ona təsirini də tədqiq edir.
Siyasi sosioloq iqtisadi prinsipləri, motivləri, institut
ları, prosesləri və s. nəzərə almadan keçinə bilməz. Məsələn,
pulun seçkilərdə oynadığı rolu nəzərə almadan siyasi
sosioloq seçkiləri düzgün öyrənə bilməz. Əksinə, iqtisadçı
siyasi sosioloq tərəfindən öyrənilən prinsiplər, motivlər,
institutlar, proseslər və s. nəzərə almadan istehsal məhsu
lunun paylanması, əhalinin alıcılıq qabiliyyətini və s. düzgün
tədqiq edə bilməz. Bu misal iki elmin bir-birinə yaxınlığını
yaxşı nümayiş etdirir.
Hər iki elm, demək olar ki, eyni metod və texnikalar
dan istifadə edir. Eyni zamanda iqtisadiyyat statistik və ya ri
yazi metodlar və texnikadan daha çox istifadə edir. Bunun
nəticəsidir ki, iqtisadiyyatın ekonometriya və ya riyazi iq
tisadiyyat və s. kim i sahələri inkişaf etmişdir.
5.4. Siyasi sosiologiya və fəlsəfə
Elmlərin əksəriyyəti fəlsəfədən doğmuşdur. Siyasi
sosiologiya da belə elmlərdəndir.
Siyasi sosiologiya çox xüsusiləşdirilmiş bir sahə
olduğundan geniş əhatəli fəlsəfə üçün əhəmiyyət kəsb edir.
Eyni zamanda siyasi sosiologiya fəlsəfi baxışdan, metodlar
dan və s. istifadə edir.
5.5. Siyasi sosiologiya və psixologiya
Hər iki elm yenidir və oxşar metod və texnikalardan
istifadə edirlər. Lakin psixologiya daha çox laboratoriyada
aparılan eksperimental metodlardan istifadə edir. Məsələn,
hər hansı bir dini problemə dair ictimai rəyi öyrənərkən psi
xoloq sosial psixilogiyanı başa düşməlidir. Əgər psixologiya
16
siyasi sosiologiyadan bəhrələnmirsə onda onun mövqeyi yə
qin ki, zəifləmiş olur. Hər hansı bir sosial qrupun dini baxış
larını, münasibət və hərəkətlərini öyrənərkən psixoloq siyasi
sosioloqun axtarış və nəticələrini hökmən nəzərə almalıdır.
5.6. Siyasi sosiologiya və statistika
Bu iki elm arasında müəyyən yaxınlıq vardır. Hər iki
elm tədqiqat prosesində əhəmiyyətli dərəcədə məlumat və
faktlardan istifadə edir. Məsələn, səsvermə zamanı seçi
cilərin davranışı, liderlik məsələləri, müxtəlif növ statistik
analizlər və proqnozlar, modernləşmə və inkişaf problemləri
və s. siyasi sosiologiya və statistika üçün ümumi dərəcədə
maraq doğurur. Tutaq ki, siyasi sosioloq hakimiyyət fenome
nini dövlət, hökumət, cəmiyyət, sosial idarəetmə kontekstlə
rində öyrənmək istəyir. Tədqiqat məqsədləri üçün digər vasi
tələrdən başqa çoxlu statistik faktlardan da istifadə etmək
olar. Statistikanın bir elm kimi yaranması alman filosofu
Q.V.Leybnitsin adı ilə bağlıdır.
Statistika siyasi sosiologiyadan daha qədim elmdir.
Hər iki elm bir-birini zənginləşdirir. Belə ki, siyasi
sosiologiyanın hakimiyyət, siniflər, təzyiq qrupları, liderlik,
seçkilər, sosial-siyasi inkişaf və s. haqqındakı ümumiləşdir-
mələri statistika üçün çox gərəkli ola bilər. Eləcə də statistika
da riyaziyyat və ya məntiq elmləri kimi siyasi sosiologiya
üçün metodoloji və prosedur əhəmiyyət kəsb edir.
5.7. Siyasi sosiologiya və tarix
Siyasi və sosial sistemlərin, dinin və dini institutların,
müxtəlif mədəniyyətlərin, liderliyin və s. yaranması, inkişafı
və süqutu həm sivasi sosiologiya, həm də tarix üçün ümumi
maraq kəsb edir.
Tarix daha qədim elmdir. Onun banisi qədim yunan
filosofu və tarixçisi Herodot sayılır. Tarix siyasi sosiologiya
ya nisbətən daha geniş və əhatəli elmdir. Bütün elmlər - riya
ziyyat, iqtisadiyyat, siyasi elm və eləcə də siyasi sosiologiya
tarix tərəfindən öyrənilir (belə ki, bu elmlərin yaranma və in
kişafı tarixi vardır). Bu iki elmin metod və texnikaları da bir-
birinə çox yaxındır. Lakin müəyyən fərqlər də mövcuddur.
Belə ki, siyasi sosiologiya iştiraklı müşahidə və çöl tədqiqat
metodlarından çox istifadə edir. Tarix isə sənədlərlə (daha
çox arxiv sənədləri ilə) işləməyə daha çox yer ayırır.
18
f ə s i l
2
.
m ü a s i r
s i y a s i
s o s i o l o g i y a n i n
NƏZƏRİ ƏSASLARI
Müasir siyasi sosiologiyanın nəzəri əsasını bir sıra
fundamental nəzəriyyələr təşkil edir. Hakimiyyət, elitalar, li
derlik, nüfuz, sinif, status, legitimlik, bürokratiya və s. haq
qındakı nəzəriyyələr buna misal ola bilər. Bu nəzəriyyələri
K.Marks, V.Pareto, T.Veblen, R.Mills, H.Lassuel, S.Lipset,
D.Bell, M.Veber və b. yaratmış və inkişaf etdirmişlər. Gəlin
müxtəlif mütəfəkkirlər tərəfindən irəli sürülmüş bir sıra
nəzəriyyələr haqqında mülahizələrə diqqət yetirək.
1. Hakimiyyət
Əvvəlcə, “hakimiyyət” nəzəriyyəsini götürək. Siyasi
sosiologiyanın mərkəzində hakimiyyət problemi durur. Bir
çox mütəfəkkirlər buna dair öz nəzəriyyələrini, fikirlərini
irəli sürüb inkişaf etdirmişlər. Məsələn, K.Marks hakimiyyə
tin m üxtəlif növlərindən söhbət açır. Lakin onun üçün ən
əsas hakimiyyət növü iqtisadi hakimiyyətdir. Çünki əmtəənin
istehsalı, bölüşdürülməsi və istehlakı ilə bağlı olan hakimiy
yət həlledici hakimiyyətdir və hakimiyyətin digər növlərinin
də təbiətini və mahiyyətini müəyyən edir. M.Veberin də öz
hakimiyyət nəzəriyyəsi mövcuddur. Ona görə, hakimiyyət -
fərdin cəmiyyətin strukturunda rolunu ifa etməsi üçün formal
və ya qeyri-formal bacarığı və eləcə də fərdin öz iradəsini
digərlərinə qəbul etdirə bilməsidir. Lakin, fikrimizcə, bütün
hakimiyyət nəzəriyyələri içərisində K.Marks hakimiyyət
haqqında daha mükəmməl nəzəriyyə irəli sürə bilmişdir.
Bertran Rassel özünün “Hakimiyyət: sosial təhlil”
adlı əsərində hakimiyyətin çox sadə, lakin müfəssəl tərifini
19
Dostları ilə paylaş: |