www.ehlibeyt-aka.com
40
Sonra yerdən bir ovuc gümüĢ çubuqlara bənzər səpələnmiĢ çör-çöp
götürüb qoxuladı və bizə verib buyurdu: “Elə güman etməyin ki, bunlar
dünya ceyranlarındandır, əksinə bunlar Cənnət ceyranlarındandır. Bu
təpədə məskən salacaq, munis olacaq və burada ətir qoxusunu yayacaqlar.”
Qeys ibn Səd ibn Übadə soruĢdu: Bu təpəni gözlərimizin önündə necə
canlandıraq? Gecənin zülməti bizə mane olur.
Əli (ə) buyurdu: “Bizim ordumuz da heyrətdə qalıb, yolu tanımır.”
Muhəmməd ibn Əbubəkr dedi: Ey bizim, bütün mömin kiĢilərin və
qadınların ağası, nə üçün sənin kəramətin bizim dadımıza yetiĢmir?
Əli (ə) onlardan ayrılıb təpənin bir kənarında iki rükət namaz qıldı və
dualar etdi. Birdən məğrib tərəfdən günəĢ qayıdaraq səmanın ortasında
dayandı. Bu mənzərəni müĢahidə edən ordu “La ilahə illəllah” və “Allahu
əkbər” deyərək Allah üçün səcdəyə getdilər. Səhabələr həmin təpəyə baxıb
tanıdılar və onun Fərat çayının hansı tərəfində olduğunu gördülər. Bu yer
Kərbəla idi. Sonra isə ordu öz yoluna davam etdi və günəĢ qürub etdi.”
72
Bu hədis Peyğəmbər (s.ə.s.) əhli-beytindən daxil olan hədislərdən
biridir. Burada Kərbəla türbətinin məkana xas xüsusiyyətinin necə təcəlli
etməsini müĢahidə edirik. Buradan bu türbətin Məkkə torpağı, hətta yer
kürəsinin bütün torpaqları müqabilində üstün olma hikmətini də görmək
olur. Allah-taala Kərbəla türbətini ağuĢuna aldığı Ģəxsin hörmətinə
qorumuĢdur.
ÜÇÜNCÜ BƏHS: Kərbəla türbətinin ibadətə aid olan xüsusiyyətləri:
BĠRĠNCĠ MƏTLƏB: Dua zamanı Kərbəla türbətinin xüsusiyyəti:
72
“Əl hidayətul kubra” kitabı, səh. 121
www.ehlibeyt-aka.com
41
Allah-taala bu varlıq aləmində “üstünlük qanununa” əsasən, yaratdığı
məxluqatlar içərisində, istər mələklər, peyğəmbərlər, vəsilər, istərsə də
yer kürəsinin bəzi məkanları – Kərbəla, Məkkə, Mədinə, Küfə, Nəcəf və
Qüds arasında olsun – birini digərindən fəzilətli qərar vermiĢdir. Bu fəziləti
həmçinin zamana nisbətən də görmək olar. Belə ki Ramazan ayını, Qədr
gecəsini və bu kimi müəyyən zamanları digərlərinə nisbətdə üstün qərar
verərək fəzilətli etmiĢdir. Buna görə də aqil insanların nəzərində bu
məkanların və zamanların Allaha yaxınlaĢmaq üçün vəsilə qərar verilməsi
heç bir problem doğurmur. Əgər bu və ya hər hansı bir yer Allah-taalanın
nəzərində üstün olmasaydı, onu digərlərinə fəzilətli qərar verməzdi. Bu
məzmuna dəlalət edən bir çox rəvayətlər vardır. Beləliklə, Kərbəla
torpağında duanın Allaha yaxınlaĢmaq üçün xüsusi bir vasitə olması açıq
aĢkar məlum olur. Məkanla dua arasındakı bu əlaqəni izah etmək üçün
Ġmam Sadiqdən (ə) gələn rəvayəti təqdim edirik: “Allah-taala Kərbəla
torpağını mələklər və möminlərin ziyarət məqamına çevirərək onun üçün
ali bərəkətlər müəyyən etmiĢdir. Belə ki əgər bir kəs bu torpaqda dayanıb
öz rəbbinə dua edərsə, Allah-taala onun bir duasına görə min dəfə dünya
mülkünü əta edər.” Ġmam Sadiq (ə) nəfəsini dərərək yenə buyurdu: “Ey
Müfəzzəl, Yer kürəsi və Məkkə torpağı Kərbəla torpağı qarĢısında fəxr
edən zaman Allah-taala Kəbəyə vəhy etdi: “Sakit ol, Kərbəla torpağı
qarĢısında fəxr etmə!” Həqiqətən, Kərbəla torpağı Musanın (ə) ağac
vasitəsi ilə danıĢdığı mübarək torpaqdır. Həqiqətən, Kərbəla torpağı
Məryəmin (s.ə) Ġsanı (ə) dünyaya gətirdiyi torpaqdır. Kərbəla torpağındakı
Fərat çayı həmin çaydır ki, Ġmam Hüseynin (ə) mübarək baĢı orada
yuyuldu, həmçinin Məryəm (s.ə) Ġsanı (ə) dünyaya gətirdikdən sonra onu
orada yuyub, özü də qüsl etmiĢdir. Bu həmin torpaqdır ki, Ġslam
www.ehlibeyt-aka.com
42
Peyğəmbəri (s.ə.s.) oradan meraca getmiĢdir. Bizim Qaim zühur edənə
qədər Kərbəla torpağı Ģiələrimiz üçün xeyir və bərəkət məkanıdır.”
73
Bu hədis açıq-aĢkar dua ilə Kərbəla torpağı arasındakı əlaqəyə iĢarə
edir. Həmçinin Ġslam Peyğəmbərindən (s.ə.s.) daxil olan hədis də Kərbəla
torpağında edilən duanın mövqeyinin bir sira üstünlüklərini göstərir. Belə
ki, Tavus əl Yamani Abdullah ibn Abbasdan rəvayət nəql edərək belə
söyləyir. Bir gün Peyğəmbərin hüzuruna daxil olduqda Həsəni onu
çiynində, Hüseyni isə qucağında gördüm. Peyğəmbər (s.ə.s.) onları
qoxulayıb öpərək belə deyirdi: “Ey Allahım, bunlara dost olana dost,
düĢmən olana düĢmən ol!” Sonra üzünü mənə tutaraq belə buyurdu: “Ey
ibn Abbas, sanki mən onun (Hüseynin) saqqalının öz qanına bulandığını
görürəm, fəryad edir, lakin heç kim onun səsinə cavab vermir, yardım
istəyir, lakin hec kim ona yardım etmir!” (Ġbn Abbas) soruĢdum: “Bu iĢi
kim görəcək, ey Allahın elçisi?” Peyğəmbər (s.ə.s.) buyurdu: “Mənim
ümmmətimin ən pis insanları; Allah mənim Ģəfaətimi onlara nəsib etməsin!
Ey Ġbn Abbas, kim onun haqqını tanıyaraq ziyarət etsə, yüz həcc və min
ümrə savabı onun üçün yazılar. Onu ziyarət edən məni ziyarət etmiĢ
kimidir və hər kim məni ziyarət etsə, sanki Allahı ziyarət etmiĢdir.
Ziyarətçinin
Allah
üzərindəki
haqqı
onu
Cəhənnəmlə
cəzalandırmamasıdır. Agah ol, dua, onun qübbəsi altında qəbul olar, Ģəfa
isə onun türbəti ilə tamamlanar. Ġmamlar onun nəslindən doğular”. (Ġbn
Abbas) soruĢdum: “Ey Allahın elçisi, səndən sonra neçə imam olacaq?”
Peyğəmbər (s.ə.s.) buyurdu: “Ġmamların sayı, Ġsanın həvariləri, Musanın
əsbatı (nəvələri) və Bəni-Ġsrailin seçilmiĢlərinin sayı qədərdir.” (Ġbn
Abbas) soruĢdum: Ey Allahın elçisi, onların sayı nə qədər olub?
Peyğəmbər (s.ə.s.) buyurdu: “Onlar on iki nəfər olmuĢlar və məndən sonra
imamların sayı on ikidir. Onların birincisi Əli ibn Əbutalib, ondan sonra isə
mənim iki nəvəm – Həsən və Hüseyn olacaq. Hüseyn həyatını baĢa
73
Əllamə Məclisinin “Biharul ənvar” kitabı, cild 53, səh. 12
Dostları ilə paylaş: |