110
sunda olan Arslan ordu ilə yürüşə çıxır. Bundan xəbər tutan Nurəd-
din qorxu içində Səlahəddinin sarayına qaçır. Qılınc Arslan qızına
bağışladığı şəhərləri qaytarmayınca sakitləşmir. Səlahəddin mühari-
bəni yatırmağa çalışsa da, nail ola bilmir. Bu səbəbdən də, ona pə-
nah gətirmiş qonağını qorumaq üçün Qılınc Arslanla döyüşə hazır-
laşır. Hadisələrin gedişi Səlcuqlu sultanını narahat etməyə başlayır
və müsəlmanlarla döyüşmək üçün xristianlarla sülh bağlamanın
düzgün olmadığını Səlahəddinə, Səlahəddin də öz növbəsində qona-
ğa olan ehtiramını unutmağın doğru olmadığını bildirdi. Nurəddin
sülh bağlanacağı halda rəqqasəni tərk edəcəyinə söz verdi.
II Qılınc Arslanın on bir oğlu vardı. O, oğlanlarını ölkənin ay-
rı-ayrı bölgələrinə məlik təyin edib, onların köməkliyi ilə məliklik-
ləri idarə edirdi. Lakin çox keçmədi ki, oğlanlar arasında hakimiy-
yət uğrunda çəkişmələr qızışdı.
III Xaç yürüĢündə (1189-1192) Almaniya, Fransa və İngiltə-
rə feodalları iştirak edirdilər. Yürüşə Alman imperatoru I Fridrix
Barbarosso, Fransa kralı II Filipp Avqust və İngiltərə kralı şirürəkli
I Riçard başçılıq edirdi.
Qılınc Arslan yaşlandığını başa düşərək 1186-cı ildə oğlanla-
rının xeyrinə hakimiyyətdən əl çəkməyi fikirləşir və torpaqlarının
bölüşdürülməsi hazırlığına başlayır.
Sultan II Qılınc Arslan Anadolu
əyalətlərini 11 oğlu arasında bölüşdürdü, böyük oğlu Qütbəddin Məlik
şaha Sivası, Rüknəddin Süleyman şaha Tokatı, Muhyiddin Məsuda An-
karanı, Nurəddin Mahmud Sultan şaha Kayserini, Muğiysəddin Toğrul
şaha Əlbistanı, Muizəddin Qeysər şaha Malatyanı, Nəsirəddin Börküya-
rıq şaha Niksarı, Nizaməddin Arqun şaha Amasiyanı, Səncər şaha
Ərəylini, Arslan şaha Niğdəni, ən kiçik oğlu Qiyasəddin Keyxosrova
Uluborlunu və bu mərkəzin ətrafındakı əyalətləri verdi, özü də bu 11
məlikin başçısı kimi Konyada oturdu. O, çox sevdiyi ən kiçik oğlu Qiya-
səddin Keyxosrovu özünün vəliəhdi təyin etdi.
Lakin bu fikrini heç kimə bildirmir. Buna görə də, Səla-
həddin və Manueldən sonra Bizansda hakimyyətə gələn Andronik
gələcəkdə Səlcuqların hücumlarının qarşısını almaq məqsədilə
ittifaq yaratmaqı planlaşdrır.
I Fridrix Barbarossa müqəddəs
torpaqlara getmək üçün Səlcuqların ərazisindən keçməyə icazə-
111
verilməsi üçün məktubla Qılınc Arslana müraciət edir. Qılınc
Arslan məktuba nəzakətli cavab verir. 1189-cu ildə Fridrix öz
qoşunlarını Arinopoldan (Ədirnədən) Helleesponta aparır, bu zaman
artıq yaşlı sultan hakimiyyətdən çəkmişdi.
Bütün bunlardan xəbər
siz olan Fridrix sərhəddə
qəfildən olan hücumlarla qarşılaşanda
əsəbindən ağlını itirir. Onun yolu xristianların sümükləri yığılmamış
Miryakəfalon yaxınlığından keçir. Bu mənzərə Fridrixin döyüş-
çülərinə çox ağır təsir edir. Səlcuqlar xırda qruplarla ildırımsürətli
basqınlar edərək onları ruhdan salırlar. Fridrix bundan narahat olur
və Səlcuqların xəyanətindən qəzəblənir. Əsir düşmüş bir türk onları
Sultandağdan Ağşəhər və Konyaya keçirməyə razı olur. Dəstələr
çox çətin yolla irəliləyirlər. Çox güman ki, bələdçi özü bilərəkdən
bu çətinlikləri yaradırmış. Səlibçilər çoxlu insan və heyvan itkisi
verirlər. Yerli əhalinin onlara heç bir şey satmaq istəməməsi ilə
xristianların əziyyəti daha da artır. Səlcuqların sərt cəza qaydaları
Üçüncü Xaç yürüşü (1187-1192)