Deri hastaliklari


KÖPEK GENÇLİK HASTALIĞININ DERİ ŞEKLİ



Yüklə 303,27 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/12
tarix18.06.2018
ölçüsü303,27 Kb.
#49572
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12

KÖPEK GENÇLİK HASTALIĞININ DERİ ŞEKLİ 

 

Köpek gençlik has

talığı  köpeklerin  multisistemik,  bulaşıcı,  öldürücü viral bir 

hastalığıdır. Canin distemper virus Paramyxovirus familyası Morbillivirus genusu içinde yer 

alır.   

Gençlik hastalığında iki çeşit deri lezyonu meydana gelir. 

 

1.Ekzantematöz Tip:

Karınaltı  derisi,  bacakların  iç  yüzü  ve  koltukaltı  derisinde 

vezikül  ve  püstüllerle  karakterizedir.  Deride  önceleri  kırmızı  benekler  görülür,  sonradan 

küçük  kabartılar,  veziküller  ve  püstüller  oluşur.  Püstüllerin  içi  sarımtrak  renkte  ve  irin 

niteliğinde  kitle ile doludur.  Bazı  olaylarda  kepeklenme  görülür.  Ayrıca  gözler  ve  ağız 

çevresinde kıl dökülmesi olayı da meydana gelir.  



 

2.Hard pad tipi: 

Ayakların  tabanlarında  ve  burun  ucunda  açık  renkte  ve  çok  sert 

kalınlaşma(hiperkeratoz) görülür. Bazen buralarda çatlaklarda oluşabilir.  

 

Mikroskobik Bulgular;  

Epidermisin  germinati

vum  tabakasında  vezikül  ve  püstüller  oluşur.  Dermis 

tabakasında  hiperemi  ve  lenfosit  infiltrasyonu  görülür.  Epitel  hücrelerinin  bazılarında 

intranükleer veya intrastoplazmik inkluzyon cisimciklerine 

rastlanır.  Bu  cisimciklere  daha 

çoğunlukla  yağ  bezlerinin  epitellerinde  rastlanır.  Ayak  tabanlarında  ise  aşırı  derecede 

parakerotozis hali görülür. 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

27 



 

DERİNİN MANTAR HASTALIKLARI 

Mantar enfeksiyonları dört temel kategoride sınıflandırılırlar. 



 

A) Yüzeysel mikozis

(Kıllar ve str.corneum ile sınırlı) 

Trichosporon beigelii( Piedra)  

B) Kutan mikozisler (Dermatomikozis)

(Kıl, str.corneum ve tırnaklar ile sınırlı) 



Dermatofitler 

Microsporium 

Trichopyton 

Epidermopyton   

Candidiasis,  

Malassezia dermatitis 



C) Subkutan mikozisler

(Kutis, subkutis, bazen lenfatikler ile sınırlı) 

Sporotrichosis 

Maduromikozis  



D) Sistemik mikozisler (

Etken girişi genellikle akçiğerler iledir, dermis ve subkutisi de 

etkileyebilir.) 

Blastomikosis  

Histoplazmosis 

Coccidioidomycosis 

Cryptococcosis  

 

Mantar  enfeksiyonları;  sistemik  hastalıklar(diabetes mellitus,  tümör vb.) nedeniyle 



dirençleri  baskılanan  veya    glukokortikoid  ve  diğer  immunosupresiv  ajanlarla  tedavi  gören 

veya  uzun  süre  geniş  spektrumlu antibiyotik tedavisine maruz kalan  hayvanlarda  daha  sık 

görülme eğilimindedir. 

 

 



DERMATOFİTOZİS 

 

Dermatofitozis deri, tüy ve tırnakların bir mantar enfeksiyonudur. Hastalık dünyanın her 

yerinde insan ve hayvanlarda yaygın olarak görülür.  

 

28 




Dematofitleri patojenik cinsleri Epidermopyton, M

icrosporum  ve  Trichophytonlardır. 

Evcil  hayvanlarda  yaygın  enfeksiyon  oluşturanlar  Microsporum  ve  Trichophytonlardır.  

Epidermopytonlar ise insanlara uyum göstermişlerdir, nadir olarak hayvanları enfekte ederler. 

Bulaşma  enfekte  hayvanlar  ile  veya  bunların  deri  döküntülerinin    teması  ile  olur.  

Dermatofitler  canlı  dokuya  invazyon  yapmazlar,  keratinli  tabakalarda  sınırlı  kalırlar. 

Proteolitik enzimler üreterek stra

tum  korneum,  kıl  gövdesi  ve  tırnak  gibi  konifiye  dokuyu 

eriterek  lipid  tabakasına  penetre  olurlar.  Enfeksiyonun  oluşması  için  stratum  korneum’un 

hafif travmalar ya da sürekli ıslak kalma ve maserasyonla yapısının bozulması gereklidir. 

Genç  hayvanlar  erişkinlere  oranla  dermatofit  enfeksiyonuna  daha  duyarlıdırlar.  Bu 

durum pH ya da spesifik bağışıklık yokluğu gibi deri fizyolojisinde yaşa ilgili farklılıklardan 

kaynaklanabilir.  Yaşlılarda  şiddetli  dermatofit  enfeksiyonu  çoğunlukla  sistemik  bir 

enfeksiyonu ya da immunolojik kompetansta azalmayı ifade eder.  



Makroskobik Bulgular: 

Dermatofitoziste herbir 

lezyonun  makroskobik  görünümü  değişik  olabilir;  ancak 

karakterleri birbirine benzer olup değişik derecede dairesel veya düzensiz şekilli, pullanmadan 

kabuklanmaya varan alopesik lekeler 

oluşur.  Bu  lezyonlar  birleşerek  vücudun  büyük  bir 

bölümünü kaplayabilirler. 

Alopesi  parazitli  kılların  dökülmesiyle  oluşur.  Mantar etkenleri 

genelde  lezyonun  merkezindeki  yangısel  alanda  ölü,  periferinde  canlı  olarak bulunurlar. 

Dolayısıyla lezyonun periferi kırmızı renk ile kuşatılarak belirgin hale gelir. Bu görüntüden  

do

layı  da  bu  enfeksiyona  aynı  zamanda  “Ringworm”    denilmektedir.  Birçok enfeksiyonda 



orta  kısmı  kabuklu  ve  alopesik,  çevresi  halka  şeklinde  yangılı  bu  klasik mantar lezyonuna 

rastlanmayabilir.  Tırnakların  enfeksiyonu  söz  konusu  ise  tırnaklar  kırılgan  ve  çatlak olup, 

şekil bozukluğuna uğrarlar.  

Mikroskobik Bulgular:  

Follikülitis, furunkulozis, orto- 

ve  parakeratotik  hiperkeratozis,  kılın  gövdesinde,  kıl 

folliküllerinde  ve  epidermisin  stratum  korneumunda  çok  sayıda  mantar  sporları  gözlenir. 

Epidermis ve dermi

ste mononükleer hücrelerin ve lökositlerin infiltrasyonu görülür. Şiddetli 

dermatofit enfeksiyonlarında pyogranülomatöz frunkulozis şekillenir. 

Sonu: 

Dermatofitosis kendi kendine sonlanan bir enfeksiyondur. Lezyonlar mantar türüne ve 

konakçı uyum derecesine göre birkaç hafta ile birkaç ay arasında küçülür. Reenfeksiyona pek 

rastlanmaz, ancak şekillendiğinde lezyonlar daha küçük olur ve daha kısa sürede kaybolur.  

 

29 



Yüklə 303,27 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə