103
amanlıq və rifah dövrünü təmin etdi, yüzlərlə cami, mədrəsə, karvansaray,
imarət, çarşı-bazar, çeşmə ilə Anadolunu bəzədi, Orta Anadolu şəhərləri
abadlaşaraq yenidən canlandı.
Lakin II Qızıl Arslanın qardaşı
Ankarada yerləşən şahənşah
taxta iddia etdi və bu işdə Sivas əmiri Danişməndli Yağı-Siyamın
dəstəyinə nail oldu. Yağı-Siyamı öz növbəsində Hələb atabəyi Nu-
rəddin dəstəkləyirdi. Eyni zamanda Qılınc Arslan siyasi səhnədə
böyük rol oynayan iki Danişməndli əmirini-Qeysəriyyə əmiri Zül-
nam və Malatya əmiri Zül-Qərnəmi öz tərəfinə çəkə bildi. Şahənşah
və onun müttəfiqləri Əfrasda uğur əldə etsələr də, Qılınc Arslanla
qarşılaşdıqda məğlub oldu.
1158-ci ildə Qılınc Arslan eyni vaxtda iki təhlükə ilə qarşılaşdı.
Bizans imperatoru yaranmış şəraitdən istifadə edərək onu mühasirəyə
aldı. Nəticədə sültan Hələbdən olan Nirəddinə və Bizansın vassalı
olmuş Danişməndlilərə, cənub-şərqdə isə Danişməndlilərdən olan
başqa bir əmirə-Yaqub Arslana müqavimət göstərməli oldu. İki tərəf-
dən əhatəyə alınan Sultan Əlbistan yaxınlığında və Ahsitavrda bəzi
torpaqları itirdi, eyni zamanda Muaar vadisində bizanslılar tərəfindən
sıxışdırıldığında sülh bağlamaqdan başqa çarəsi qalmadı. Sülhün
şərtlərinə görə, Asiyada bəzi torpaqlar yunanlılara qaytarıldı. Sultan
yeni sərhədlərə hörmət göstərməyi və ilk tələbdə təlim keçmiş Səlcuq
döyüşçülərini Bizans ordusuna təqdim etməyi öhdəsinə götürdü.
1161/62-ci illərin sülh danışıqlarından sonra Qılınc Arslan
Konstantinopola səfər etdi. İmperator onun vassal kimi gələcəyini
gözlədiyi halda, o Konstantinopolda imperatorun qonağı kimi peyda
oldu və bu səfəri siyasi əhəmiyyətli hadisəyə çevirməyə çalışdı. Bi-
zansın paytaxtında böyük hörmətlə qarşılanan Qılınc Arslan bir ne-
çə müddət orada qaldı və nəhayət sülh müqaviləsinə imza atdı. La-
kin şəhəri tərk edərkən oğlunun girov qismində Konstantinopolda
saxlanması xəbəri onu özündən çıxardı. O, Ərzurum əmirinin qızı
ilə evlənərək hirsini yatırtmağa çalışdı, lakin gəlin öz qardaşı oğluna
evləndirmək məqsədilə Danişməndli Yaqub Arslan tərəfindən
qaçırıldı. Belə bir biabırçılığı bağışlamaq olmazdı, o yenicə
bağlanmış müqaviləni pozub Danişməndlilərə qarşı mübarizəyə
başladı. 1168-ci ildə Qeysəriyyə və Malatya ilə birlikdə Kapodo-
104
kiyanı, bir il sonra isə Ankaranı ələ keçirdi. Yaqub Arslanın
ölümündən sonra Hələbli Nurəddinin köməyi ilə Daniməndlilər
Maraş və Sivası ələ keçirə bilsələr də, Qılınc Arslan onları ölümlə
üz-üzə qoydu. Bu sülalə yalnız 1175-ci ildə tam ləğv edildi. Manuel
Qılınc Arslanın artan nüfuzunu nəzarət altına almaq üçün
diplomatik üsullara əl atdı.
Qılınc Arslan Kiçik Asiyada nüfuzunu qaldırdı. Suriya atabə-
yi Nurəddin və Bizans imperatoru Manuel qorxmağa başladılar.
Hətta 1175-ci ildə Misir hakiminə böyük mülklərini geri qaytarması
üçün müraciət etdi. Əvvəldən gözlənildiyi kimi imperator rədd ca-
vabı aldı və 1176-cı ildə Manuel həlledici hücumla qələbə qazana-
cağına ümid edərək Konyaya hərbi qüvvə göndərdi.
II Qılınc Arslanın hakimiyyəti dövründə ölkədə sabitliyin bər-
pa olunması üçün ciddi tədbirlər həyata keçirildi. O, bizanslıların
Anadoluya olan aramsız hücumlarının qarşısını müvəffəqiyyətlə ala
bildi. Lakin belə bir dövrdə qardaşlar arasında hakimiyyət uğrunda
mübarizə başlandı. Döyüşlərin birində ortancıl qardaş öldü. II Qı-
lınc Arslan qardaşların müqavimətini qıraraq öz hakimiyyətini möh-
kəmlədə bildi. Kiçik qardaş ona məxsus olan Ankara-Çankırıya çə-
kilərək səlcuqlara qarşı düşmən münasibətdə olan Danişməndli Ya-
ğıbasan ilə əlaqəyə girdi. Vəziyyətdən istifadə edən erməni knyazı
Stefan yenidən baş qaldırdı. Lakin onun bu cəhdi də məğlubiyyətlə
nəticələndi. Stefan böyük itki verərək geri çəkildi. Eyni vaxtda Bi-
zans imperatorunun silahlı qüvvələri Əskişəhər
yaxınlığında darma-
dağın edildi. 1162-ci ildə Konstantinopolda hər iki dövlət arasında
sülh və qarşılıqlı əlaqə barədə müqavilə imzalandı.
Zəngi xanədanının Suriya və Mosul hökmdarı Atabəy Nurəd-
din Mahmud Zənginin 1174-cü ildə ölümü ilə güclü bir rəqibdən
azad olan II Qılınc Arslan 1175-ci ildə Sivas və Tokat bölgələrinə
hakim olan DaniĢməndli bəyliyinə son qoydu.
Manuel Papaya bir məktub yazaraq zamanın yeni bir səlib yü-
rüşü üçün əlverişli olduğunu və Anadoludan keçən yolun artıq nəza-
rət altına alınacağını bildirdi. Bizans imperatoru I Manuel Komnin
Kilikiya sahili bölgələrini yenidən ələ keçirmiş və xaçlılar tərəfin-
105
dən qurulan Antakya şahzadəliyi üzərində Bizans hakimiyyətinin
qəbul edilməsinə nail olmuşdu. Digər tərəfdən Bizans sərhədlərində,
xüsusilə Əskişəhər ətraflarında çoxalan türkmənlərin Dənizli, Qır-
xağac, Berqama və Edrəmitə qədər Bizans ətraflarına axınlarını qa-
baqlamaq istəyirdi.
1174-cü ildə Hələb əmiri Nurəddin Zəngi öldü və taxta keçən
Səlahəddin Misir üzərinə getməyə hədəflədi. Bu hadisələrdən xə-
bərdar olan I Manuel Anadolu Səlcuqları kimi güclü bir dəstəkdən
məhrum olmuşdu. Beləcə torpaq əldə etmək və öz torpaqlarına olan
hücumları qabaqlamaq məqsədilə Səlcuqluların digər yerdən dəstək
almayacaqlarını bilən Bizans imperatoru I Manuel yeni qüvvələr
göndərməklə səfər üçün qoşun toplamağa başladı.
I Manuelin əsgəri hazırlıqlarından xəbərdar olan II Qılınc As-
lan elçi heyəti göndərərək əvvəllər olan razılaşmanı yeniləşdirməyi
təklif etdi. Ancaq imperator I Manuel Bizansa yönələn türkmən
axınlarının dayandırılması, Bizansa sığınan Danişməndli əmiri Zü-
nün ilə şahzadə Şahənşahın daha əvvəl idarəsində olan ölkələrin Bi-
zansa verilməsi şərtilə buna razı olacağını sultana bildirdi. Bu şərt-
ləri qəbul etməyən sultan atlı qüvvələri ilə Dənizli ətraflarına qədər
olan Bizans torpaqlarını ağır şəkildə təhqir etdi. İmperaptor Bizans
qüvvələri başında əvvəlcə şahzadə Şahənşahı, daha sonra Zününü
Anadoluya göndərmək istəsə də, II Qılınc Arslanın qüvvələri qarşı-
sında başarılı olmadı. Şahənşah və Zünün yenidən Bizansa qaçmaq
məcburiyyətində qaldılar.
Qılınc Arslan imperatora elçilər göndərərək barış istədi. Sulta-
nın ikinci barış istəyini rədd edən imperator Manuel 1176-cı ilin
yazında əmisi oğlu Andronikos Vasaszeni qoşunla Pafloqoniyadan
Amasiyaya yola saldı. İmperator tərkibində frank, peçeneq, macar
qüvvələrindən ibarət orduyla Anadolu Səlcuq dövlətinin mərkəzi
şəhəri olan Konya üzərinə yeridi. Paflaqoniyaya göndərilən Andr-
onikos Vasaszenin ordusu Niksar sərhədləri önündə olan meydan
döyüşündə Səlcuqlu ordusu tərəfindən məğlub edildi. Vasaszenin
kəsilən başı qələbə nişanəsi olaraq II Qılınc Arslana göndərildi.
Dostları ilə paylaş: |