya maddələrinin kəskin qoxusu çarpayılarda
hərəkətsiz uzanan bədənlərin iyini güclə gizlədirdi. Xəs-
təxanalarda həmişə çox pis qoxu olur.
Neçə il ərzində Reyçel ilk dəfə siqaret çəkmək istədi. Bəl-
kə bu onu əmisinin komada olduğu hər saatda artan na-
rahatçılıqdan xilas edərdi. Onu damcısalana birləşdirmişdilər:
cihazlara gedən simlər həyati funksiyaları izləyirdi, süni
nəfəsalma cihazı sinəni qaldırıb-endirirdi. Viqor birdən-birə
on il qocalmışdı, üzü sıyrıntılar və qançırlarla örtülmüşdü,
qır-xılmış başı bintlə sarılmışdı. Həkimlər izah etdilər: dərialtı
qan sızması və kəllə sümüklərinin kiçik əzikləri. Onlar
diqqətlə yaralının kəllədaxili təzyiqini izləyirdilər. Maqnit-
rezonans tomoqrafiyası baş beyində zədə göstərmədi, lakin
Viqor özünə gəlmirdi, bu da həkimləri narahat edirdi. Polis
və tibbi he-sabatlara görə monsinyor Verona xəstəxanaya
yarıhuşsuz və-ziyyətdə daxil olmuşdu. Komaya düşməzdən
61
əvvəl o, bir neçə dəfə həyəcanla tək bir söz təkrar etmişdi:
“Morte”, yəni “ölüm”…
Lakin bu nə demək idi? Digər keşişin taleyi Viqora
məlum olmuşdu? Yoxsa bu adi sayıqlama idi?
Onun özündən soruşmaq mümkün deyildi. O, ətraf
mühitə reaksiya vermirdi.
Reyçeli narahatçılıq tərk etmirdi. Günün çox hissəsini o,
əmisinin əlindən tutaraq onun yanında keçirdi. Ara-sıra əlini
sıxırdı, dua edirdi ki, hər hansı bir yaxşılaşma baş versin.
Lakin Viqorun barmaqları taqətsiz qalırdı, sanki həyat
əlamətləri onun bədənini tərk etmişdi, təkcə qişası qalmışdı.
Hər şeydən çox Reyçeli üzən o idi ki, əmisinə kömək
etmək iqtidarında deyildi. Əslində Viqor onu tək
böyütmüşdü və əmisindən savayı onun heç kimi yox idi.
Buna görə Reyçel bütün günü onunla oturmuşdu, yalnız bir
dəfə Birləşmiş Ştat-lara zəng vurmaqçün qalxmışdı.
Qrey sabah səhər burda olacaq.
Bu son iyirmi dörd saat ərzində yeganə şad xəbər oldu.
Baxmayaraq ki, Reyçel əmisinə sağalmaqda kömək edə bil-
mirdi, o bu hücumun arxasında əslində nəyin durduğunu nə
olursa-olsun öyrənməyi qətiləşdirmişdi.
Hal-hazırda Müqəddəs Pyotr kilsəsindəki partlayışın
təhqiqatı bütün əlaqədar strukturların – italyan kəşfiyyat xid-
62
mətindən ta İnterpoladək idarələrarası hay-küyə çevrilmişdi.
Hamı bunun terror aktı olduğuna qərar vermişdi. Belə nəticə
ilk növbədə ona əsaslanırdı ki, həlak olan keşişin cəsədi ölü-
mdən sonra eybəcər hala salınmışdı. Onun alnına qeyri-adi
damğa vurulmuşdu.
Şübhəsiz bu işarə ilə nəsə demək istəyirdilər. Məhz nə və
onu kim vurmuşdu? Hələ ki, heç bir terrorçu qruplaşma part-
layışı öhdəsinə götürməmişdi.
Reyçel başa düşürdü ki, həqiqəti müəyyən etməyin ən tez
yolu saysız-hesabsız idarələrin yaratdığı xaos yox, cərrah də-
qiqliyi ilə, daha incə fokuslaşdırılmış şəxsi təhqiqatın apa-
rılmasıdır.
Buna görə də o, Qreyə zəng vurdu. Lakin şəxsi planda bu
köməyə çağırış onun üçün asan olmadı. Reyçel başa düşürdü
ki, əgər o həqiqəti tapmaq istəyirsə, “Siqma”nın qlobal re-
sursları olmadan keçinməyəcək. Həm də, o, bilirdi ki, təklikdə
onun buna gücü çatmayacaq. Ona tam inandığı adam lazım
idi: Qrey.
“Bəs əgər bu zəng ona peşəkar maraq kimi gəlməsə?”
Bu fikri özündən qovan Reyçel xəstəxananın qarşısındakı
dayanacağı keçdi. Öz balaca “Mini-Kuper”inə çatan cavan qa-
dın sükanın arxasına əyləşdi və Romanın küçələrinə çıxdı. O,
qatlanmış damı qaldırmırdı və qarşıda işlənmiş qaz tüstüsü
63
buraxan turist avtobusu ortaya çıxanadək külək onun fi-
kirlərini bir qədər aydınlaşdırdı.
Magistraldan dönən Reyçel dar küçələrlə sürdü; kü-
çəboyu kiçik mağazalar, kafe və restoranlar yerləşirdi. O
sabahkı günədək fikirlərini toplamaqçün düz evə getmək
istəyirdi, amma özü də hiss etmədən Tibr sahilinə gəlib çıxdı.
Bir neçə döngədən sonra qarşı sahildə Müqəddəs Pyotr kil-
səsinin parlayan günbəzi göründü.
Nəqliyyat axınına qoşulan Reyçel məqsədinə doğru
yönəldi. Partlayışdan sonra bütün Vatikan ziyarətçilər üçün
bağlı idi. Hətta papanın özü də təhlükəsizlik baxımından
Kastel-Qandolfodakı yay iqamətgahına köçməli olmuşdu. La-
kin bu turist və avaralar axınının qarşısını almadı. Hətta
maraqla çulğalanmış dəstələr daha da artmışdı.
Ətraf küçələr dolu olduğundan, Reyçel maşını saxlamaq
üçün əlavə yarım saat da sərf etdi. Nəhayət o, məşhur mey-
danı əhatə edən polis mühasirəsinə çatanda hava tamamilə
qa-ralmışdı. Adətən Müqəddəs Pyotr meydanı inamlılar və
tu-ristlərlə dolu olur, indi isə tamamilə boş idi. Yalnız bir neçə
formalı polis sütunların arasında və açıqlıqda gəzişirdilər.
On-lardan biri meydanın ortasında ucalan Misir obeliskinin
di-bində dayanmışdı. Hamının çiynində avtomat tüfənglər
vardı.
Mühasir xəttinə yaxınlaşan Reyçel sənədlərini göstərdi.
Polis qaş-qabağını tökdü. Ortayaşlı, yekəqarın polis əyri
Dostları ilə paylaş: |