Coğrafiya
və təbii resurslar, №2, 2017 (6)
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan
Coğrafiya Cəmiyyəti
91
yarımkürəsinin 28-ci paralellindən aşağı enməmə-
liydi. Nəzəri olaraq Florida yarımadasının yarısı,
Böyük və Kiçik Antil adaları, Meksika, Panama,
Cənubi Amerika bütünlüklə Portuqaliyanın tabe-
liyinə keçir.
Tarixçilər, hətta Jan Kuzen, Alonso Uelva,
Martin Behaym və başqalarının adı hallanmaqla,
Braziliyanın guya 1480-1490-cı illərdə kəşf olun-
ması ilə bağlı öz fərziyyələrini irəli sürürlər. Ən
inandırıcı tarix 1494-cü il sayılır. O da nəyə görə?
Kolumb birinci səyahətdən 15 mart 1493-cü il-
də qayıdır. Bu o deməkdir ki, ispanlar gözləmədik-
ləri halda Atlantik okeanının qərb hissəsində yerlə-
şən ərazilərə sahib çıxa bilərlər. Alkasovas müqa-
viləsinə zidd olaraq ispanlar 28-ci paraleldən aşağı
düşmüş və bunu gizlin saxlamağa çalışmışdılar.
Məlum olduğu kimi, ispan monarxlarının təkidi
ilə, yəni Yeni Dünyanın kəşfinin üstündən heç iki
ay keçməmiş papa VI Aleksandrın mayın 4-ü
1493-cü ildə verdiyi “İnter caetera” bullası portu-
qalları şok vəziyyətinə salır. Sənəddə göstərilir ki,
“qərbdə Hindistan istiqamətində, həddindən artıq
uzaqda yerləşən dəniz-okeanda, heç vaxt gəmilərin
üzmədiyi bir yerdə yerləşən adalar və iri torpaq əra-
zisi” ispan krallarına verilir. Portuqalları qıcıqlan-
dırmaq istəməyən
pontifik bullada izah edir ki, ne-
cə portuqallar “Afrikada, Qvineyada və Qızıl Sa-
hildə” (Afrikanın Qvineya körfəzinin sahili) veri-
lən səlahiyyətlərə, eləcə də ispanlar okeanın o biri
tayında yerləşən ərazilərə eyni səlahiyyətlərə malik
olurlar.
Sənədə əsasən, Azör adalarından 100 liq qərbdə
yerləşən bütün ərazilər Kolumbun səyahəti nəticə-
sində yuridik olaraq ispanların tabeliyinə keçir. Be-
lə bir bölgü ilə razılaşmaq portuqalların atlantika-
dakı fəaliyyətini minimuma endirirdi. Lakin ortaya
bir sual çıxır, əgər nəzərdə tutulan demarkasion
xətdən qərb tərəfdə və 28
0
ş.en dairəsindən aşağıda
böyük torpaq ərazisi yoxdursa, onda sonsuz görü-
nən okeanın suları kimə lazımdır? Portuqallarda
olan məlumata görə, Atlantikanın qərbində heç bir
torpaq ərazisi yoxdur. Praktik cəhətdən həmin su-
larda torpaq axtaran Voqadonun (1462), Tellesin
və Van Olmenin (1487) başçılığı ilə portuqal eks-
pedisiyaları müsbət nəticə əldə edə bilməmişdilər.
İlkin mərhələdə kral II Juan kəskin şəkildə na-
razılığını bildirmək istəmirdi, lakin bir neçə aydan
sonra, 1481-ci ildəki müqaviləni əsas gətirərək, hə-
min torpaqlara olan de-fakto hüquqlarını müdafiə
etməyə başladı. Məhz bundan sonra Roma papası
verdiyi qərara təkrarən baxmağa məcbur olur və bir
ili arxada qoyan kimi elə mayın 4-də o, tərəfləri
masa arxasına dəvət edərək, portuqallara güzəştə
gedir. Həmin tarixdən bir ay sonra, iyunun 7-də
müəyyən güzəştlərlə VI Aleksandr Tordesilyasada
bir il əvvəlki müqaviləyə əsaslı dəyişikliklər et-
məklə, həmin sənədi “ratifikasiya” edir. Tordesil-
yasdakı müqaviləni ispanlardan çox portuqalların
qələbəsi saymaq olar. Ona görə ki, 1493-cü ildə is-
panların təklifi ilə demarkasion xətt Azör adaların-
dan 10
0
liq qərbdə, portuqalların isə təkidilə Yer
kürəsinin iki krallıq arasında bölüşdürülməsini bil-
dirən demarkasion xətt Azör adalarından 370 liq
qərbdə müəyyən edilir.
Bir sözlə, Roma papasının bullasına əsasən, “İs-
paniya Braziliyadan başqa, bütün Amerika qitəsi-
nin, Portuqaliya isə Afrikanın və Hindistanın sahibi
sayılırdı.”
2
Tordesilyas müqaviləsinə əsasən, ispan-portu-
qal xüsusi komissiyası 1495-ci ilin sonuna qədər
demarkasion xəttin haradan keçdiyini dəqiqləşdir-
məliydi. Lakin ispan və portuqal kosmoqraflarının
arasında yaranan narazılığa
görə həmin məsələ ye-
rinə yetirilmir (gözlənildiyi kimi, artıq 1512-ci ildə
Cənubi Amerikadakı bəzi torpaqlar iki krallıq ara-
sında münaqişə yaranır).
3
Portuqalların nümayəndəsi Tordesilyasa gedən
yolda olarkən Kolumb 25 sentyabr 1493-cü ildə
özünün ikinci səyahətinə yola düşür. Ona qədər isə,
hələ iyul ayında VI Aleksandr Borcia 3 may tari-
xində imzaladığı üçüncü bullanı “
Eximiae devo-
tionis” adı altında buraxdırır. Bu sənəd hər iki tərəf
üçün kompromis variant təklif edirdi.
Qeyd etmək lazımdır
ki, Roma papsının iştira-
kı olmadan tərəflər yara-
nan problemin həllinə
nail olmasına az qalmış,
1493-cü
ilin dekabr
ayında VI Aleksandr
“
Dudum siquidem” adı
altında, keçmiş tarixlə -
guya 25-i sentyabrda
dördüncü bullanı bura-
xır. Məhz həmin sənəd-
dən sonra portuqallar
Roma papasına etirazlarını bildirirlər. İş ondadır ki,
müəyyən edilmiş demarkasion xətdən qərb tərəfə,
Hindistanın şərq hissəsinə kimi bütün ərazilər
İspaniyanın tabeliyinə keçirdi. Halbuki Alkasovasa
müqaviləsinə əsasən, Hindistan Portuqaliyanın
şəxsi ərazisi sayılırdı və bu sənədə ispanlar öz
razılıqlarını bildirmişdilər. Bunu əsas tutan
portuqallar bildirirlər ki, indiki müqavilə onların
maraqlarına tamamilə ziddir. Onların Hindistanla
dəniz əlaqəsi qurmağa, demək olar ki, heç nə
qalmamışdı. Belə ki, Kolumbun səyahətinə qədər
Bartolomeu Diaş (1488) Afrikanın ucqar cənub
nöqtəsini kəşf etmiş və Hind okeanına çıxış yolunu
tapmışdı.
Papa VI Aleksandr Borcia
(1431-1503)