219
Pedaqogika, Fəlsəfə, Psixologiya
da bu yazıları Avropaya məlum edərək onun oxunmasının vacib
olduğunu bildirir... Amma onun oxunması 1793-cü ildə Dani-
marka dilçisi, Kopenhagen universitetinin professoru V.Tomsen
tərəfindən həyata keçirilir. Bundan sonra müxtəlif illərdə bu
abidələr barədə müxtəlif fikirlər söylənilir, bu abidələrin məşhur
tədqiqatçılarından V.V.Radlov (1837-1918), P.M.Melioranski
(1868-1906), S.Y.Malov (1880-1957) onun məzmununu aşa-
ğıdakı kimi müəyyənləşdirirlər. Beləliklə, Orxon-Yenisey ya-
zılı abidələri 6 iri kitabədən – Kül-tiginin şərəfinə abidə, Bilgə
xaqana aid abidə, Tonyukukun şərəfinə abidə, Ongin abidəsi,
Moyun Çor abidəsi və Kuli Çor abidəsi, eləcə də 100-dən artıq
xırda kitabədən ibarətdir. Orxon-Yenisey əlifbası ilə yazılan bu
kitabələrdəki mətnləri Orxon-Yenisey abidələrinin Azərbaycanda
görkəmli tədqiqatçılarından Ə.Rəcəbov və Y.Məmmədov 1993-
cü ildə nəşr etdirdikləri “Orxon-Yenisey abidələri” kitabında dörd
hissədə qruplaşdırırlar:
1. Orxon kitabələri
2. Turfanda (Qərbi Çində, Tyan-Şan dağlarının şərqində) ta-
pılan kağız üzərində yazılmış əlyazmalar
3. Yenisey kitabələri
4. Talas (Qırğızıstan) kitabələri [1; 3].
Elə bu baxımdan Orxon-Yenisey abidələrinin coğrafi məka-
nını yeddi olmaqla aşağıdakı kimi göstərirlər: [6, 383].
1. Şimali Monqolustanda Orxon, Selenqa, Tola çaylarının
hövzələrində səpələnmiş abidələr;
2. Yenisey çayının vadilərində, Tuva və Xakasda aşkarlanmış
abidələr
3. Baykal-Lena ətrafı ərazilərin abidələri
4. Altay abidələri (Altayın şimalındakı Çarış çayının hövzə-
sində)
5. Şərqi Türküstan abidələri, əsasən, Buxarada aşkarlanıb
220
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
6.Orta Asiya abidələri, keramika və metal pullar üzərində
olan yazılardır
7.Şərqi Avropa (o cümlədən, Şimali Qafqaz) çöllərində
peçeneqlərə aid edilən yazılar.
Göründüyü kimi, məzmunu zəngin olsa da, Orxon Yenisey
yazılı abidələri daha çox iki adla tanınır: Orxon abidələri və Yeni-
sey abidələri. Orxon abidələrinə Kül Tigin, Bilgə Xaqan, Ongin,
Tonyukuk, Küli Çor, Moyun Çor, İhe-Ashet, Hoytu-Təmir (bu
abidəyə I-IX olmaqla on abidə daxildir), Süci və Üçüncü Orxon
abidələri daxildir.
Yenisey abidələri isə sayca 150-yə qədər (7. 12) olsa da,
həcmcə kiçikdir, bir sətirdən – on-on beş sətirədək mətnləri
əhatə edir. Hərflər pozulduğundan, bəzilərində fikir aydın olun-
mur. Əsasən qayaüstü və qəbirüstü məzmunca kiçik həcmli
epitafilərdir [7. 12], yəni, məzarüstü yazılardır. Bunlar Yenisey
çayı hövzəsində, Tuvada və Krasnoyarsk diyarının müxtəlif
yerlərində tapılmışdır. Nisbətən anlaşıqlı mətnləri olanlar I-XI
Çaxöl, I-IV Barluk, I-II Altın göl, I-II Kızıl-Çira, I-II Qara Bulun,
eləcə də Uyuk Tarlık, Uyuk-Arxan, Uyuk-Turan, Ottuk-taş, Beq-
re, Eleges, Ak-yus, Qara-yus abidələri kimi çoxlu müxtəlif adlar-
da rast gəlinir. Qeyd edək ki, Orxon-Yenisey abidələri içərisində
II Göytürk imperatorluğunun (680-744) məşhur simalarının, xa-
qanlarının, məşhur sərkərdələrinin bəngüdaşlarından Kül Tiginin
(732-ci il), Bilgə xaqanın (735-ci il) və Tonyukukun (716-cı il)
şərəfinə abidələrin, həmçinin Ongin abidəsinin (731-ci il) elmi
dəyəri daha böyükdür. Çünki məhz bu abidələr informasiya bol-
luqlarına, tarixi hadisələri əks etdirdiklərinə və dövrünə güzgü tut-
duğuna, həmçinin ən əsası türkün dəyərlərini, milli təfəkkürünü,
mənəvi aləmini özündə əks etdirdiklərinə görə digər abidələrdən
fərqlənirlər.
Burada konkret illəri göstərilən informasiyalardakı fikirlərin,
221
Pedaqogika, Fəlsəfə, Psixologiya
pedaqoji, psixoloji, fəlsəfi, əxlaqi dəyələrin kökü, tarixi isə türkün
tarixi qədər qədimdir. Bu barədə məşhur qazax şairi, ictimai xa-
dimi, türk xalqlarının tarixinə, dilinə orijinal tərzdə yanaşmaqla
möhtəşəm tədqiqatların müəllifi Oljas Suleymenovun “Az-Ya”
əsərinin “Şumernamə” adlı hissəsində “Şübhələr” başlıqlı ya-
zıda maraqlı faktlara rast gəlirik. Alim göstərir ki, Orxon-Yeni-
sey abidələri Skandinaviyanın daş kitabələrini xatırlatdığına və
finlərin kökünün Asiyadan olmasına görə onlar Skandinaviya
paleoqraflarının diqqətini bu yazılara yönəltdilər. Və danimarkalı
Vilyam Tomsen 1893 – cü ildə bu yazıları özünün kəşf etdiyi sis-
temin köməyi ilə oxuya bildi. Mətnlər türk dilində idi! Elə bundan
sonra da bütün Avropanın Sibir yazısına marağı söndü [8.170].
Niyə? - sualının cavabı isə məlumdur. Ona görə ki:
- Avropanın əksər xalqlarından bir neçə əsr əvvəl “köçəri“
(ağqoyunlulara görə) türklərin hərfli yazısı, əlifbası var imiş;
- Türkün Vətəni, torpağı, dövləti, tarixi, kökü var imiş;
- Nəhayət, türkün böyük mədəniyyəti var imiş... və s.
Bu isə heç cür asan həzm edilə bilməzdi, ona görə də əvvəlcə
türk yazısının iranlılardan götürmə olduğunu, Çin, İran, ərəb
mədəniyyətlərindən oğurluq olduğunu elan etdilər. Çünki Or-
xon-Yenisey yazısının mənşəyi problemi birinci və axırıncı dəfə
V.Tomsen və fin O.Donnerin əsərlərində araşdırılmışdı. O.Donner
də Sibir run yazısının İran mənşəli olması nəzəriyyəsini birin-
ci olaraq irəli sürmüşdü və o vaxtdan bu nəzəriyyəyə nə baxıl-
mışdı, nə də ona əlavələr edilmişdi. Baxmayaraq ki, bütün İran
əlifbalarının qədim türk əlifbası ilə ən adi mexaniki müqayisəsi
rüsvayçı ziddiyyətlər aşkara çıxarır amma bu fin aliminin əsassız
bəyənatı bir dərslikdən o biri dərsliyə köçürülüb “aksioma”
rütbəsinə mindirilmişdi.
Daha sonra Donner, Kallaur, Qeykell, Munk kimi geniş etimo-
loji araşdırma aparmayan alimlərin əsassız, inamsız fərziyyələrini
Dostları ilə paylaş: |