48
RIM HUQUQI
REJA:
1. Rim huquqining dunyo tarixida tutgan o`rni va uning rivojlanishidagi
asosiy bosqichlar
2. Rim huquqi manbalarining rivojlanishi
3. Eng qadimgi davrda Rim huquqi
4. Klassik va postklassik davrlarda Rim huquqi
Tavsiya etiladigan adabiyotlar.
1. Karimov. I.A Tarixiy xotirasiz kelajak yo`q. T., "Sharq" NMK, 1998.
2. П.Н.Гaлaнзa. История государство и право зарубежных стран. M.1998.
3. Z.Muqimov.Chet mamlakatlar davlati va huquqi tarihi. Samarqand.1992.
4. K.Н.Батыр и E.В.Поликарпова. Всеобщая хрестоматия истории государство и право. M. 1996.
5. Черниловский З.M. Всеобщая история государство и право . M.1996.
6. O.A.Жидкова. Н.A.Карашениникова. История государство и право зарубежных стран. Нoрмa.M.2004. 1-
частъ.
7. O.A.Жидкова. Н.A.Карашениникова. История государство и право зарубежных стран. Нoрмa.M.2004. 2-
частъ.
8. H.Muhamedov Horijiy mamlakatlar davlat va huquqi tarihi.T., Adolat.1999.1- qism
9, H.Muhamedov Horijiy mamlakatlar davlat va huquqi tarihi.T.,TDYuI..2005.1- qism
1.Rim huquqining dunyo tarixida tutgan o`rni va
uning rivojlanishidagi asosiy bosqichlar
Rim huquqi insoniyat huquqi tarixida noyob o`rin egallaydi. U antik jamiyatda va umuman butun qadimgi
dunyoda huquq rivojlanishining eng yuqori darajasini aks ettiradi.
Rim huquqi avvalo juda xilma-xil hayotiy munosabatlarni va vaziyatlarni g`oyat darajada keng qamrab
olganligi bilan ajralib turadi. Unda ayniqsa xususiy mulk egalarining, shuningdek, mulk aylanishi turli-tuman
ishtirokchilarining manfaatlarini himoya qilishning xilma-xil uslublari puxtalik bilan ishlab chiqilgan. Rim huquqi
tarixining quyidagicha davrlarga bo`linishi, bizningcha, eng qulay va maqsadga muvofiqdir:
1. Eng qadimgi davri (miloddan avvalgi VI asr - III asrning o`rtasi). Rim huquqi bu davrda asosiy
institutlarining polischa mahdudligi (o`zgalar uchun yopiqligi), qadimiyligi va eskirib qolganligi, rivojlanmaganligi va
diniy xarakterda bo`lganligi bilan tavsiflanadi. Bu davrda Rimda kviritlar, ya’ni Rimning tub fuqarolari huquqi paydo
bo`lgan. Unda hali urug`doshlik tuzumining qoldiqlari kuchli saqlanib qolgan bo`lib, uning manbai odat huquqi
hisoblanadi. Keyinchalik, miloddan avvalgi 451-450 yillarda huquq manbai sifatida XII
jadval qonunlari vujudga
keladi.
2. Klassik davri (miloddan avvalgi III asr o`rtasi -milodning III asri oxiri). Aynan mazkur davr mobaynida rim
huquqi patriarxallik va diniy qoldiqlardan xalos bo`ladi va dunyoviy yuridik tizimga aylanadi. Bu tizim nafaqat
quldorlik, balki boshqa universal kishilik munosabatlarining oliy darajada ishlab chiqilganligi bilan xarakterlanadi. Bu
huquqiy tizimning mukammalligi dunyoga chuqur huquqiy tahlil etish va nafis (nozik) yuridik texnika namunalarini
beruvchi yurisprudensiyada ham o`z ifodasini topgan. Klassik davrda Rim huquqi juda taraqqiy etib, kviritlar bilan
birga
pretor huquqi - xalqlar huquqi ham vujudga kelgan. Rim fuqarolari bilan kelgindilar (ajnabiylar) o`rtasidagi
munosabatlarni tartibga solgan. Miloddan avvalgi 212 yilda huquqning bunday ikkiga bo`linishi imperator Karakalla
edikti (farmoni) bilan bekor qilingan.
3. Postklassik - yangi klassik davri (IV-VI asrlar). Bu vaqtda quldorlik jamiyati va davlatining yemirilishi
munosabati bilan rim huquqi amalda rivojlanishdan to`xtaydi, o`zida umumiy iqtisodiy va siyosiy inqiroz izlarini
ko`tarib yuradi. Ushbu davrda rim huquqidagi o`zgarishlar asosan uning tizimlashtirilishi va vujudga kelayotgan yangi
feodal munosabatlariga asta-sekin moslashtirilishi bilan bog`liq bo`lgan. Bu davrda qonun chiqarish hokimiyati to`la
imperatorlar qo`liga o`tib, Rim huquqining to`plamlari tuziladi va kodifikatsiya qilinadi.
2. Rim huquqi manbalarining rivojlanishi
Arxaik davrda rim huquqiy an’analarining vujudga kelishida kohinlar juda
katta mavqega ega edilar. Xususan ularning ichidan
pontifiklar kollegiyasi
ajralib
chiqib, huquq me’yorlarini tuzish va sharhlash imtiyozlarini o`zlashtirib olganlar.
Rimda huquqning eng qadimgi manbai
huquqiy odatlar (mores majorum)
bo`lgan. Rim tarixiy an’anasiga ko`ra huquqning boshqa manbai
rim
podsholarining qonunlari (lages regiaye) hisoblangan. Miloddan avvalgi 450
yillar atrofida qabul qilingan
1-rim yozma qonunlari - XII jadval qonunlarining
qabul qilinishi plebeylar va patritsiylar kurashi bilan bog`liq.
XII jadval qonunlari o`n ikkita mis lavhaga o`yib yozilib, Rim siyosiy hayotining markazi - forumga hamma
ko`rishi uchun osib qo`yilgan.
Eng qadimgi
davr huquqining
manbalari
49
Mazmunan XII jadval qonunlari Rim odat huquqini to`plash va unga ishlov berish ifodasidir.
Kvirit (fuqarolik) huquqining yana
bir muhim manbai qonunlar bo`lgan. XII jadval qonunlarining nihoyasida
bundan buyon xalq majlisining har qanday qarorlarini
qonun (lex) kuchiga ega bo`lishi lozimligi ko`rsatilgan edi.
Eng qadimgi davrda shuningdek
senat qarorlari (senatus - konsultlar), ayrim hollarda
magistratlarning
qarorlari ham huquqiy kuchga ega bo`lgan.
Miloddan avvalgi 302 yilda kotib (mirza) Klavdiy Flaviy tomonidan pontifiklar arxivlarida ilgari o`ta maxfiy
ravishda saqlanib kelingan sud taqvimi, da’volar va yozuvlar nusxalari, huquqiy me’yorlar va odatlarning sharhlari
o`g`irlanib, oshkor qilinishi yordam bergan.
Miloddan avvalgi III asr - milodning III asrida XII jadval qonunlari
rasman harakat qilishda davom etgan.
Rim huquqi tarixining yangi bosqichida uning ancha muhim manbai
pretorlarning ediktlari bo`lib qolgan. Shunday
ediktlarning asosida sivil
huquqi (hanuzgacha hurmatli, lekin tobora kam qo`llanilayotgan) bilan bir
qatorda ikkita yangi va mutlaqo mustaqil huquqiy tizim:
"pretor huquqi" (jus praetorim) va
"xalqlar huquqi" jus
gyentium) o`sib chiqqan.
Klassik davrda huquqning rivojlanishida peregrinlar pretorining (bu mansab miloddan avvalgi 242 yilda ta’sis
etilgan) ediktlari alohida rol o`ynagan. Peregrinlar pretorlari tomonidan yaratilgan
"xalqlar huquqi" xalqaro rim
huquqi emas, balki ichki davlat huquqi, shu bilan birga u rim huquqining ancha rivojlangan va takomillashgan qismi
bo`lgan.
Oxirgi tuzilgan edikt (Yulian edikti sifatida mashhur) rasman
senatus-konsult deb tasdiqlangan va
"abadiy
edikt" (yedistum perpetuum) degan nom olgan.
Imperatorlik hokimiyati hujjatlari (konstitutsiyalari) quyidagicha asosiy ko`rinishlarga bo`lingan:
1) Ediktlar - "imperium" hokimiyatiga asoslangan, shuning uchun faqat mazkur imperator hayotligi chog`ida
yuridik jihatdan majburiy bo`lgan umumiy qoidalar. Biroq eramizning II asridan boshlab ediktlarga imperatorning
vorislari tomonidan ham amal qilina boshlangan.
2) Reskriptlar - imperatorning huquqiy masalalar bo`yicha konsultatsiyalar so`ragan alohida shaxslarga yoki
magistratlarga bergan javoblari yoki maslahatlari’.
3) Dekretlar - imperator tomonidan sud ishlarida chiqarilgan qarorlar. Ularning asosida mustaqil imperatorlik
yurisprudensiyasi tashkil topgan.
4) Mandatlar - provinsiyalarning hokimlariga yo`llangan instruksiyalar (yo`l-yo`riqlar, qo`llanmalar).
Ularning ichida qator hollarda peregrinlarga nisbatan qo`llaniladigan fuqarolik va jinoyat huquqi me’yorlari ham
mavjud bo`lgan.
Klassik davrda rim huquqi rivojlanishining juda muhim va o`ziga xos
manbai
yuristlarning faoliyati bo`lib qolgan.
Rim yurisprudensiyasi plebeylar pontifiki Tiberiy Korukaniyadan
(miloddan avvalgi 254 yildan) boshlab sof dunyoviy xarakter kasb etgan.
Respublika davrining yuristlari, odatda, aristokratlar
doirasidan - senator
zodagonlardan, miloddan avvalgi I asrda esa, shuningdek, suvorilardan
ham chiqqan. Ularning ichida eng mashhurlari Katon Katta, Mark
Maniliy, Alfen Var, Kvint Mutsiy Sevola, Publiy Mutsiy Sevola, Serviy
Sulpitsiy, Ruf bo`lgan.
Yuristlarning o`qituvchilik faoliyati muhim ahamiyatga ega bo`lgan. I asrda
va II asrning boshida ikkita
asosiy: sabinyanlar (asoschisi Kapiton) va prokulyanlar (asoschisi Labeon) huquq maktablari vujudga kelgan.
Sivil huquqi va pretor huquqi sharhlari, shuningdek, sivil va pretor huquqini sintez qilishga urinib, turli
huquqiy masalalar bo`yicha yozilgan asarlar -
digestalar katta shuhrat qozongan.
Digesta iborasi
"sistemaga
solingan" degan mazmunni anglatishi bejiz emas. Rim yuristlarining asarlari ichida rim huquqini o`quv maqsadlarida
tizimli bayon qiluvchi
institutsiyalar muhim o`rin egallagan. 143 yilgi
Gay institutsiyalari juda mashhur bo`lgan.
Rimda imperatorlik boshqaruvining o`rnatilishi bilan yuristlarning
amaliy faoliyati - huquqiy maslahatlar
berishi faollashgan.
"Javoblar" deb nom olgan bu
konsultatsiyalar (maslahatlar) sudyalarga katta ta’sir o`tkazgan.
Sudyalar ko`pincha obro`li yuristlarning fikrlariga rioya qilar edilar.
Dominat davrida quldorlik tizimining chuqur inqirozi munosabati bilan rim
huquqida ba’zi uncha katta bo`lmagan o`zgarishlar
yuz bergan, lekin uning asosiy
institutlari amalda ilgarigi ko`rinishida saqlanib qolgan. Imperatorlar to`la
hokimiyatchiligining o`rnatilishi munosabati bilan yuristlar yangi avlodlarining
majburiy xarakterdagi konsultatsiyalar berish huquqi yo`qotilgan, yangi huquqiy
me’yorlarni ta’riflab berish imkoniyatlari tugatilgan (xuddi, ilgari pretorlar bilan
qilinganidek).
Asarlari va fikrlari ilgarigidek huquq manbai sifatida ko`riladigan klassik yuristlarning soni qisqargan.
426
yilgi qonunlarga binoan, faqat beshta yurist: Papinian, Pavel, Ulpian, Gay va Modestinning asarlari yuridik
kuchga ega ekanligi tan olingan. Papinianning fikri hal qiluvchi deb tan olingan. Agar bunday holda Papinian fikr
bildirmasa, sudya mustaqil harakat qilishi mumkin bo`lgan.
426 yildagi qonunlarga muvofiq boshqa Rim huquqshunoslari -
Sevola, Sabin, Yulianning qarashlari va
ko`rsatmalari ham e’tiborga olingan.
Klassik davrda
huquq manbalari
Huquqning
rivojlanishida Rim
yuristlarining tutgan
o`rni
Postklassik davri
huquqining
manbalari