190
xoz sədri yuxudan oyanır, gəlir. Deer, nə deyir. Deellər, belə,
belə. Deer, a bala, yazıq düz deyir də, mən artıq 2-3 ildi səd-
rəm, camaatın qazancıdı də, həqiqətə acığın gəlməsin.
Bir araba dolusu məhsul
Vaxtilə kolxozda xalqa əmək günlərinin verilməsi vaxtı
var imiş. Bu Xırmandalı, Hacitəpə, Ərəb bir kolxoz olduğun-
dan, Xırmandalı əhalisinin sayı çox olduğundan, bir gündə iki
nəfərə əmək günü müəyyənləşdirilibmiş. Hacıtəpədə 1 nəfərə,
Ərəbdə də 1 nəfərə. Günlərin birində Polad kişiyə əmək günü
verilməsi təyin olunur. Gecəni gəlir evdə danışır ki, bəs belə
belə məsələ var. Polad kişinin atası Bığır kişi kor olur. O vaxtı
belə idi ki, yaşdı adamlar evlərinin qulabanında əyləşirdilər,
gedib gələni dinləyərdilər. O da bir nəfər qonşusunnan oturub
qulabanda söhbətləşirdilər. Birdən araba səsi gəlir. Səs gəlndə
kor ata qonşuya deyir ki, filankəs, bu gələn Polad olacağ.
Deer:
– A Bığır kişi, nə bilirsən ki, Poladdı.
Deer:
– Yox, mən arabanın səsindən bilirəm ki, dolu arabadı,
özü də Polad bu gün əmək gününü alıb gətirməlidir.
Araba bir az da yaxınnaşanda, təzədən kor kişi söyləyir
ki, bəs, filankəs, sən görürsən arabanın ağırrıgını. Araba güc-
nən yeriyir. Az qalır araba ağırrığınnan sına. Qayıdır, ay Bığır
kişi, lap sən deyəsən bu Poladın bu əmək günü almasına belə
qibtə eliyirsən. Az qala lap paxıllıq hissi kecirdirsən. Deer,
vallah, ay axmaq, ona paxıllıq eləmirəm. Özümün gəncdiyim,
işdədiyim illər yadıma düşdü. Mən həmin illərdə demək olar
191
ki, heç əmək günü almamışam. İndi isə sevinirəm ki, mənim
oğlum Polad bi araba dolusu məhsul gətirir.
Fətulla məllim belə zəifdi ki, sənnən də zəifdi?
Mən tələbə idim, olarda qalırdım. O məllimin dörd öv-
ladı vardı. Getdilər uşaxlar qapını açdılar. Gələn buların dayı-
ları idi. Fətulla məllim. O da ibtidi sinif məllimi idi. Cox sə-
mimi, gözəl bir insan idi. Hə, gəldi əyləşdi. Bizdən də xeyli
böyükdür. Bir az sora bundan hal-əhval tutdu. Soruşdu mək-
təbdə vəziyyət necədi? Dedi:
– Tədrisin vəziyyəti necədi?
Dedi:
– Uşaxlar yaman zəifdir bilik cəhətdən.
Dedi:
– Fətulla məllim, yəni belə zəifdi ki, sənnən də zəifdi?
Da yaziğ yaman pərt oldu. Biz də üzr istədik ki, əşi,
zarafat eliyir filan.
Niyə, məni tanımadın
Bizim kətdə Fətulla adlı bir məllim vardı. Ancaq savadca
çox aşağı, ama baməzə məllim olub. Buların Salyannan ata-
baba qonağı olub. Get gəl elədiyi adamlar. Bir gün məktəbdən
çıxıb görüb həmən adam kəndə sarı gəlir. Əvəl elə bilib ki, bını
tanıyacaq. Sora görüb ki, bu bunu tanımadı. Tanımıyanda bını
sorğu suala tutub ki, sən hara gedirsən. Əvəl boyun almıyıb.
Deyib yox, səni buraxmaq olmaz, sən şübhəli adama oxşı-
yırsan. Əslində tanıyır eeee, ata-babasının qonağıdır. Kişi deyir
əşi, vallah mənim heç bi şübhəli işim-zadım yoxdu.
192
Deer:
– Yox, mən səni buraxa bilmərəm.
Xulasə, bınnan çox sora-sora qoparır ki, hara gedirsən.
Həsənlidə bi xata Əhməd var idi. Deer, ora gedirəm.
Deer:
– Bax mən sənə deyirəm. Sən xatalı adama oxşayırsan.
Mən yaxşı şüpələnirəm sənnən. Dee, bax görürsən, qoy mən
zəng eliyim deem, milis gəlsin səni aparsın.
Deer:
– Sən Allah, məni xatıya salma.
Deer:
– A kişi sən elə başdan ayağa xatalı adamsan. Düz adam
olsan, xalı Əhmədgilə gedərdin, da Xata Əhmədgilə niyə ge-
dirsən?
Sora birdən kimsə bunu çağırır ki, ay Qulam məllim.
Qulam deyəndə kişi ayılır ki, bu kimdi, indi tanıyır. Deer:
– A kişi, sən məni niyə belə qorxutdun, ay Allah saxla-
mış Qulam.
Deer:
– Ə, mən səni tanıdım, a nursuz, sən məni niyə tanımadın?
Hə, xeyləm gülüşüllər.
Adam var, adam var
Bozu kişi Hacıtəpədən sonsuz bi kişi olub, çox səmimi
bir adam olub. Bir gun həmkəndlilərinin biri bunnan xış isti-
yir, bu da vermir. Elə olub üstünnən bi həftə 10 gün keçənnən
sora orda Əziz adında bir məllim həmin aləti istiyir bunnan.
Bu da verir onu Əziz məllimə. O birinci istiyən adam eşidib
ki, bu aləti o, Əziz məllimə verib, elə bu məqam gəzirmiş ki,
193
buna öz gileyini bildirsin. Bozu kişi də xətirri adam olduğun-
nan birbaş evinə gileyə getmiyiblər. Belə olub 1 həftə, 10 gün
sora rastlaşıblar. Elə bu buna bi balaca soyuxlux göstərib.
Bozu kişi hiss eliyib ki, mənim öz cəzamdır. Deyib bəs, ay
filankəs, bəs sən mənə niyə belə soyuqluq göstərirsən? Deyib,
ay Bozu kişi, axı, mən səni düz kişi bilirdim, yaxşı kişi bilir-
dim. Nətəri olur, axı, mən səndən iki həftə qabağ aləti istədim
vermədin. Amma Əziz məllimə vermisən. Bozu kişi deyir, hə,
bala, incimə. Ancaq adam var, adam var.
Hərə öz işinnən məşğul olsun
Günlərin bi günü Bakıdan evə gəlirəm, gəldim karvansara-
ya. Maşınnar o vaxt xaltura eliyirdilər. Rayonnan şəhərə, şəhər-
dən də rayona adam aparırdılar. Hə nə isə gəldim bura, hərəsi bi
yandan yapışdı, gəl gedək, gəl gedək. Mən də buları tanıyırdım
biri məllimdi, biri də ağranom. Mən də bilirəm ki, bu məllim
yaxşı maşın sürə bilmir. Hec o ağranom da yaxşı sürə bilmir.
Hər ikisi də yaxınnaşıb ki, gəl gedək, ikisinnən də yaxamı qutar-
mağ istiyirəm. Elə oldu bi sürücüyə rast gəldim, ona “hə” deyəsi
oldum. Gördüm, bular inciyir. Hətta etiraza belə qalxdılar. Mən
də həqiqətən yumşaq adamam, hec kimin xətrinə dəymərəm.
Dedim:
– Ay qardaş, bax sən yaxşı ağranom olsaydın, indi sahə-
də olardın. Məllim incimə, sən də yaxşı məllim olsaydın, indi
işinin başında olardın.
Nə isə bulardan canımı qutardım. Hə, o sürücüynən də
gəldim evə. Sora eşitdim ki, o ağranom gedib maşını aşırdıb
– gələndə, qəza eliyib. Üssünnən xeyli kecmişdi, rastlaşdıq.
Dedi:
Dostları ilə paylaş: |